Mijn 2017: titel, transfer en tegenslag voor Rick Karsdorp

Aan het einde van het jaar blikt de NOS met tien sporters terug op 2017. Vandaag: voetballer Rick Karsdorp. Met Feyenoord werd hij kampioen. In Rome herstelt hij van een knieblessure. "Zoals we vorig seizoen van wedstrijd naar wedstrijd leefden, leef ik nu van dag tot dag."

"Ik heb Nederland nog geen moment gemist", zegt de 22-jarige Karsdorp, speler van AS Roma. "Natuurlijk mis je mensen om je heen, maar hoe ik hier leef met mijn vriendin is geweldig. Ik voel me thuis hier. Ondanks dat ik nog weinig heb gespeeld en ondanks dat ik de taal niet spreek."

Met zijn half-Nederlands-half-Italiaanse vriendin Astrid woont Karsdorp fraai, net buiten Rome. Thomas Vermaelen woonde er eerder. Het onderkomen heeft een zwembad, een mooi gazon, palmbomen en is verder van alle gemakken voorzien.

Alleen zijn hond, een bruine chowchow, blijkt niet de gemakkelijkste. "Die is zo eigenwijs, luistert voor geen meter", zegt Karsdorp als de hond ondanks orders van Rick om het rustig aan te doen al blaffend de NOS-ploeg tegemoetkomt. Een beetje als zijn baasje misschien?

De Italiaanse taal heeft Karsdorp nog niet onder de knie. "Grazie", lukt nog net. Zijn vriendin spreekt gelukkig voor hem wel Italiaans. Dat maakt het makkelijk. In restaurants doet zij de bestellingen en als er gebeld moet worden, pakt zij de telefoon.

Karsdorp heeft een goed excuus. "Als je twee blessures hebt gehad, zit je in een dip en ben je niet snel geneigd de boeken te pakken om te leren. Ik denk alleen aan mijn herstel."

In het spoor van Strootman

Toen Karsdorp afgelopen zomer vakantie vierde op het Griekse eiland Mikonos hoorde hij dat AS Roma hem wilde strikken. Daar had Karsdorp wel oren naar, zeker na positieve berichten die hij had ontvangen van collega-international Kevin Strootman. Roma liet een privéjet naar Mikonos komen om hem heen en weer te vliegen voor een rondleiding en niet veel later kwam de Romeinse club tot overeenstemming met Feyenoord.

Karsdorp kreeg een warm welkom bij Roma, maar al snel na aankomst had de club ook een medische mededeling. Een operatie aan de meniscus van zijn rechterknie was noodzakelijk. "Eigenlijk wist ik dat wel een beetje en ik stond daar ook achter", zegt Karsdorp. "Maar lastig was het wel. Ik had nog nooit een operatie ondergaan."

Daarna werkte Karsdorp in alle rust aan zijn herstel en op 25 oktober 2017 volgde dan eindelijk zijn debuut voor AS Roma in de thuiswedstrijd tegen Crotone. Het werd een nachtmerrie. Karsdorp speelde 80 minuten mee, maar bleek na afloop de voorste kruisband van zijn linkerknie te hebben gescheurd.

"Verschrikkelijk", verzucht Karsdorp. "Eigenlijk voelde ik op een bepaald moment in de wedstrijd al dat er iets niet goed was, maar bij je debuut probeer je door te gaan en het ging wel. Toen ik werd gewisseld en op de bank zat, voelde het niet goed en ben ik naar binnen gegaan. Daarna werd er snel een MRI-scan gemaakt en werd dat gevoel bevestigd."

Beter dan bij Feyenoord

De eerste die Karsdorp belde was ploeggenoot Strootman, ervaringsdeskundige op het gebied van zware knieblessures. "Ik kan altijd op hem terugvallen", aldus Karsdorp.

Opnieuw brak een periode van herstel aan. "De knop ging heel makkelijk om. De revalidatie is ook een periode waarin je aan je lichaam kan werken. Dat is ook nodig hier. Als ik elke week nadenk over dat ik niet speel, maak ik mezelf gek. Beter kan ik aan mijn mindere punten werken. Ik weet dat ik veel meer kan dan ik heb laten zien bij Feyenoord. Dat wil ik graag laten zien."

En inmiddels vordert het herstel gestaag. Hij loopt zonder krukken en doet al allerlei oefeningen. "Het gaat de goede kant op. Ik kan alleen nog niet rennen als een malle. Wanneer ik weer met de bal kan gaan trainen, weet ik niet. Nu nog niet. Al gaat een beetje hooghouden in de gym wel."

Een datum voor een rentree heeft Karsdorp niet. "Natuurlijk hoop ik zo snel mogelijk weer op het veld te staan, maar de ene dag gaat het super en de andere dag heb ik een terugval. Ik bekijk het van dag tot dag. Zoals we vorig jaar met Feyenoord van wedstrijd tot wedstrijd leefden."

Met Feyenoord was het eindresultaat van die denkwijze het landskampioenschap. Mooier kan niet, zou je zeggen. Karsdorp komt uit een Feyenoord-nest en was vier toen zijn club het voorlaatste kampioenschap in 1999 vierde. En dit jaar stond hij zelf met de Schaal. "Mooi om mee te maken. Niemand had dit vooraf verwacht."

Al had het voor Karsdorp zelf allemaal nog mooier kunnen zijn. Door knieproblemen miste hij een deel van het slot van het seizoen en in de kampioenswedstrijd tegen Heracles deed hij als invaller maar negen minuten mee.

Over de huldiging...

En de huldiging had wat Karsdorp betreft wel wat uitbundiger gekund. "Dat kan ik hier nu makkelijk zeggen, haha", zegt Karsdorp.

"Helaas hadden we een dichte bus en geen open bus. En als je na achttien jaar op de Coolsingel staat, vind ik dat je de jongens wel de microfoon mag geven. Als je kampioen bent geworden, wil je de microfoon van Peter Houtman (speaker, red.) pakken en dingen schreeuwen naar je familie en het publiek. Maar ik snap Feyenoord aan de andere kant ook wel. Je hebt natuurlijk altijd een paar gekken ertussen zitten, zoals ik misschien. Die kunnen opeens iets raars roepen."

Een herkansing op de Coolsingel krijgt Karsdorp voorlopig niet meer. Voor een nieuwe huldiging moet hij eventueel in Rome zijn. Als Roma net als Feyenoord het lange wachten op een landstitel, sinds 2001, beëindigt.