Nederlander Heijboer liet Van Aert in geheim met dicht voorwiel trainen: 'Joker voor Spelen'

Laurent Fignon reed ermee in de slottijdrit van de Tour de France van 1989 en leed in de straten van zijn Parijs een traumatische nederlaag tegen Greg LeMond.

Daarna duurde het tot de Olympische Spelen van Londen in 2012 voor iemand het weer aandurfde om met twee dichte wielen aan de start te komen van een wedstrijd van betekenis. De Australische Shara Gillow werd dertiende.

Vandaag maakte het dichte voorwiel een verrassende comeback. Niemand minder dan Wout van Aert durfde het aan om met twee dichte wielen over de spekgladde wegen van Parijs te knallen. Met succes. De Belg won brons in de olympische tijdrit, met dank aan zijn Nederlandse trainer.

"Het was een idee van mijn trainer, Mathieu Heijboer", vertelde Van Aert na afloop. "Een deel van de medaille is ook echt van hem. Hij is in de winter begonnen te porren met dat idee. En toen zijn we met onze materiaalsponsors dat wiel gaan ontwikkelen. Het was altijd ons doel om pas hier op de Spelen ermee uit te pakken."

Vanmiddag zat de Nederlandse performance manager van Visma-Lease a Bike nog in de ploegleidersauto achter Van Aert. We bellen Heijboer na de tijdrit, als hij in de auto zit op weg naar zijn vakantieadres.

"Laten we eerlijk zijn", vertelt Heijboer. "Wout heeft al twee keer zilver gewonnen op de tijdrit bij wereldkampioenschappen. Maar de laatste jaren zijn er jongens opgestaan die gewoon wat beter zijn. We moesten iets verzinnen."

Dat werd dus een dicht voorwiel. Niet zoals ooit bij Fignon van staal, maar van het beste carbon. Heijboer: "In 2022 hebben we het al een keer getest. Driekwart jaar geleden opperde ik het opnieuw bij Wout. En hij reageerde enthousiast."

"Vervolgens zijn we uitgebreid gaan testen in de windtunnel bij racecircuit Silverstone in Engeland en op de wielerbaan van Zolder. En voor de Tour heeft Wout er ook buiten mee gereden. In het geheim, want we wilden het als een joker kunnen gebruiken. In te zetten op het juiste moment."

Pas donderdag bij de verkenning van het tijdritparcours kwam de aap uit de mouw. "Ik heb lang de hoop gehad dat ik ermee zou kunnen rijden", vertelde Van Aert.

"We hebben in de windtunnel getest dat het tot 17 watt sneller kan zijn, afhankelijk van de wind. Dat is een enorm groot voordeel. Het enige nadeel is dat het moeilijker bestuurbaar is. Er moet weinig wind zijn, maar daar hadden we wel goede hoop op hier op een stadscircuit in de zomer. Alles viel goed vandaag, het was de perfecte dag ervoor."

Joker

En dan nog is het niet iedere renner gegeven om met twee dichte wielen te rijden. "Je moet ook over veel stuurvaardigheid beschikken", weet Heijboer. "En Wout van Aert heeft dat zeker."

"Daarom hebben we dit alleen met Wout gedaan, ook omdat hij onze enige renner was met echte medaillekansen. Voor Jonas Vingegaard in de Tour is het veel minder logisch, al is het maar omdat hij een stuk lichter is en het vooral van geaccidenteerde tijdritten moet hebben."

Vaker dichte wielen

De kans is groot dat we het vaker gaan zien, twee dichte wielen in de tijdrit. "Andere ploegen zullen er nu ook wel over gaan nadenken", vermoedt Heijboer.

"Voor mij is het niet heel moeilijk", grijnst Van Aert met olympisch brons om de nek. "Alleen als je tussen open velden rijdt en een truck passeert, dan voelt het of je op een zeilschip zit. Ze kunnen beginnen met ons na te apen. Maar voorlopig hebben we nog een streepje voor."

Evenepoel: 'Hoogste voor een sportman'

Hoe bijzonder ook, toch waren er twee renners sneller dan Van Aert in de olympische tijdrit: Filippo Ganna (zilver) en Van Aerts jongere landgenoot Remco Evenepoel.

"Goud!", was het eerste woord dat de regerend wereldkampioen te binnen schoot. "Dit is het hoogste dat je als sportman kan bereiken. Het was ook het laatste kampioenschap (Belgisch, Europees, wereld- en nu olympisch kampioen, red.) dat ik in mijn tijdritcarrière moest afvinken."

Nog geen week geleden stond Evenepoel in zijn eerste Tour de France meteen op het podium van het eindklassement. "Het was vooral de vraag hoe ik hier aan de start zou komen. Ik ben in Nice gebleven met Oumi (zijn echtgenote, red.) en heb tot woensdag vooral genoten: rusten, slapen en een paar restaurantjes pakken. Daarna is de knop volledig omgegaan. Pas vrijdagochtend voelde ik me weer 'deftig'."

Het werk zit er nog niet op. Zondag wacht nog de olympische wegrit, waar Evenepoel en Van Aert beiden tot de kanshebbers behoren. "Ik heb de hele Tour moeten knokken om weer op niveau te komen", besluit Van Aert. "Nu heb ik ze. En ik ben zeker van plan er volgende week weer wat mee te doen."