Boegbeeld van ruziënd 50Plus vertrekt, maar blijft 'opkomen voor ouderen'
Henk Krol stapt "na elf bewogen jaren", zoals hij zelf zegt, op bij 50Plus. Hij neemt geen afscheid van de politiek maar richt zijn eigen Partij voor de Toekomst op, neemt zijn zetel mee en blijft in de Tweede Kamer.
De "ego's bij 50Plus" hebben voor problemen gezorgd, zegt Krol vandaag over zijn besluit. ''Het is de afgelopen maand een grote zooi geworden.''
Bekijk het hele gesprek hier:
Wat ging er vooraf aan het vertrek van dit boegbeeld van de ouderenpartij?
Na het vertrek van het partijbestuur toog de 50Plus-leider deze week naar de Hema om een aantal spiegels te kopen. Die stuurde hij naar die "hotemetoten" van de ouderenpartij, die de breuk met het partijbestuur volgens hem op hun geweten hadden. Zij moesten zichzelf maar eens diep in de ogen kijken, was het idee.
Het was een typisch Krol-grapje. Het 'gezicht' van de ouderenpartij vindt het "gekissebis over poppetjes en regeltjes" niet kunnen in een tijd "dat er mensen zijn, vooral ouderen, die vanwege corona in eenzaamheid sterven".
Nu Krol de partij verlaat, verliest 50Plus in de aanloop naar de verkiezingen van maart 2021 een aansprekend boegbeeld. De partijleider werd in december nog met 'Noord-Koreaanse meerderheid' herkozen. Hij was de enige kandidaat en werd door het bestuur aangeprezen als een ervaren politicus die "onvermoeibaar opkomt voor de belangen van ouderen in Nederland".
"Misschien krijg ik nu een andere bijnaam: Kim Krol-il", schertste hij op het ledencongres in Apeldoorn. Op Twitter plaatste hij dit filmpje:
De zeventigjarige Henk Krol is de enige lijsttrekker die 50Plus tot nu toe heeft gehad. Toen hij zich in 2011 bij de nieuwe partij aansloot, was hij als oprichter en hoofdredacteur van de Gay Krant al een bekende Nederlander. Hij kreeg voor zijn inzet voor homo's in Nederland een lintje (1999) en de eerste Jos Brink Prijs van het ministerie van OCW (2009).
Zijn werk voor 50Plus zag hij als een logische voortzetting van zijn levenswerk. "Ik heb mijn hele leven lang gestreden voor de rechten van mensen die in de verdrukking zaten, ik ga dit nu uit volle overtuiging voor de ouderen doen."
Krol was lijsttrekker bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2012 en 2017. De Tweede Kamerfractie groeide in die tijd van twee naar vier zetels. Tussendoor, in 2013, verliet hij even het politieke toneel. Dat was omdat hij zich in het verleden, als werkgever bij de Gay Krant niet aan de regels had gehouden. Hij had jarenlang verzuimd pensioenpremies voor zijn werknemers te betalen, die daardoor in de problemen kwamen.
Comeback
"Mijn vijanden hebben gewonnen", zei hij bij zijn vertrek. Maar dat bleek toch niet het geval. Een jaar later maakte hij zijn rentree. De tweekoppige Kamerfractie van 50Plus was door een conflict in tweeën gescheurd: er was een fractie-Baay en een fractie-Klein. Krol verving de zieke Baay, die door de partij werd gezien als de enige vertegenwoordiger van 50Plus in de Tweede Kamer. En zo zat hij al snel weer op de bok van de ouderenpartij
Na zijn herverkiezing in december vorig jaar zei Krol dat de tijd van interne twisten voorbij was: "Tien jaar geleden: ons werd geen lang leven voorspeld. Acht jaar geleden: veel ruzies. Dat imago werd door ons opgeroepen en door onze tegenstanders bevestigd. Zes jaar geleden: alle onderwerpen van 50Plus werden ineens ook besproken door andere partijen. En kijk eens de afgelopen jaren... We tellen mee."
Dat het de afgelopen jaren zo "ongebruikelijk rustig" was in de partij, was volgens Krol te danken aan partijvoorzitter Dales. Die was aangesteld om orde op zaken te stellen en daar goed in geslaagd, vond de partijleider. De senatoren en de rest van de Kamerfractie bleken er anders tegenover te staan. Zij zegden de afgelopen weken het vertrouwen in Dales op. Ze noemden zijn stijl "autocratisch en weinig democratisch".
Alleen Henk Krol bleef Dales trouw en zag zich door het conflict genoodzaakt om zich op zijn positie te beraden. Vandaag blijkt dat hij die tijd heeft gebruikt een eigen partij op te richten, inclusief logo en campagnefilmpje.
"Als ik een baantjesjager zou zijn, hoefde ik alleen maar op mijn stoeltje te blijven zitten", zegt hij in zijn afscheidsbrief. "Maar dat past niet bij mij."
