Fleur de Weerd
redacteur NOS op 3
Fleur de Weerd
redacteur NOS op 3
Anne (28) werkt als docent Nederlands op een middelbare school en wil al jaren kinderen. Maar er is een probleem: ze heeft nog geen vast contract. "Ik heb nu een tijdelijk contract met vanaf september volgend jaar zicht op vast. Ik wil liever nu al kinderen, maar we hebben ervoor gekozen om dat toch nog even af te wachten."
De reden? "Je hoort zo vaak van vrouwen die geen verlenging krijgen als ze zwanger zijn, met een of andere vage reden. En ik vind deze baan erg leuk, dus ik loop het risico liever niet."
Ze is niet de enige. Veel hoogopgeleide vrouwen wachten liever een vast contract af voordat ze aan kinderen beginnen, blijkt uit onderzoek van het CBS. Een van de redenen: ze vrezen zwangerschapsdiscriminatie.
Eva (28) werd zelfs rechtstreeks naar haar kinderwens gevraagd op werk. "Ik had het bij de koffiemachine met mijn baas over de koop van mijn huis. Toen vroeg hij: 'hoe zit het eigenlijk met jouw kinderwens?' Ik zou eigenlijk wel moeder willen worden, maar dat gaat hem natuurlijk geen fuck aan. Dus heb ik maar sarcastisch gezegd dat we een heel elftal willen en wel zo snel mogelijk."
Ze zit in haar tweede flexcontract en staat voor een dilemma. Aan de ene kant wil ze wachten op een vast contract en dan aan kinderen beginnen, maar ze twijfelt ook. "Ik moet veel reizen voor mijn werk dus weet niet of het wel te combineren is met een gezin. Dus misschien is kinderen krijgen voor mij wel een reden een andere baan te gaan zoeken. Maar dan moet ik natuurlijk nog langer wachten voordat ik een vast contract heb."
Veel van haar vriendinnen wachten op een vast contract voordat ze beginnen aan kinderen. "Ik word daar zo pissig van, die angstcultuur is zo oneerlijk." Anne beaamt dat. "Het is heel vervelend. Want de kans dat het gemakkelijk gaat, neemt toch af hoe ouder je wordt."
Ook Esther (29) wilde oorspronkelijk pas kinderen vanuit een zekere positie. Maar bij haar liep het anders. "We gingen het proberen toen we allebei een baan hadden." Maar toen ze eenmaal zwanger was, kreeg haar vriend een baan aan de andere kant van het land en werd zij door de verhuizing werkloos. "Door de tijd heen merk je dan toch dat je kinderwens sterker is dan dat je zeker wilt zijn van je werksituatie."
Ze heeft nog wel geprobeerd om zwanger een baan te vinden. "Maar bij de sollicitaties wist ik niet wat ik moest: ik wilde het vertellen, maar ik was ook bang dat het zou meespelen. Het is toch iets dat tegen je werkt, al mag een werkgever het niet mee laten tellen. Uiteindelijk heb ik voor de bevalling geen werk meer gevonden."
Ze relativeert haar verhaal wel. "Ik zit in een situatie waarbij het niet persé hoeft. We kunnen rondkomen met het inkomen van mijn vriend. Nu mijn zoontje 7 maanden is, begint het wel weer te kriebelen: ik wil weer werken. Om wat te kunnen sparen en omdat mijn vriend dan minder kan gaan werken zodat hij meer bij ons kind kan zijn."
