In Venezuela is aan alles gebrek, behalve aan demonstraties

Elio Cabello uit San Felix heeft alleen een pan met maïs en wat flessen water in zijn ijskast staan. Net als veel Venezolanen is hij het afgelopen jaar flink afgevallen, doordat er enorme schaarste heerst.

Niet alleen aan voedsel, maar ook aan medicijnen en andere producten. De levensmiddelen die er zijn, worden almaar duurder.

De tekorten zijn het gevolg van jarenlang economisch wanbeleid van de regering-Maduro en een lage olieprijs. Volgens het Internationaal Monetair Fonds (IMF) kromp Venezuela's economie vorig jaar met maar liefst 18 procent (.pdf).

Tegelijkertijd wordt geld in rap tempo minder waard. De inflatie zal dit jaar uitkomen op 720 procent, schat het IMF. Om een brood te kopen, heb je een stapel bankbiljetten nodig die niet in je portemonnee past.

De zwarte markt draait overuren. Ook 'Laura' heeft een clandestien handeltje. Uit pure noodzaak, zei ze tegen correspondent Marc Bessems. "Ik word er niet rijk van. Het is niet zo dat ik nu geld kan sparen of steeds meer spullen heb. Ik doe dit om te overleven."

Aangezien zwarthandel illegaal is, wilde ze alleen onder een valse naam met Bessems spreken. Ze vertelde dat ze 's nachts op pad ging om op tijd bij de winkel te zijn. Na zes uur wachten had ze twee pakken luiers in handen. "Ze kostten 138 bolivar en ik kan ze voor 2500 bolivar verkopen. Dat is een dagloon."

Vlam in de pan

Niet alleen op economisch gebied gaat het beroerd in het Latijns-Amerikaanse land, ook politiek heerst er crisis. President Maduro trekt steeds meer macht naar zich toe, tot grote woede van de oppositiepartijen.

Eind maart sloeg de vlam in de pan, nadat het Hooggerechtshof de bevoegdheden van het parlement had overgenomen. Dat besluit werd enkele dagen later teruggedraaid, maar er waren al grote protesten uitgebroken.

Dat de belangrijkste oppositieleider kort daarna een beroepsverbod van vijftien jaar kreeg en dus niet mag meedoen met de presidentsverkiezingen van volgend jaar, was olie op het vuur.

De demonstraties in de hoofdstad Caracas en in de rest van het land houden nu al negentig dagen aan. Zeker 75 demonstranten kwamen bij gewelddadige confrontaties met de oproerpolitie om het leven.

Volgens Maduro wordt de protestbeweging aangestuurd door de Verenigde Staten, die hem zouden willen afzetten. De voedselschaarste is een gevolg van een "economische oorlog" gevoerd door zakenlieden met banden met de oppositie, zegt de president.

Hij wil dat er een nieuwe grondwet komt, zodat hij de problemen kan aanpakken. Op 30 juli mogen de Venezolanen daarom een grondwetgevende vergadering kiezen.

Met die vergadering zet hij het Congres, waar de oppositiepartijen de controle hebben, buitenspel. De oppositie vindt dat een schande en wil een referendum over die nieuwe volksvergadering. Ook willen Maduro's tegenstanders dat de presidentsverkiezingen die gepland staan voor eind 2018 naar voren worden gehaald.

Meer kinderen overlijden

Maar Maduro wil niet buigen. Zijn land zakt intussen verder weg in de crisis, die steeds meer slachtoffers eist. De kindersterfte is de afgelopen twee jaar enorm opgelopen en het aantal malariagevallen explodeerde naar 240.000.

Ook bij Elio Cabello sloeg het noodlot toe. Zijn dochtertje Elimar werd vorig jaar ziek.

Het meisje kreeg malaria en het lukte haar vader niet om voldoende betaalbare medicijnen te vinden.

"Ze omhelsde me, gaf me een kus en hield me stevig vast", vertelde Cabello afgelopen april tegen Marc Bessems. "Ze zei: 'Papa, zorg goed voor mama en mijn zussen.'"

Kort daarna overleed Elimar, 11 jaar oud.