Marty (84) rijdt nog auto, maar heeft 'dat ongelukje maar niet verteld'

Annie (79) uit Middelburg rijdt nog lange afstanden in haar auto. Voor Zeeland - Groningen draait ze haar hand niet om, maar alleen overdag en naar voor haar bekende bestemmingen. "Ik heb geen zin om met vier toeterende auto's achter me uit te zoeken of ik links of rechts moet in bijvoorbeeld Maastricht. Dat vind ik te eng."

Annie rijdt geregeld alleen in de auto naar familieleden in bijvoorbeeld Houten of Groningen. Heeft ze nooit last van drukte op de weg? "Dat doet me niets", zegt ze. "Als ik naar mijn zus ga in Groningen, zie ik daar echt niet tegenop: ik ken de weg."

Maar Marty uit Apeldoorn (84) waagt zich niet meer aan lange autoritten. Ze rijdt uit voorzorg alleen nog in haar woonplaats, bijvoorbeeld voor boodschappen. "Het is veel te druk op de snelweg. Ze vliegen je aan alle kanten voorbij", zegt ze. Haar maximumsnelheid is 40 à 50 kilometer per uur. Alleen door de bebouwde kom en alleen overdag.

In 2015 onderging Marty een reeks behandelingen aan haar oog. "Elke maand moest ik voor prikken naar het ziekenhuis. Iemand moest me dan brengen, je kunt zelf helemaal niets." Ze was dan ook opgelucht dat ze na een herstelperiode weer zelf mocht rijden.

Ook Annie had een oogaandoening en onderging tweemaal een staaroperatie. Afgezien van "een beetje nachtblindheid" is haar zicht goed genoeg om de weg op te gaan. "'s Avonds rijd ik alleen nog in de buurt van Walcheren, daar kan ik de weg wel dromen."

Ze houdt naar eigen zeggen van doorrijden. "Als ik 80 mag, dan doe ik dat ook. Terwijl een vriendin van me altijd een beetje afremt." Op de snelweg rijdt ze het liefst 110 kilometer per uur, soms 120, "maar nooit 130".

De Middelburgse ergert zich weleens aan langzaam rijdende ouderen. "Ik zat laatst op een weg waar je 80 mag en er zat iemand voor me die 60 ging. Dan denk ik: hè, rij toch eens wat harder!" Ze denkt dat ouderen voorzichtiger rijden dan mensen die pas hun rijbewijs hebben. "Die dragen minder verantwoordelijkheid en begaan eerder stomme fouten."

Daar is Marty het grondig mee eens. "Ze vliegen soms door de straat hier!" Op het verwijt dat sommige jongeren maken dat 65-plussers juist te langzaam rijden, zegt ze: "Daar lig ik niet wakker van."

De afgelopen drie jaar heeft de Apeldoornse naar eigen zeggen twee ongelukken gehad. De eerste keer reed ze per ongeluk door rood en botste - "boem!" - op een brommer. "Het was bij een winkelcentrum dat opeens was gesloopt. Dat greep me zo aan, dat ik niet zag dat ik door rood ging." Haar auto was total loss, zelf bleef ze ongedeerd. De brommerrijder kwam er met wat schrammen vanaf.

Een paar maanden terug klapte de 84-jarige op een paaltje. Ze was verblind door de laaghangende zon. "Dat had ik niet verteld aan familieleden, anders hebben die weer commentaar." De automobiliste zegt nog nooit commentaar gehad te hebben op haar rijstijl.

Het laatste ongeluk van de Middelburgse was 35 jaar geleden. "Mijn auto gleed uit op een spekgladde weg. Precies tegen de auto van de directeur van de school waar ik les moest geven", vertelt ze lachend.

Beide automobilisten zijn zonder problemen de vijfjaarlijkse keuring doorgekomen. Ze moeten er niet aan denken dat ze hun rijbewijs moeten opleveren.

"Ik ben 79 en gezond, maar geef ook toe: er komt een moment dat je niet meer kunt rijden en dat is enorm vervelend", zegt Annie. "Dan moet ik twee bussen en drie treinen nemen om familie te kunnen bezoeken."

"Ik weet niet wanneer ik precies zal stoppen met autorijden", zegt de 84-jarige uit Apeldoorn. "De tijd zal het uitwijzen."