Wüst, hartsvriendin Van Deutekom indachtig: 'Ik ga mijn best doen en genieten'
Bind Ireen Wüst een paar schaatsen onder, vertel dat er een medaille te verdienen valt en de Brabantse is niet meer te houden. Maar in Collalbo, waar vanaf vanmiddag op het Italiaanse buitenijs gestreden wordt om Europese sprint- en allroundtitels, verschijnt ze in een andere gemoedstoestand aan de start dan ze gewend is.
"Het was natuurlijk een gekke week, het waren gekke dagen", vertelt de allroundkampioene van vorig jaar. Ze is pas woensdagavond laat in Collalbo gearriveerd, omdat ze eerder op de dag de begrafenis bijwoonde van de aan kanker overleden oud-schaatsster Paulien van Deutekom, haar hartsvriendin.
"Het is heel erg onwerkelijk", kijkt Wüst terug op de uitvaart. "Het mag niet, het hoort niet, het is oneerlijk. Maar het was een waardig afscheid, zoals het bij Paulien past. Het was heel mooi."
Emotioneel en heftig
De afgelopen weken waren emotioneel en heftig geweest. "Maar - en dat klinkt misschien een beetje gek - ook wel heel mooi en waardevol. Ondanks die rotziekte hebben we toch nog wel een fijne tijd met elkaar gehad. Ik ben veel bij haar geweest, zo veel als ik kon."
Ondertussen werkte Wüst 'gewoon' haar trainingen af en stond ze aan de start van wedstrijden in binnen- en buitenland. Ze noteerde half december bij de wereldbeker in Heerenveen zelfs een baanrecord op de 1.500 meter.
"Ik had tegen Paulien gezegd dat ik die 1.500 meter voor haar ging rijden. En toen zei zij: 'Buuf, doe wat je kan en ga gewoon genieten.' Ze zat voor de tv te kijken en toen reed ik dus dat baanrecord. Die was voor Paulien, ja, zeker. Dat was heel mooi en ook emotioneel."
En nu wacht, slechts twee dagen na de begrafenis, de EK allround. "Er moet in mijn hoofd wel even een knop om. Maar niet starten is geen optie. Dat zou Paulien ook nooit hebben gedaan. Die zou nooit hebben opgegeven van tevoren. Dus ik ga sowieso starten. Als eerbetoon aan Paulien."
Is winnen nu reëel?
Een nieuwe Europese titel - ze heeft er al vijf op zak - zal ze ook opdragen aan haar vriendin. "Maar ik weet niet of winnen reëel is. De uren slaap zijn op één hand te tellen. Maar ik ga wel mijn best doen."
"Paulien genoot van alle kleine dingetjes, en zeker van schaatsen. Dus ik ga mijn best doen en genieten van het schaatsen. Wat het dan gaat worden, zien we aan het eind wel."
