Dumoulin wil niet te veel nadenken: 'Dat is mijn kwaliteit'
Het humeur van Tom Dumoulin sloeg tussen vrijdagmiddag en zaterdagmiddag helemaal om: van stikchagrijnig naar intens gelukkig. In de laatste bergetappe op vrijdag voelde Dumoulin zich niet goed en raakte hij ook nog eens gefrustreerd door een motor die Primoz Roglic aan tijdwinst zou hebben geholpen.
Zaterdag won Dumoulin de tijdrit en stelde hij zijn tweede plaats in het algemeen klassement veilig. Een gevoel van geluk maakte zich van hem meester. Wat had hij gedaan om zo scherp aan die tijdrit te kunnen beginnen?
'Van randzaken ga ik niet harder fietsen'
"Niks", is het nuchtere antwoord. "Blijkbaar kan ik dat goed, daarom ben ik ook goed over drie weken. Ik denk altijd: wat maakt het uit wat er gisteren gebeurde en wat maakt het uit wat er gaat gebeuren."
"Ik wil gewoon zo hard mogelijk fietsen, dat is de enige gedachte die ik probeer toe te laten. Van denken over randzaken ga ik niet harder fietsen, die dingen wil ik blokken. Dat lukt meestal wel en dat is wel een kwaliteit van me", zegt Dumoulin in de Avondetappe.
Zo relaxed als Dumoulin zaterdagavond in de hoteltuin terugblikt op de dag, zo onrustig was diezelfde dag begonnen. "Het was super stressvol. Ik werd wakker met een slecht gevoel en dat werd er niet beter op toen ik hoorde dat mijn tijdritpak kwijt was."
Toen Dumoulin eenmaal was voorzien van een nieuw pak, klaarde zijn humeur weer op. "Tijdens de verkenning werd ik weer heel erg blij."
"Ik begon heel erg voorzichtig aan de tijdrit, want ik voelde me minder worden de afgelopen dagen. Ik wilde die podiumplek veiligstellen en voorkomen dat ik mezelf zou opblazen. Uiteindelijk bleek ik veel beter te zijn dan ik had verwacht."
Dumoulin zal zondag de Tour afsluiten als de nummer twee in de rangschikking. Een bijzondere prestatie nadat hij in de Giro eerder dit jaar ook als tweede eindigde.
De eindzege in de Tour had hij woensdag al uit zijn hoofd gezet, nadat hij er niet in was geslaagd geletruidrager Geraint Thomas eraf te rijden in de laatste etappe met een aankomst bergop.
Keer op keer probeerde Dumoulin de Brit te breken, ook vrijdag nog in de laatste Pyreneeënrit, maar zijn aanvallen liepen telkens op niks uit. "Ik hoopte hem te lossen, maar ik heb alles gegeven en kan mezelf niks verwijten. Als hij dan nog in mijn wiel blijft, heb ik daar diep respect voor. Hij was gewoon de beste."
