Chuck Berry was de vader van de rock-'n-roll

De gisteren overleden gitarist, zanger en componist Chuck Berry was een van de invloedrijkste artiesten van de vorige eeuw. Hij wordt beschouwd als "de vader van de rock-'n-roll".

Hij vermengde de voornamelijk 'zwarte' rhythm & blues met 'blanke' country-and-westernmuziek. Daaruit ontstond zijn kenmerkende hillbilly sound, die aansloeg bij zowel een zwart als een blank publiek.

Berry werd bekend met nummers als My Ding-a-Ling, Roll over Beethoven en Maybellene. Johnny B. Goode, wordt gezien als zijn meesterwerk. Het is een van de meest herkenbare nummers in de muziekgeschiedenis en is vele malen gecoverd door andere artiesten.

Brandweerman

Charles Anderson Edward Berry wordt 18 oktober 1926 geboren in St. Louis in de Amerikaanse staat Missouri. In die tijd was de rassenscheiding in Amerika nog heel streng.

Pas als hij drie jaar oud is, ziet hij voor het eerst een blanke. Het is een brandweerman en de jonge Berry denkt dat hij zo wit is omdat hij is geschrokken van de brand die hij staat te blussen.

In de kerk maakt hij voor het eerst kennis met muziek. Vanaf zijn zesde jaar zingt hij in het koor. Hij staat voor het eerst op een podium tijdens een muziekuitvoering op de middelbare school. Daar zingt hij het nummer Confessin' the Blues van Jay McShann. Een gewaagde keuze, want bluesmuziek werd in die tijd niet beschouwd als passend voor dit soort gelegenheden.

Het publiek reageert enthousiast en hij krijgt een enorm applaus. Dat stimuleert hem om verder te gaan met muziek en hij neemt gitaarles.

Overval

Zijn muzikale aspiraties worden tijdelijk onderbroken als hij het slechte pad op gaat. In 1944, als hij 17 jaar is, berooft hij samen met een vriend een aantal winkels en steelt een auto. Ze worden gearresteerd en Berry wordt veroordeeld tot 10 jaar celstraf.

Als hij wegens goed gedrag na drie jaar vrijkomt, pakt hij het gitaarspelen weer op en een paar jaar later treedt hij met diverse lokale bands op in clubs in St. Louis.

Duck Walk

In 1953 sluit hij zich aan bij Sir John's Trio (later omgedoopt tot The Chuck Berry Combo). Hier bedenkt hij de hillbilly sound. Het zwarte publiek dat naar zijn optredens kwam, vond het in eerste instantie maar niks, maar stond toch al snel te dansen op de swingende muziek.

De country-and-westerninvloed in de hillbilly sound trok ook blanke muziekliefhebbers aan. Soms was bijna de helft van het publiek wit, iets wat in die tijd bijna nooit voorkwam.

Berry ontpopt zich tot een ware performer. Zijn zogenoemde duck walk, waarin hij half gehurkt over het podium waggelt, wordt wereldberoemd.

Midden jaren 50 komt Chuck Berry via zijn idool Muddy Waters in contact met Chess Records en krijgt er een platencontract.

Het eerste nummer dat hij via Chess uitbrengt, Maybellene, is direct een groot succes. Het is een unieke mix van r&b en Chicago-blues met gitaarloopjes uit de country-and-westernmuziek. Het nummer haalt de vijfde positie in de reguliere (pop)hitlijst en staat op nummer 1 in de r&b-lijst.

Zijn naam is gevestigd en vanaf die tijd neemt zijn populariteit alleen nog maar verder toe. Hij scoort de jaren daarop top-10 hits met School Days, Rock and Roll Music, Sweet Little Sixteen en Johnny B. Goode. Ook speelt hij mee in de rock-'n-rollfilms Rock Rock Rock (1956) en Go Johnny Go! (1959).

In 1972 heeft hij zijn eerste en enige nummer-1 notering in de reguliere (pop)hitlijst met My Ding-A-Ling. Zijn status als een van de grondleggers van de rock-'n-roll wordt bevestigd als hij in 1986 als eerste artiest wordt opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame.

Chuck Berry vormt de inspiratie voor groepen als The Beatles, The Rolling Stones, Steppenwolf en The Beach Boys. Ook Elvis Presley heeft door de jaren heen regelmatig nummers van Berry opgenomen en gezongen tijdens optredens.

Chuck Berry bleef tot op hoge leeftijd optreden. Zelfs toen hij al in de tachtig was deed hij regelmatig nog een duck walk op het podium.