Geloof het of niet: er zijn mensen nog positiever dan Churandy Martina
Je zou een dik fotoalbum kunnen vullen met olympische herinneringen van Churandy Martina. De atleet doet eind van de maand voor de vijfde keer mee aan de Olympische Spelen. Hij loopt in Tokio in de Nederlandse estafetteploeg op de 4x100 meter.
Het was passend dat chef de mission Pieter van den Hoogenband 'teamcaptain' Martina vroeg als vlaggendrager, samen met 'Skate' Keet Oldenbeuving, het jonkie van de ploeg. Martina zal de vlag met trots het stadion in dragen en natuurlijk draagt hij de Antillen dan een stukje met zich mee. Zoals altijd eigenlijk. Het is zijn thuis, zegt hij.
In de NOS Olympische podcast praat Martina met Jeroen Stekelenburg over zijn leven buiten de baan, zijn carrière en natuurlijk de komende Spelen waar hij al meer dan eens schitterde.
Ervaringsdeskundige
Martina is een ervaren vlaggendrager. Twee keer eerder droeg hij zijn vlag al het stadion in. In 2004 en 2008, toen hij nog voor de Nederlandse Antillen mocht uitkomen. In Peking won hij op de 200 meter een medaille, maar raakte die na de race ook weer kwijt door protesten van de Amerikaanse ploeg.
In Londen (2012) kwam de man van Curaçao voor het eerst uit voor Nederland en veroverde hij met zijn optredens de harten van het Nederlandse publiek en zijn collega-sporters van Team NL. En bij de laatste Spelen, die van Rio de Janeiro in 2016, stond hij ondanks een blessure ook nog bijna op het erepodium.
Laatste sprintjes
En nu gaat hij dus opnieuw, ondanks het soms haperende lijf. Aan stoppen denkt Martina nog niet. Hij wil doorgaan tot het WK atletiek volgend jaar. Al zijn het wel de laatste sprintjes uit zijn carrière, geeft hij lachend toe.
Volgend jaar komt er dus waarschijnlijk wel een einde aan de twintig jaar lange topsportcarrière van Martina. Maar zijn leven bestaat uit nog zoveel meer dingen dan alleen hard lopen, blijkt in het gesprek.
Martina vertelt uitgebreid over zijn studie, zijn passie voor golfen, zijn leven op Curaçao, wat hij leerde van zijn vader en wat voor vader hij zelf is. Het gaat ook over zijn toekomst. Want wil hij bijvoorbeeld coach worden? Of is hij daar echt te streng voor? Hij denkt zelf van wel.
En hij beantwoordt de vraag wie het positiefste lid van de familie Martina is? En, spoileralert, hij is het niet! Wie wel?
