Weghorst goudhaantje Oranje met winnende goal tegen Polen
"Je hebt starters en finishers nodig", zei bondscoach Ronald Koeman voor aanvang van het EK-duel met Polen in Hamburg. Wout Weghorst is zo'n finisher. Als invaller schoot de spits het Nederlands elftal naar een 2-1 overwinning bij de start van het EK voor Oranje.
Weghorst stond pas enkele minuten in het veld toen hij met wat geluk werd gevonden door Nathan Aké. De spits aarzelde niet en schoot raak in de korte hoek, waarmee hij voorkwam dat Oranje een valse start maakte op het EK.
De 31-jarige Weghorst deed wat hij in de afgelopen twee oefenwedstrijden ook al deed, scoren als invaller. Hij deed het ook tegen Argentinië in de kwartfinales van het WK, de voorlaatste wedstrijd van Oranje op een groot toernooi. Aan Weghorst hoeft niemand meer te twijfelen.
Gakpo gevaarlijk vanaf links
Het is de heldere rol van Weghorst op dit EK: wedstrijden proberen open te breken als invaller. Koeman koos op de historische grond, waar Oranje in 1988 van Duitsland won, voor dezelfde basiself als in het laatste oefenduel met IJsland (4-0).
Denzel Dumfries en Xavi Simons kregen op rechts de voorkeur boven Lutsharel Geertruida en Jeremie Frimpong. Een andere duidelijke keuze was die voor Stefan de Vrij centraal achterin en niet Matthijs de Ligt.
Brian Brobbey zat vanwege zijn hamstringblessure niet bij de selectie. De Poolse ster Robert Lewandowski zat ondanks zijn bovenbeenblessure wel op de bank bij Polen. In plaats van de Poolse topscorer aller tijden startte Adam Buksa, spits van het Turkse Antalyaspor.
Aan de sfeer lag het niet met een grotendeels oranjegekleurd Volksparkstadion. Al snel gaf Cody Gakpo de eerste waarschuwing af. Zijn schot werd door keeper Wojciech Szczesny uit de korte hoek gehaald. Nederland was via Gakpo vaker gevaarlijk vanaf de linkerkant. De Polen hadden Nederland goed bestudeerd en hielden Dumfries op rechts in bedwang.
Doelman Bart Verbruggen was met 21 jaar en 303 dagen de jongste doelman ooit van Oranje op een EK en bovendien de jongste doelman op een EK in zestig jaar, sinds José Ángel Iribar in 1964 (21 jaar en 108 dagen). Iribar werd toen Europees kampioen, maar dat terzijde.
Het was Verbruggen bij wie in het wat trage begin de opbouw begon. De keeper wachtte, lokte de Polen en verstuurde een lange pass naar Gakpo. De aanname van Gakpo was fraai, de voortzetting na de combinatie met Memphis Depay minder.
Nederland valt aan, Polen scoort
Joey Veerman krabbelde voor de aftrap nog even aan de grasmat. De vrees voor een nadelig effect van de loslatende stukken gras bleek ongegrond. Dat Veermans passes in de eerste helft niet altijd aankwamen, lag toch echt aan Veerman zelf, bij zijn vuurdoop op een groot toernooi.
De Volendammer vormde een middenveldblok met PSV-clubgenoot Jerdy Schouten, Tijjani Reijnders stond daarvoor. De eerste grote kans van Oranje kwam tot stand na een combinatie van de drie. Veerman vond Schouten en uit de voorzet van laatstgenoemde schoot Reijnders net naast.
Nederland was de betere ploeg, maar Polen opende de score. Nadat Schouten een hoekschop had weggegeven, kopte uitgerekend Buksa de hoekschop van Piotr Zielinski binnen (1-0). De spits won het duel van Dumfries en Virgil van Dijk. Lewandowski sprong van vreugde op van de bank.
Het was al voor de derde opeenvolgende keer dat Oranje een goal tegen kreeg die uit een hoekschop ontstond. Aan de andere kant bleef Oranje kansen creëren, maar de scherpte ontbrak, zeker bij Depay. De spits schoot na goede passjes van Simons wild over en voorlangs.
Ook Reijnders, Gakpo en Dumfries lieten mogelijkheden onbenut. Na een klein half uur viel dan toch de gelijkmaker. Polen leek te kunnen profiteren van balverlies van Veerman, maar de sterk spelende Aké onderschepte de bal en gaf mee aan Gakpo.
Via de Pool Bartosz Salamon ging het schot van Gakpo langs Szczesny in het doel (1-1). Het was voor de Eindhovenaar zijn tiende goal in 25 interlands en bovendien zijn vierde goal op een groot toernooi, meer dan Johan Cruijff (3), bijvoorbeeld.
Daarna ging het tempo er een beetje uit bij Oranje en de gebaren van Koeman vlak voor rust gaven aan dat de bondscoach toch niet helemaal tevreden was. Daarop volgde wel gelijk de mooiste aanval van de wedstrijd.
Slotakkoord voor Weghorst
Een aanval over talloze schijven eindigde via Schouten, Simons en Aké bij Gakpo. Het werd geen tweede goal voor de Liverpool-speler, zijn schot ging over. Zo besloot Oranje de eerste helft ondanks een overwicht en meerdere kansen met een 1-1 stand.
Waar Polen met Jakub Moder voor ex-Feyenoorder Sebastian Szymanski een wijziging doorvoerde, bleef Oranje na rust ongewijzigd. Opnieuw begon Oranje energiek, maar evenals voor rust niet doeltreffend. Zo schoot Simons op aangeven van Gakpo naast en miste ook Dumfries.
Daarop liet Polen zich meer zien en zakte Oranje wat weg. Verbruggen toonde zijn klasse op schoten van onder anderen Jakub Kiwior en aanvoerder Zielinski.
De slotfase brak aan. Jeremie Frimpong, Georginio Wijnaldum, Donyell Malen en Wout Weghorst kwamen erin en gaven Oranje een impuls. Weer was Weghorst het goudhaantje.
Aké zette voor, Wijnaldum leidde af met een loopactie en Weghorst schoot bij zijn eerste balcontact binnen. De ontlading was groot bij Oranje. Weghorst toonde andermaal zijn waarde als invaller. Zijn naam galmde door het stadion. Het Volksparkstadion was van Wout Weghorst.