Terug in Tampere, waar Oranje bij het EK van 2009 de weg naar de top insloeg

• Susanne Morren

  volgt Oranje in Finland

Negentien jaar was Sherida Spitse toen ze voor het eerst in haar leven door Tampere liep, een stad in het zuidwesten van Finland. Het Nederlands elftal speelde zijn eerste eindtoernooi. Op het EK van 2009 strandde het team in de halve finales tegen Engeland.

Nu is Spitse, voor het EK-kwalificatieduel met Finland, terug in Tampere. "We kwamen aangereden en toen herkende ik een rotonde."

Het is bijna niet voor te stellen maar de recordinternational (232 interlands) kwam dat Europees kampioenschap geen enkele keer in actie. "Zat ik daar op het bankje. Weer even lopen, dan weer zitten", haalt ze herinneringen op met teammanager Sonja van Geerenstein.

Samen met fysiotherapeut Kim Blewanus en toenmalig keeperstrainer Jan Willem van Ede zijn Van Geerenstein en Spitse de enigen van de groep die er in 2009 ook al bij waren. De vier gingen na de training in het Ratina Stadion, afgelopen zondag, met elkaar op de foto.

'Een wonderbaarlijk succes'

Het stadion was het decor waarin het Oranje van toen in de kwartfinales na penalty's Frankrijk versloeg.

"Een wonderbaarlijk succes", zei commentator Philip Kooke nadat Anouk Hoogendijk de winnende strafschop had binnengeschoten. "Dit moet toch zorgen voor de doorbraak van het vrouwenvoetbal in Nederland", jubelde Kooke.

Bekijk hieronder de beslissende strafschop van Anouk Hoogendijk in de kwartfinale tegen Frankrijk.

Wat heet. In al die jaren is er flink wat veranderd, vertelt Van Geerenstein, die sinds 2005 teammanager is. "In mijn eerste jaren was er nog geen kit manager (iemand die voor de materialen zorgt, red.), geen video-analist, geen mental coach, geen afdeling om de wedstrijd te organiseren. Een groot deel daarvan deed ik allemaal zelf."

En zo kwam Oranje vijftien jaar geleden terecht in het Original Sokos Hotel in Tampere, waar het team ook nu verblijft. Van Geerenstein herkende het hotel, vertelt ze. "Al is het wel gerenoveerd."

Oranje heeft sinds die tijd ook een renovatie ondergaan, zou je kunnen zeggen. "Naar het EK van 2009 gingen tien stafleden mee. Deze week zijn dat er 22 en op een eindtoernooi nog meer. Ik ben nog steeds verantwoordelijk voor alles buiten het veld, maar nu hebben we specialisten en is het vooral mijn taak om overzicht te houden."

De terugkeer in Tampere doet Van Geerenstein beseffen hoeveel ze al heeft meegemaakt met het team. "En het is ook goed dat er nog meiden zijn die zich die tijd kunnen herinneren. Het is nu normaal dat iedereen een eigen hotelkamer heeft, dat we met een charter vliegen en dat de schone was altijd maar weer klaar ligt. Maar dat is niet normaal."

Ontwikkelingen

Spitse is dus zo'n speelster die beide periodes kan vergelijken. "Het is allemaal beter geworden, maar we hadden het toen ook niet slecht voor elkaar, hoor. Het is luxer geworden en de staf is uitgebreid maar vooral het voetbal is ontwikkeld."

Ook Spitse heeft een ontwikkeling doorgemaakt, ziet Van Geerenstein. "Je zou het nu niet meer zeggen, maar ze was toen echt jong en bleu."

Het tegenovergestelde van nu eigenlijk. De aanvoerder is de oudste van de groep en op iedere training het luidst aanwezig. "Daarin werd ze toen wel kort gehouden", lacht de teammanager.