Op haar achttiende ontdekt Katya Kozlova uit Moskou dat ze hiv heeft, als gevolg van seks met haar vriend. Van de dokter hoort ze voor het eerst over de ziekte. "Ik schreeuwde tegen de dokter: 'Jullie horen thuis in de gevangenis. jullie hebben mijn leven kapot gemaakt. Hoe komen jullie aan die onzin dat ik ziek ben?' Op die dag begon voor mij de hel!"
Niet alleen in de grote steden maar ook op het platteland bestaan er in Rusland veel vooroordelen over hiv en aids. Vaak hebben Russen geen idee wat hiv is en hoe je het kan krijgen, zegt Kirill Barsky van de Steps Foundation, die homoseksuelen met hiv bijstaat.
"Er wordt zeker gediscrimineerd. Hiv is de pest van de 20ste eeuw. Zo denken wij er helaas over in onze maatschappij."
Iedere dag gaan in Rusland tachtig mensen dood aan aids. In totaal zijn er al 150.000 mensen aan gestorven. Toch zit de overheid niet stil: mensen worden getest en krijgen medicijnen. Maar het is te weinig.
"Ik begrijp dat ambtenaren bang zijn en hun verantwoordelijkheid niet willen nemen. Maar er moet iets gebeuren. We hebben inmiddels een leger aan mensen met hiv. We moeten het probleem erkennen. Het is niet alleen een ziekte onder homo's. Er moeten preventieprogramma's komen", aldus Barsky.
Ik word beschouwd als afval. Als een blikje dat wordt weggesmeten en waar je tegenaan moet trappen.
Iedere Rus die hiv heeft en in zijn woonplaats geregistreerd staat, krijgt van de overheid gratis medicijnen. Maar als je een buitenlandse migrant bent uit bijvoorbeeld Oekraïne of Turkmenistan krijg je niets. En er is een bureaucratisch probleem, Een Rus uit Siberië, die in Moskou woont en werkt, kan zijn pillen alleen maar in Siberië krijgen. Simpelweg omdat hij daar geregistreerd staat.
Vrijwilligers van de Andrey Rylkov Foundation rijden daarom met een bus door Moskou om drugsgebruikers met hiv te helpen. Ze geven mensen gratis naalden en spuiten en testen mensen.
Katherina is verslaafd aan heroïne. Via vuile naalden heeft ze hiv gekregen. In Moskou zwerft ze over straat. "Ik word in de bus van de Andrey Rylkov Foundation gezien als een mens. Buiten word ik beschouwd als afval. Als een blikje dat wordt weggesmeten en waar je tegenaan moet trappen."
Zelfmoord
Ook Pavel Labkov, een goed ingevoerde tv-journalist die al 15 jaar zelf hiv heeft, weet door zijn werk hoe hard de epidemie in Rusland toeslaat. "Hiv is een probleem dat de hele maatschappij treft: rijk en arm, homo's en heteroseksuelen, van Moskou tot achter de Oeral."
De 18-jarige Katja uit Moskou ziet het leven inmiddels weer wat rooskleuriger in. Ze was jarenlang depressief door haar ziekte en speelde met de gedachte een einde aan haar leven te maken. "Ik wilde zelfmoord plegen. Wij woonden op de vijftiende verdieping. Niemand was thuis. Ik deed de balkondeur open. Ik dacht het is beter zo. Ik wilde dood."
Maar door haar hiv-medicijnen voelt Katja zich inmiddels veel beter en is ze zelfverzekerd. "Ik praat nu openlijk over mijn besmetting. Neem me zoals ik ben, vinden jullie me niet ok, jammer dan. En anders: welkom!"
