Hoe verder na de Spelen, het ultieme toernooi? 'Even ontladen en resetten'

• Anne van Eijk

  volgt in Parijs de Olympische Spelen

Voor veel sporters zijn de Olympische Spelen het hoogst haalbare, de ultieme droom. Een medaille halen maakt een carrière compleet, geen medaille halen kan enorme teleurstelling betekenen. Maar hoe moet het dan verder na de Spelen?

Voormalig olympiërs Ilse Paulis (roeien) en Jacques Brinkman (hockey) vertelden eerder dit toernooi al dat het winnen van een olympische medaille betekent dat je carrière is geslaagd. Wat je daarna allemaal nog bereikt, is een mooie bonus.

Voor oud-turner Epke Zonderland voelde het al bij het bereiken van de Spelen alsof zijn loopbaan compleet was. "Dat betekende al heel veel. Dat is toch het ultieme toernooi voor een sporter."

Ook voor beachvolleyballer Stefan Boermans was de plaatsing voor de Spelen een langgekoesterde wens die in vervulling ging. "Daarvoor ben ik vijf jaar geleden naar Den Haag verhuisd. Het is iets waar je heel lang naartoe hebt geleefd."

Dat beaamt voormalig baanwielrenner Kirsten Wild. "Ik tekende al die plaatjes van Barcelona 1992 na, die olympische ringen. Ik was helemaal gek van de Olympische Spelen. Dus het is wel een droom als je er naartoe mag."

Smaakt naar meer

Maar, zo ervaarde Zonderland ook: "Je perspectief verandert. Want als je de Spelen haalt en je haalt vervolgens als nummer één de finale, dan denk je ineens: er zit meer in, ik kan ook winnen."

Boermans heeft eenzelfde soort ervaring. Hij bereikte samen met Yorick de Groot in Parijs de kwartfinales, nadat ze de wereldkampioenen hadden uitgeschakeld, maar werden vervolgens uitgeschakeld. "Eerst denk je: deelnemen is al heel gaaf. En als je je dan hebt geplaatst denk je stiekem aan een plek in de top 5. Maar toch heb ik nu het idee dat er meer ingezeten had."

"Dus dit smaakt wel naar meer. Ook omdat het een uniek toernooi is met al die aandacht, het olympisch dorp, die hele ervaring."

Wild vertelt heel lang te hebben gedacht na haar eerste Spelen, die van Londen 2012, te stoppen. "Maar toen ik eenmaal op de Spelen was, dacht ik: dit wil ik nog een keer en dan ga ik het goed doen."

De negenvoudig wereldkampioene vertelt dat ze in Londen namelijk ook vooral heel erg had genoten van het olympische avontuur. "Ik ben alles gaan bekijken, het hele dorp doorgegaan, ben bij allerlei sporten geweest, echt fantastisch. Ik dacht dat ik wel professioneel was, maar als ik nu terugkijk, was ik vooral aan het genieten daar", lacht ze.

Ontladen en knop omzetten

En als de Spelen, waar sporters vaak jarenlang naartoe leven, er dan op zitten, wachten weer de wat kleinere toernooien. Voor Boermans moet de knop zelfs wel heel snel om, want de EK in eigen land beginnen dinsdag alweer.

"Ik ben nu nog vooral aan het terugdenken aan de Spelen, ben nog totaal niet bezig met de EK", vertelde hij zaterdag, drie dagen voor de start van de Europese kampioenschappen. "Ik wil die deur ook niet zomaar sluiten, omdat je hier zo naartoe geleefd had."

Zonderland moest altijd wel ontladen na de Olympische Spelen. "Ik nam altijd wel even een langere periode vrij, want iets waar je jarenlang naartoe hebt gewerkt, is dan ineens voorbij. Dan had ik altijd vier weken even niks gepland, wilde dan even in het moment leven. Daarna was het niet meer heel lastig om mezelf weer te resetten en door te gaan naar weer een nieuwe olympische cyclus."

Ook na het halen van olympisch goud in 2012 ging Zonderland door. "Toen was mijn carrière natuurlijk definitief geslaagd. Beter kan niet. Dat geeft wel een soort rust, want de druk vanuit jezelf wordt dan minder. Daarna blijf je vooral nog sporten omdat je het leuk vindt en jezelf misschien nog wil verbeteren."

Ultieme droom

Wild haalde in 2020 haar vurig gewenste olympische plak: brons. "Daarna wilde ik eigenlijk stoppen. Ik heb ooit weleens gezegd dat mijn leven pas geslaagd zou zijn als ik een medaille op de Spelen zou halen. Zo erg is het natuurlijk niet, maar het was wel echt mijn ultieme droom."

Toch plakte ze er nog een WK aan vast en werd ze prompt nog een keer wereldkampioen. "Dat was wel echt moeizaam. Ik was na de Spelen op vakantie gegaan, had de bondscoach gebeld dat ik ermee stopte. Ik heb de WK uiteindelijk tóch nog gedaan, maar dat was wel echt op mijn tandvlees."

Graag hoort de NOS wat jij als bezoeker van de Olympische Spelen-sectie vindt en hoe we deze in de toekomst kunnen verbeteren. Zou jij ons willen helpen door een aantal vragen te beantwoorden? Klik hier voor de vragenlijst.