Maxime de Vries
Maxime de Vries
In Nederland hebben we zo'n 800 bordelen, maar alleen in het homobordeel Boysclub21 werken puur mannelijke sekswerkers. Ricardo (25) is een van hen. Hij is student Toerisme in Rotterdam en werkt twee of drie dagen per week in het bordeel in Amsterdam. Dat levert hem zo'n 2000 euro per maand op.
Ricardo - een naam die hij in de scene kreeg - kwam in 2010 vanuit Bonaire naar Nederland. Al sinds zijn veertiende is hij actief in de prostitutie. "Vanwege mijn werk ben ik niet zo close met mijn familie", zegt hij. "Maar de jongens in de club begrijpen me en voelen als familie. Op school loop ik altijd in pak, maar hier hoef ik niet iemand anders te zijn. Ik vind het geweldig."
Ricardo werkt sinds april 2017 in het homobordeel. Toen werkten er zo'n twaalf jongens, nu zijn ze met zestien. Maar dat aantal wisselt nogal eens. "Ik heb er sinds april een hoop collega's bijgekregen, maar een aantal van hen ook weer zien vertrekken. De mensen die dit werk puur voor het geld doen, blijven meestal maar een of twee maanden. De rest doet het voor de fun en blijft langer."
Ook het aantal klanten neemt toe volgens Ricardo. Vooral toeristen zijn nieuwsgierig. "We houden altijd een handjevol vaste gasten, maar we zien dat toeristen steeds vaker even binnen komen wandelen. Ongeveer de helft doet alleen een drankje aan de bar en kletst wat met mij of een collega. De andere helft heeft via via van het bordeel gehoord en komt echt voor ons seksuele gezelschap."
Ondanks het toenemende klantenbestand zijn er nog steeds veel vooroordelen over homoseksuele sekswerkers. "Ik ben een week lang vreemd aangekeken toen ik m'n klas vertelde over m'n werk", zegt Ricardo. "Ik merkte dat ze niet wisten hoe ze met me om moesten gaan. Op zich begrijp ik het ook wel. Wat ze niet kennen, snappen ze niet."
Mede door deze stigmatisering, zijn homoseksuele sekswerkers vaak gedwongen om anders met hun werk om te gaan dan hun vrouwelijke collega's, legt Yvette Luhrs van PROUD uit. Haar organisatie zet zich in voor de belangen van sekswerkers.
"De wereld van de gay-sekswerkers speelt zich veel meer online af. Mannen die seks aanbieden aan andere mannen zoeken hun klanten vooral op gay-datingsites of via datingapps als Grindr. Vervolgens spreken ze thuis af of in een seksclub", volgens Yvette.
Voordat ik naar bed ga met een klant, nemen we rustig de tijd om even met elkaar te praten.
Ricardo kwam op zijn achttiende naar Nederland en werkte hier tot zijn twintigste illegaal, via een gay webcam- en datingsite. Daar sprak hij bij mannen thuis af om seks te hebben tegen betaling. "Ik gebruikte in die tijd drugs, deed daar veel voor, dus veiligheid was voor mij geen prioriteit. Ondanks dat ik me vaak niet veilig voelde."
Nu hij in een bordeel werkt met andere jongens voelt hij zich veel fijner. "Voordat ik naar bed ga met een klant, nemen we rustig de tijd om even met elkaar te praten. We moeten ons allebei op ons gemak voelen. Er is dus ook veel meer ruimte om 'nee' te zeggen als het niet goed voelt."
Illegale sector
Ricardo werkt dus niet meer illegaal. Dat geldt lang niet voor alle mannelijke sekswerkers, al weten we niet precies hoeveel er daarvan zijn in Nederland. Iedere gemeente heeft een ander beleid rondom de regelgeving voor zelfstandige sekswerkers. In Amsterdam heb je bijvoorbeeld wel een vergunning nodig als je als zelfstandig sekswerker online klanten zoekt, maar in een aantal andere gemeenten niet, zoals in Zoetermeer.
Volgens Yvette wordt het wel steeds moeilijker voor zelfstandige sekswerkers om legaal te werken. "Als je nu als zelfstandig sekswerker wil werken, word je eigenlijk altijd gedwongen om in de illegale sector te werken zonder vergunning", zegt ze. Dat geldt voor vrouwen en mannen. "Dat komt doordat er in Nederland een tekort is aan legale werkplekken. Gemeentes houden dat in stand door vergunde plekken aan te bieden, maar mensen vervolgens geen vergunning te geven. Dat doen ze alleen aan grote bedrijven, zoals bijvoorbeeld bordelen."
In Nederland is steeds meer aandacht voor mensenhandel. Meldpunt Watch Nederland richt zich in 2018 meer op het voorkomen van seksuele uitbuiting van minderjarige jongens. Beetje bij beetje proberen ze de wereld van illegale mensenhandel in kaart te brengen.
"Maar tegelijkertijd moeten we er op letten dat het sekswerkers niet onmogelijk wordt gemaakt om hun werk op een legale en veilige manier uit te oefenen", vindt Yvette.
