"Mijn baas wist dat ik zwanger was en was blij voor me." Maar toen het contract van Eefke (34) verlengd moest worden, zei haar baas dat ze er geen vertrouwen in hadden. Omdat ze zwanger was.
In twee weken hebben 550 vrouwen bij het College voor de Rechten van de Mens melding gedaan van zwangerschapsdiscriminatie. Zwangere vrouwen op de werkvloer, daar worden werkgevers niet altijd vrolijk van. Je bent iemand al snel een paar maanden kwijt en daarna werkt iemand vaak minder, zo is de gedachte. Een contract niet verlengen omdat iemand zwanger is, mag officieel niet. Maar het gebeurt wel.
"Volgens mijn baas zou ik fulltime werken niet redden. Hij zei: dadelijk heb je een kleintje en dan trek je het toch niet.
Zoals bij Eefke dus. Ook zij heeft dat gemeld bij het meldpunt. "Zwanger worden was voor mij geen makkelijk proces. Uiteindelijk lukte het na een jarenlange strijd via kunstmatige inseminatie. Mijn werkgever wist van dit traject."
Daarom verbaasde het Eefke ook enorm dat haar contract niet werd verlengd. "Ik gaf aan dat ik graag fulltime wilde blijven werken, maar dat wilde mijn werkgever niet. Ik zou het fulltime niet redden volgens hem. Hij zei: dadelijk heb je een kleintje en dan trek je het toch niet."
Door dat laatste gesprek is de melding van Eefke volgens Marysha Molthoff van het College voor de Rechten van de Mens zeker terecht. "Dit is een klassiek voorbeeld van zwangerschapsdiscriminatie. Zoiets zal nooit tegen de vader gezegd worden."
Toch is het moeilijk om zoiets hard te maken. "Dit geval is heel lastig, omdat er een fase tussen zat. Een contract niet verlengen vanwege moederschap mag niet, maar een contract niet verlengen omdat ze niet meer fulltime wil werken mag wel." Hierdoor zijn misschien niet alle 550 meldingen die bij het meldpunt terechtkomen ook echt discriminatie: het College kent dan maar één kant van het verhaal.
Ook Graciëlla (26) heeft een melding gemaakt van zwangerschapsdiscriminatie. Zij denkt dat ze haar zwangerschap beter voor haar baas had kunnen verzwijgen. "Dat zei hij zelf ook, maar op een gegeven moment kun je er niet meer om heen. Ik vroeg of ik me zorgen moest maken om mijn contract, maar mijn baas zei van niet: ik was een van de beste werknemers."
Ik wilde niet van een uitkering leven en ik raakte depressief. Ik zat opeens zonder geld en midden in een verhuizing. En mijn baas zei: je vindt wel wat.
Hij zei keer op keer dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Totdat ze moest langskomen op kantoor. ''Mijn werkgever had zelfs een werkgeversverklaring getekend omdat ik ging verhuizen. En vervolgens werd mijn contract niet verlengd vanwege mijn zwangerschap.''
Dus kwam Graciëlla in een lastige situatie terecht. "Ik wilde niet van een uitkering leven en ik raakte depressief. Ik zat opeens zonder geld en midden in een verhuizing. En mijn baas zei: je vindt wel wat."
Het is volgens Molthoff vooral belangrijk dat vrouwen melding doen, zodat zulke gevallen in de toekomst niet meer gebeuren. "Tot nu toe nemen werkgevers de meldingen serieus. Zo'n tachtig procent onderneemt echt actie: óf ze bieden hun excuses aan, óf ze stellen een schikking voor aan de vrouw. Vaak heeft een werkgever pas achteraf door dat iets tegen de wet is."
