Mijn 2017: Anouk Vetter, van pechvogel naar mondiale top

Aan het einde van het jaar blikt de NOS met tien sporters terug op 2017. In deze aflevering Anouk Vetter, die in de schaduw van Dafne Schippers bij de WK atletiek brons veroverde op de zevenkamp. "Strijden voor medailles is ook een vaardigheid."

Bloednerveus was ze vroeger voor een wedstrijd. En dan bedoelt ze ook echt bloednerveus. Daar is ze inmiddels vanaf. Haar Europese triomftocht vorig jaar in een volgepakt Olympisch Stadion in Amsterdam heeft Anouk Vetter veranderd.

Ze weet tegenwoordig dat ze kan meedoen om de medailles. "Die titel heeft me wel geholpen", geeft ze toe. Het heeft even geduurd bij de talentvolle meerkampster, die een lange weg naar succes heeft afgelegd. De bevestiging volgde dit jaar bij de WK, waar ze na twee stressvolle dagen in Londen het brons op de zevenkamp veiligstelde.

Omslag in atletiekleven

Het duurde even alvorens het tot haar doorgedrongen was dat ze medaillewinnares op een WK atletiek was. Waar sprintster Dafne Schippers door al haar medailles de laatste jaren uitgegroeid is tot een grote dame in de internationale atletiek, staat Vetter aan het begin. "Ik kijk tegenwoordig wel echt uit naar de wedstrijden", verduidelijkt ze de omslag in haar atletiekleven.

Dat Vetter aan atletiek zou gaan doen, stond al vroeg vast. Vader Ronald deed aan kogelslingeren, gaf les aan het CIOS, werd atletiektrainer en is tegenwoordig de bondscoach.

Moeder Gerda kon heel aardig overweg met de speer. In de jaren tachtig veroverde ze twee nationale titels bij het speerwerpen, geen wonder dat Anouk op die discipline ook heel behoorlijk uit de voeten kan. "Ik had weinig keus. Bij ons stond atletiek centraal. Maar ik vond het ook leuk."

Zesde onderdeel

De speer, het zesde onderdeel van de zevenkamp, bracht haar bij de WK in Londen helemaal terug in de race om de medailles. Ze wierp een afstand van ruim 58 meter. Dansend vierde ze haar laatste poging. Niemand kwam in de buurt van die afstand en de Nederlandse rukte voor het slotnummer - de 800 meter - op naar de derde plaats.

Toch was er nog twijfel, want dat laatste stuk lopen is nooit haar favoriete bezigheid geweest. "Ik geloofde pas dat ik brons had, toen ik mijn naam op het scorebord zag", blikt ze terug op het emotionele moment. "Daarna heb ik heel hard gehuild."

De meerkampster heeft geleerd geduldig te zijn. De jonge Vetter kampte met veel blessureleed. Vaak ging het mis met het ranke lijf op de momenten dat het moest.

Op het Europees Jeugd Olympisch Festival (2009), de Europese Jeugdkampioenschappen (2011), de wereldkampioenschappen junioren (2012) en de Europese kampioenschappen onder 23 (2013) staakte ze noodgedwongen voortijdig de wedstrijd. "Ik haalde alle jeugdtoernooien, maar raakte meestal geblesseerd."

Grens van 6.000 punten

Pas toen Vetter in mei 2014 de grens van 6.000 punten doorbrak - in Götzis verbeterde ze haar persoonlijk record met ruim 400 punten tot 6.316 - begon haar zelfvertrouwen te groeien. "Ik was niet meer een meisje met talent, maar een atlete die kon presteren."

Belangrijk daarin was dat ze twee jaar eerder onder de hoede van haar vader was gekomen. Geduld en rust waren zijn toverwoorden, die uiteindelijk wonderen verrichtten. Kracht en postuur moesten de tijd krijgen samen te komen. "Ik maakte veel minder trainingsuren. Anderen trainden veel meer. Maar ik wist inmiddels dat het er wel voor zorgde dat ik gezond bleef", kijkt ze terug.

Waar ze zichzelf bij de EK in Amsterdam op bijna elk nummer verraste, moest Vetter er in Londen heel hard voor werken. "Het ging allemaal niet vanzelf. Na de eerste dag verwachtte ik geen medaille meer", geeft ze toe.

"Maar ik bleef wel heel ontspannen en gefocust. Daarom ben ik ook extra trots op die bronzen medaille. Dat WK staat bij mij ook hoger dan de EK. Als ik er achteraf op terugkijk, dan denk ik: hoe heb ik dat in vredesnaam voor elkaar gekregen?"

Perfectie

Met haar vader als baken denkt Vetter dat er vooral op de springonderdelen nog winst te behalen valt. De zevenkamp heeft nog genoeg geheimen voor de nationale recordhoudster (6.636 punten). "Het is altijd een zoektocht naar perfectie. Bij elk onderdeel. Dat maakt het ook zo moeilijk."