Hertzberger: 'Wil weten wat mijn rol in Oranje kan zijn, maar ik pas voor bijrol'

• Oscar van der Horst

  redacteur NOS Sport

Jeroen Hertzberger is een geboren topsporter, dus eist hij het maximale van zichzelf zolang hij een hockeystick vastheeft. En dan knaagt het dat de 35-jarige aanvaller er met het nationale team lang niet alles heeft uitgehaald.

"Ik pas voor een bijrol", zegt Hertzberger aan de vooravond van zijn twintigste seizoen bij HC Rotterdam. De jaren gaan tellen, maar Hertzberger voelt zich fitter dan tien seizoenen geleden. Hij maakt het niet ingewikkelder dan het is, plezier in het spelletje geeft de doorslag.

Nieuwe bondscoach

"Parijs is nog ver, maar ik verwacht niet dat ik mijn laatste interland heb gespeeld", zegt Hertzberger met een klein voorbehoud. Van een gesprek met de nieuwe bondscoach Jeroen Delmee kwam het namelijk nog niet vanwege de geboorte van zijn derde kind.

Maar als het kan, is hij erbij tijdens de Olympische Spelen van 2024. "Ik wil nog wel weten wat mijn rol daar kan zijn."

Zijn drie voorgaande deelnames aan de Olympische Spelen leverden geen medailles op, het toernooi in Tokio ontaardde helemaal in een deceptie. De inmiddels vertrokken bondscoach Max Caldas koos de laatste jaren voor een andere koers bij de hockeymannen. Tot ongenoegen van Hertzberger.

"Ik had graag gezien dat we de lijn van 2018 hadden doorgetrokken", wil hij niet te veel in details treden. "Toen zijn we op een haar na wereldkampioen geworden, met heel goed hockey. Hier heb ik het ook vaak met Max over gehad, dat is geen geheim."

Hertzberger speelde veel finales, maar verloor er ook veel. Zijn erelijst is fraai, maar had er voor een speler van zijn kaliber nog een stuk mooier uit kunnen zien. Vijf keer viel het muntje de verkeerde kant op na een strafballen- of shoot-outserie.

"Ik vind dat je in de topsport ook dingen kunt afdwingen", zegt Hertzberger, die daarmee ook het mentale aspect van het hockey benadrukt. Daar schort het volgens hem in Nederland nog wel eens aan.

Hertzberger is een echte Rotterdammer. Een doorzetter, maar ook zelfkritisch. Hoewel hij is gezegend met een flinke dosis talent - tot zijn zestiende voetbalde hij ook nog op hoog niveau in de jeugdopleiding van Austria Wien - komt heus niet alles hem aanwaaien.

Bovendien is hij niet iemand van de makkelijkste weg. "Misschien had ik nu heel veel landstitels op mijn naam kunnen hebben met Bloemendaal, maar dat ene kampioenschap met Rotterdam is me veel meer waard."

Boodschap aan nieuwe generatie

Hertzberger heeft altijd veel in zichzelf en zijn omgeving geïnvesteerd. Nu is hij de routinier in een jonge ploeg en hoopt hij de nieuwe generatie iets mee te geven.

"Ik geloof niet in de verhalen dat de buitenlandse hockeyers in de hoofdklasse de doorstroom van Nederlandse talenten in de weg staan. Het is een eeuwige discussie in het hockey, maar ik vind dat jonge spelers veel meer naar zichzelf moeten kijken."

Hertzberger heeft naar eigen zeggen een belangrijk deel van zijn ontwikkeling genoten als bankzitter. "De druk om je te moeten bewijzen in lagere teams. Daar week in week uit laten zien wat je waard bent, ook al moet je dan soms een lange tijd op je kans wachten."

Zoals de jaren waarin Hertzberger door Caldas niet meer werd opgeroepen voor Oranje. Hij besprak die situatie uitvoerig met Jamie Dwyer van Bloemendaal.

"Jamie had een beetje in dezelfde situatie gezeten. Hij werd bij de nationale ploeg van Australië op een gegeven moment te oud bevonden, terwijl hij het daar zelf niet mee eens was. Hij vroeg me toen: wat wil jij zelf dan? Dat is namelijk het antwoord op deze kwestie."

Hij hoopt Delmee ook te overtuigen van de waarde die hij nog kan hebben. Oranje heeft een inhaalslag te maken, een project dat hem aanspreekt.

"Ik ben gezegend met een lichaam dat altijd vrij is geweest van zware blessures. Op dit moment voel ik me alsof ik er nog wel een paar jaar tegenaan kan. Maar als ik als speler niet meer bepalend kan zijn, dan sta ik ook open voor een andere rol."

Nederland heeft zoveel moois voortgebracht in het hockey, een cultuur die volgens Hertzberger best beter mag worden onderhouden door de mannen die de sport groot hebben gemaakt. "Ik heb bijvoorbeeld Teun de Nooijer nog nooit bij Oranje op de training gezien sinds hij is gestopt."

Aanhaken bij de absolute top

Een strak trainingsregime als bijvoorbeeld bij België hoeft Nederland volgens hem heus niet te hanteren om weer aan te haken bij de absolute hockeytop. "We hebben twee olympiades zonder medailles achter de rug. Het is duidelijk dat het Nederlands elftal in Parijs moet presteren."

Laat iedereen dan om te beginnen eens wat langer bij zijn club blijven, adviseert Hertzberger, om ook bij tegenslag wat mentale hardheid te kweken. Na een hockeyleven lang bij Rotterdam kan hij inmiddels wel tegen een stootje.

En hij heeft nooit behoefte gehad aan wat anders dan die ene club. "Rotterdam biedt me elk jaar weer een omgeving waarin ik mezelf kan blijven ontwikkelen."