Landskampioen Twente boetseert nieuwe succesploeg met 'noaberschap' als uitgangspunt
De voetbalsters van FC Twente beginnen vanmiddag als landskampioen aan het nieuwe seizoen in de eredivisie, maar van de succesploeg van vorig jaar is weinig meer over.
Twente, dat zich donderdag als enige Nederlandse club voor de groepsfase van de Champions League plaatste, speelt vanmiddag de eerste wedstrijd tegen Fortuna Sittard (16.45 uur) met een heel nieuw en verjongd team.
Maar liefst twaalf speelsters gingen weg, onder wie vaste basiskrachten als Marisa Olislagers, Caitlin Dijkstra, Wieke Kaptein en aanvoerder Renate Jansen. Het bleek geluk bij een ongeluk. Individueel waren het stuk voor stuk topspeelsters die vertrokken, maar ze waren ook dominant en soms lastig te managen, zeggen ingewijden.
Twente moest dus de transfermarkt op, want de doelstelling was om het hoofdtoernooi van de Champions League te halen. Wat ze zochten? Speelsters waar groei in zit, die fris en hongerig zijn. Zoals de Welshe doelvrouw Olivia Clarke en de Australische jeugdinternational Daniela Galic.
Uitgelaten
'Dit is niet de Champions League', staat op een bord met regels voor respectvol voetbal, pal voor het complex waar de voetbalsters van FC Twente tijdelijk trainen.
Door die ene regel mag een streep, want de vernieuwde selectie van trainer Joran Pot heeft de eerste doelstelling van het seizoen al behaald. In de groepsfase van de Champions League wachten duels met Chelsea, Real Madrid en Celtic.
Een dag na het bereiken van de Champions League zijn de voetbalsters uitgelaten. Op het complex waar de ploeg tijdelijk traint wordt gehuppeld, gelachen, een arm om een medespeelster heengeslagen.
Wie niet beter weet, zou denken dat dit een vriendinnengroep is die elkaar al heel lang kent. Bijna alle speelsters zijn jonger dan 23 jaar. Kayleigh van Dooren is met haar 25 jaar de oudste selectiespeelster.
Van Dooren kwam dit voorjaar terug na een zware knieblessure. En hoe: in de met 6-1 van Ajax gewonnen Supercup maakte ze een hattrick. In de laatste kwalificatiewedstrijd voor de Champions League was zij het die voor de openingstreffer zorgde.
"Dat hebben we thuis geoefend", vertelt ze.
Met potjes tuinkruiden speelden zij en haar huisgenoten Leonie Vliek en aanvoerder Danique van Ginkel na hoe ze wilden scoren. Lange pass van Van Ginkel, voorzet van Vliek, afmaken door Van Dooren. "Zo is het ook gegaan."
Het gaat vaak over het familiegevoel bij FC Twente. Het 'noaberschap', oftewel het omzien naar elkaar. "Het zit in kleine dingen", zegt Van Dooren, die van PSV kwam en nu haar vierde seizoen bij Twente ingaat.
Elkaar met een glimlach gedag zeggen. Een speelster die het hele team uitnodigt om te chillen bij het zwembad bij haar in de tuin. Of dat ze 's avonds pannenkoeken gaan bakken in het huis van Galic.
Toptalent
Galic is net 18 geworden, maar komt opvallend volwassen over. Ze wordt gezien als een toptalent; andere Europese clubs hadden ook interesse. Toch koos ze voor Twente.
"Ik wilde Twente helpen om de Champions League te halen. En ik ben hier gekomen om te leren", zegt ze. Galic wil prijzen pakken met haar team en heeft als doel zo goed te worden dat ze kan aansluiten bij het Australische nationale elftal. Op termijn hoopt ze bij een topclub als FC Barcelona te spelen.
Twente, waar alle speelsters een 30-urencontract hebben, sprak haar aan om vele redenen. "Het technische spel, het harde werken en de hoge balsnelheid." Zelf is de middenveldster erg technisch. "Maar ik moest wel wennen aan de intensiteit van spelen."
Haar ouders zijn speciaal voor hun jongste dochter van Australië naar Kroatië, waar hun roots liggen, verhuisd. "Ze blijven tot eind december", zegt Galic, die daardoor minder heimwee heeft. Wel mist ze haar twee oudere zussen, die in Australië bleven. "Ze hadden hun wekker gezet om me te zien in de Champions League", glimlacht Galic, die afgelopen donderdag de vierde goal maakte.
'Na-bur-skap'
Galic en Van Dooren dromen allebei van succes. Wat dat is? "Alles uit onszelf halen", zegt Van Dooren. "Meedoen om de prijzen", vult Galic aan. Wel ligt er voor de Australische nog een uitdaging: Nederlands leren. Want ondanks dat er drie Engelssprekende internationals bij kwamen, blijft de voertaal bij de Tukkers Nederlands.
De Australische kent al één woord dankzij een teamuitje naar de viskraam: kibbeling. Maar op dat andere woord moet ze nog even oefenen. "Hoe zei je? 'Na-bur-skap?"
