Dinokiller kwam uit de buitenste regionen van ons zonnestelsel
Wetenschappers hebben de oorsprong en samenstelling achterhaald van de asteroïde die 66 miljoen jaar geleden in één klap 70 procent van alle soorten op aarde wegvaagde. De asteroïde blijkt afkomstig te zijn uit de buitenste regionen van ons zonnestelsel, ver voorbij Jupiter.
De onderzoekers, onder meer van de Vrije Universiteit Brussel, concluderen dat uit een analyse van een kleilaag die overal ter wereld voorkomt, en is afgezet ten tijde van de inslag.
Daaruit blijkt dat de asteroïde van het koolstofhoudende soort is. Van dat type is bekend dat het oorspronkelijk niet voorkwam in het binnenste deel van het zonnestelsel. Het onderzoek is gepubliceerd in het wetenschappelijke blad Science.
De resultaten werpen niet alleen licht op het verre verleden, maar ook op het heden, benadrukt aardwetenschapper Steven Goderis van de Vrije Universiteit Brussel, een van de onderzoekers. "Dit onderzoek geeft ons een beter beeld van de samenstelling van asteroïden. Zo weten we beter wat er rondzweeft in ons zonnestelsel, en wat de aarde al dan niet bereikt."
Botsing voorkomen
Die kennis is van belang om een eventuele toekomstige botsing met een asteroïde te kunnen voorkomen. De Amerikaanse ruimteorganisatie NASA bereidt zich al voor op zo'n mogelijke ramp met behulp van de DART-missie.
In 2022 liet de ruimteorganisatie doelbewust een onbemand ruimtevaartuig kapotslaan op een ruimtesteen, met als doel deze van richting te doen veranderen. Die techniek moet worden ingezet als een asteroïde daadwerkelijk op de aarde afkoerst.
Daarnaast laat het onderzoek zien dat de impact daadwerkelijk door een asteroïde werd veroorzaakt, en niet door een komeet.
Bovendien werd er tot voor kort nog rekening mee gehouden dat de uitstervingsgolf enkel het gevolg was van vulkanisme. "Dit is de laatste nagel aan de doodskist van de vulkaanhypothese", vindt Goderis.
Moeder van alle kraters
Wetenschappers blijven nieuwe dingen ontdekken over de fatale inslag bij Chicxulub in Mexico. Twee jaar geleden werd nog bekend dat de inslag in het voorjaar moet hebben plaatsgevonden, een ontdekking van de Nederlandse paleontoloog Melanie During. Dat leidde ze af uit de 'groeiringen' in de botten van fossiele vissen.
Goderis gaat zich de komende tijd toeleggen op micrometeorieten, zij het met pijn in zijn hart. "Ik kan maar moeilijk afscheid nemen van de Chicxulub-inslag", vertelt hij. "Het is echt een speciaal geval, de moeder van alle impactkraters".
