Stikstofgehalte Nederlandse bossen onderschat, blijkt stuk hoger te zijn

De bossen in Nederland hebben een aanzienlijk grotere hoeveelheid stikstof te verwerken dan er vanuit het RIVM bekend was. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van Wageningen University en Research (WUR).

Aanleiding voor het nieuwe stikstofonderzoek was de kritiek die al tijden klinkt uit de agrarische sector. Critici hebben argwaan over de rekenmodellen van het RIVM. Die zouden geen betrouwbare afspiegeling bieden van de daadwerkelijke situatie.

Er werd gevraagd om een keer op de ouderwetse manier te meten, in het veld met een peilstok. Daarop besloot de WUR een nieuwe meting uit te voeren op 127 verschillende plekken.

Nog hoger

Wim de Vries, stikstofdeskundige en onderzoeker van de WUR, noemt de uitkomsten verrassend. "De afgelopen dertig jaar is de stikstofvoorraad met ongeveer 1300 kilo per hectare toegenomen. Per jaar is dat 40 kilo per hectare extra. En dat is ontzettend veel", zegt De Vries in het NOS Radio 1 Journaal.

Volgens RIVM-modellen is de gemiddelde stikstofneerslag in Nederland zo'n 28 kilo per hectare. De hoogleraar schat in dat het gemiddelde zelfs nog hoger ligt dan veertig kilo omdat een deel van de neerslag uitvloeit naar diepere bodemlagen en in het hout.

Hoe zit het ook al weer met de stikstofcrisis? Via de onderstaande link leggen we het je uit in 4, 7, 12 of 15 minuten:

De Vries: "De natuur heeft obesitas. Stikstofgevoelige gebieden kunnen zo'n 20 kilo per hectare aan". Dat er nu zoveel stikstof is gemeten, vindt hij opvallend. "Het lijkt erop dat het lang is onderschat hoeveel kleine bossen opnemen."

Stikstof in de bodem is niet per definitie een probleem, maar ondertussen is de opgestapelde hoeveelheid niet meer in balans met de natuurlijke aanwezigheid. "Het grootste probleem bij stikstof is niet eens de huidige belasting, maar de erfenis uit het verleden", aldus De Vries.

Stikstofdeken

De Vries benadrukt dat het om een "stikstofdeken" gaat die over heel Nederland ligt, en die wordt steeds groter. Per gebied is de variatie minimaal. Met het oog op toekomstig beleid is het volgens hem een misvatting om per hectare te berekenen wat de bodem aankan en daar proberen verandering in te brengen.

Wat hij wel logisch vindt, is het nastreven van de emissiereductie in het hele land. "Het lijkt mij heel belangrijk om voortvarend de uitstoot van elk bedrijf naar een doelstelling te brengen, zoals dat is afgesproken. Anders blijft het ophopen."