'Straatvechter, maar geen monster' (vindt Klaas Otto zelf)

• Floris van den Driesche

  redacteur Online

De naam Klaas Otto duikt steeds vaker op. Vorige week kreeg hij per ongeluk telefoontaps van honderden gevangen in handen en vandaag werd bekend dat hij verdacht wordt van het beramen van een aanslag op een officier van justitie. Wie is Klaas Otto en waar kennen we hem van?

"Klaas Otto is hét gezicht van motorclub No Surrender", zegt verslaggever Robert Bas. "Die club is voortgekomen uit Satudarah, een andere motorclub. Dat is allemaal onder zijn leiding gebeurd. Hij heeft ook Willem Holleeder tijdelijk naar zijn club gehaald en ook Willem van Boxtel, de oud-president van de Hells Angels in Amsterdam. Otto is echt de motor achter No Surrender."

Booskijkers

Klaas Otto wordt in 1967 geboren in Bergen op Zoom. Hij krijgt in zijn jonge jaren al regelmatig te maken met de politie, schrijft tijdschrift Panorama. Otto: "Ik was een echte straatvechter en niet de meest tolerante. Motorclubs vond ik allemaal maar een stelletje booskijkers. Ik pakte ze allemaal aan, zag nergens gevaar in. Inmiddels heb ik wel respect voor motorclubs. Maar toen helemaal niet."

Otto noemt zichzelf autohandelaar en woonwagenkampbewoner. In 2009 wordt hij lid van motorclub Satudarah. Twee jaar later, wanneer Otto inmiddels leider is van een afdeling binnen die club, doet de politie een inval bij zijn afdeling. Tien leden worden veroordeeld voor zware mishandeling, bedreiging en drugs- en wapenbezit. Uit onvrede over het beleid van Satudarah verlaat Otto de club in 2013 en richt een nieuwe club op: No Surrender.

Opstappen, terugkeren en weer opstappen

In maart 2015 wordt Otto neergeschoten in België, vlak over de grens bij Tilburg. Hij raakt gewond. Eigenlijk wil hij aangifte doen, maar de regels van zijn eigen motorclub staan dat niet toe. "Maar toen kwam degene die op Otto had geschoten met het verhaal dat hij werd afgeperst door Otto", zegt Robert Bas. "Daarop stapte Otto op, om zo toch te kunnen praten met de politie." In juni van dat jaar keert Otto weer terug bij 'zijn' No Surrender.

Maar niet voor lang. In februari 2016 hangt hij zijn motorhandschoenen alsnog aan de wilgen en stapt hij opnieuw op. "Ik ben klaar met de motorwereld, het doek is voor mij gevallen", zegt hij. Hij is het zat dat hij overal wordt aangesproken op wat er met leden van No Surrender gebeurt. Een opvolger is volgens hem niet nodig, omdat zijn functie van general, die hij zelf heeft verzonnen, geen officiële positie is. Hij zegt dat hij gaat werken voor een advocatenkantoor. "Ik ga daar onder meer klantenwerving doen en mensen die in de gevangenis zitten bezoeken", zegt hij.

Hij blijft niet lang buiten beeld. In juli van hetzelfde jaar wordt hij opgepakt op verdenking van afpersing, witwassen en brandstichting. Bij een huiszoeking een paar maanden daarvoor is zijn boekhouding in beslag genomen. Financieel rechercheurs vermoeden dat hij grote hoeveelheden illegaal verkregen geld heeft witgewassen. In 2012 zou hij een huis in brand hebben gestoken in Halsteren waar iemand woonde die ruzie had met Satudarah, waar Otto toen nog lid van was.

In het najaar komt naar buiten dat twee kopstukken van No Surrender de hoofdredacteur van Panorama hebben gedwongen om een serie artikelen over de motorclub niet te publiceren. Een verslaggeefster van het blad keek een tijdlang mee bij de vrouwenafdeling van de club en zou daar elke week over schrijven.

De serie stopte echter al na twee artikelen. In een van de stukken zou de schrijfster, Mylène de la Haye, namelijk hebben verwezen naar "criminele aspecten" van de club. Dat was tegen het zere been van Otto, die vervolgens twee clubleden naar de hoofdredacteur zou hebben gestuurd om hem te dwingen een contract te ondertekenen waarin staat dat de afspraken tussen No Surrender en Panorama zijn geschonden.

Onzin

Op 13 oktober vorig jaar begint de strafzaak tegen Otto. "Klaas Otto is een beroepscrimineel die angst zaait, geweld gebruikt en leeft van afpersing", zegt het Openbaar Ministerie. Volgens het OM heeft hij bijna zes ton witgewassen en gesjoemeld met facturen en dienstverbanden van zijn autobedrijf. Hij zou de afgelopen negen jaar hebben geleefd van crimineel geld.

"Een toneelstuk", zo doet Otto zelf de beschuldigingen van het OM af. "Het is onzin. Er wordt een beeld gevormd dat ik een monster ben. Ik ben geen monster", zegt hij in de rechtszaal.

Vorige week blijkt dat Otto, in het huis van bewaring in Middelburg, door een fout van de politie telefoontaps van medegevangenen heeft kunnen afluisteren. Het precieze aantal is onduidelijk, maar het staat vast dat het er 800 tot 900 zijn, zegt de politie na onderzoek. Ter voorbereiding van zijn proces had hij de telefoontaps opgevraagd van gesprekken die hij vanuit de gevangenis heeft gevoerd.

Vandaag, terwijl de zaak tegen Otto nog loopt, krijgt het verhaal dus weer een nieuw hoofdstuk: de beschuldiging dat Otto een aanslag beraamd zou hebben op een officier van justitie.