Thijs H. krijgt 18 jaar cel en tbs met dwangverpleging voor drie moorden
Thijs H. is veroordeeld tot 18 jaar cel en tbs met dwangverpleging voor het plegen van de moorden op drie wandelaars. De rechtbank Maastricht sprak het vonnis uit in de zaal waar ook nabestaanden van de slachtoffers van H. zaten. Ook moet de Hagenaar ruim 103.000 euro aan nabestaanden betalen.
Behandeling acht de rechtbank noodzakelijk om de kans op herhaling, die volgens deskundigen groot is, te verkleinen. De rechter zei dat hij zich de angst en pijn die de slachtoffers moeten hebben gevoeld, niet kon voorstellen. "De moorden hebben geleid tot angst en onrust in de maatschappij. Voor de nabestaanden is het de harde en troosteloze realiteit, sinds de voor hen gitzwarte dagen in mei 2019. Hun geliefden zijn met vele messteken door u vermoord."
De rechtbank kon zich niet voorstellen hoe de slachtoffers zich in hun laatste momenten moeten hebben gevoeld:
Dat waren een 56-jarige vrouw in de Scheveningse Bosjes in Den Haag en een vrouw (63) en man (68) op de Brunssummerheide. Na eerst te hebben ontkend, legde H. in augustus een bekentenis af. Hij zei dat hij een psychose had en opdracht had gekregen om moorden te plegen. Het Openbaar Ministerie had 24 jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging geëist.
Geschikt mes
De rechtbank zei dat H. een psychische stoornis heeft en verminderd toerekeningsvatbaar is. Het Pieter Baan Centrum (PBC) had een "ernstige psychotische ontregeling" bij hem vastgesteld en H. volledig ontoerekeningsvatbaar verklaard. Maar justitie noemde die ontoerekeningsvatbaarheid "twijfelachtig", omdat het PBC nog niet het volledige dossier over Thijs H. in bezit had.
H. had welbewust afwegingen gemaakt, zei de rechter. Zo ging hij naar plekken waar "voldoende mensen maar niet te veel" waren. Hij nam steeds een geschikt mes mee, zorgde ervoor dat zijn telefoon niet te traceren was en maakte een duidelijke keuze voor zijn slachtoffers. De rechtbank is dan ook van oordeel dat H. niet heeft gehandeld in een opwelling en vond het verhaal over de 'opdracht' niet overtuigend. "U heeft zelf bepaald wie u doodde, wanneer en hoe."
Ook had H. op internet opgezocht wat de gevaren van bepaalde medicijnen waren en een boek over psychoses geleend, voordat hij voor het eerst verklaarde dat hij wanen had. Pas daarna wilde hij volledig ontoerekeningsvatbaar verklaard worden. De rechter vroeg zich af of H. zijn wanen niet achteraf inkleurde en oordeelde dat hij zijn symptomen heeft aangedikt.
Zowel H. als het Openbaar Ministerie kan in hoger beroep gaan.
