Chaotisch en bizar. Die twee woorden gebruikt boksster Nouchka Fontijn om haar afgelopen jaar te omschrijven.
Toen de internationale sportwereld in maart tot stilstand kwam vanwege de coronapandemie, focuste Fontijn zich nog op het olympisch kwalificatietoernooi. Het OKT in Londen ging door, maar vlak voordat Fontijn in actie moest komen, werd de stekker alsnog uit het toernooi getrokken.
Halsoverkop vertrok de Nederlandse boksploeg uit Groot-Brittannië. "Dat was een heel raar moment. Het ene moment zaten we volop in de hoogspanning en adrenaline. En de avond daarop zaten we opeens op de bank, zonder plan en met niks op de agenda", kijkt Fontijn terug.
Fontijn besloot na terugkomst een dagboek bij te gaan houden. In onderstaande reportage leest ze enkele passages voor:
In Nederland brak vervolgens een onzekere periode aan voor de Nederlandse boksers. "De zomer was heel raar. Toen mochten we weer binnen trainen, toen mocht het weer alleen buiten en op anderhalve meter... Er kwamen ook blessures tussendoor. Het sloeg allemaal nergens op", vertelt Fontijn.
In augustus testte ze zelf positief op het coronavirus. Haar klachten vielen mee ("gewoon als een griepje"), maar toen ze weer hersteld was, vielen de eerste trainingen haar toch wel zwaar. "Maar gelukkig is dat snel weer omgeslagen", zegt de 33-jarige boksster.
"De laatste weken heb ik veel op Papendal getraind, omdat je daar dus wel binnen die anderhalve meter mocht zijn met een select gezelschap. Daar heb ik toch een redelijke voorbereiding gehad."
Dertien maanden geen wedstrijden
Anderhalve week geleden stond Fontijn voor het eerst in dertien maanden weer in de ring voor een wedstrijd. Met succes: ze won de World Boxing Cup in Keulen. "Oja, zo voelt het om te winnen", dacht ze. "En je ziet ook meteen weer waar nog aan gewerkt moet worden."
De nummer twee van de laatste WK - Fontijn was als winnaar uitgeroepen maar moest haar wereldtitel na protest van haar tegenstander afstaan - richt zich nu op haar volgende grote doel: het olympisch kwalificatietoernooi in Londen, dat is verplaatst naar 22 april.
Als je kijkt naar hoe we er ons afgelopen jaar erdoorheen geworsteld hebben... We vinden wel een weg.
"Het is nog wel onduidelijk hoe de voorbereiding daarvoor gaat zijn. In januari is er een trainingskamp waar we waarschijnlijk naartoe gaan. Maar nu er zo weinig vluchten gaan, is het toch weer onzeker."
Ondanks die onzekerheid heeft Fontijn er vertrouwen in dat ze goed kan blijven trainen in aanloop naar de Olympische Spelen, volgend jaar zomer.
"Als je kijkt naar hoe we ons afgelopen jaar erdoorheen geworsteld hebben... er is altijd wel een uitweg. De plek waar ik mijn krachttraining doe, is als topsportlocatie aangewezen. Dus daar kan ik gewoon doortrainen."
"En omdat mijn trainer ook mijn vriend is, mogen wij gewoon binnen anderhalve meter komen. Dus zo kunnen we meer situaties nabootsen. We vinden wel een weg."
