Nog één keer 'Murray Mania': Wimbledon maakt zich op voor afscheid van troetelkind
Wimbledon maakt zich op voor het afscheid van zijn troetelkind Andy Murray. De populaire Schot (37) bezorgde de Britse fans talloze mooie momenten op het heilige gras van Londen, maar het einde van zijn grootse tennisloopbaan is nu echt in zicht.
Natuurlijk, het liefst had Murray in het enkelspel nog één keer op een vol centre court willen staan. Het is de plek waar hij in 2013 afrekende met een nationaal trauma door de eerste mannelijke winnaar uit Groot-Brittannië te worden sinds Fred Perry in 1936.
Maar die droom laat Murray varen. Een rugoperatie van twee weken geleden zorgt ervoor dat hij niet fit genoeg is om een partij om drie gewonnen sets te spelen. Het risico op een afscheid via de achterdeur is te groot.
Afscheid als dubbelspeler
En dus kiest Murray om via het dubbelspel, het onderdeel waarbij de fysieke belasting een stuk minder is, vaarwel te zeggen tegen Wimbledon. Hij doet dat aan de zijde van zijn broer Jamie (38) in het mannendubbelspel en samen met de populaire Engelse Emma Raducanu in het gemengd dubbelspel.
Donderdag speelt hij zijn eerste dubbelpartij met zijn broer op het best denkbare podium: het centre court.
Murray debuteerde in 2005 op indrukwekkende wijze op Wimbledon, toen hij als 18-jarige wildcardspeler pas in de derde ronde verloor van de Argentijn David Nalbandian. Met een klaterend applaus van onder anderen voormalig James Bond-acteur Sean Connery verliet de jonge Schot toen het Centre Court.
Het betekende de geboorte van 'Murray Mania', een term die door de Britse media gretig werd gebruikt zodra de tennisser Wimbledon in vuur en vlam zette met zijn prestaties.
Murray was er een meester in om zijn tegenstander op de counter te verslaan en werd in zijn beste dagen geroemd om zijn fitheid en loopvermogen.
Het leverde hem onder meer drie grandslamtitels (in elf finales), twee keer olympisch goud, 46 ATP-titels en de eindzege in de Davis Cup op. Murray was bovendien 41 weken de mondiale nummer één en werd drie keer tot Britse sportpersoonlijkheid van het jaar gekozen.
Altijd een plaag
Murray wordt als tennisser ook herinnerd als de man die voor Novak Djokovic, Rafael Nadal en Roger Federer altijd een plaag was, maar wurmde zich nooit definitief tussen de 'grote drie'. Daarvoor ontbeerde het hem het soms aan kracht, finesse of een briljante ingeving. Murray moest het altijd van zijn enorme arbeidsethos hebben.
Hij is wel de enige die minimaal zeven keer van Djokovic, Nadal en Federer won, waardoor ook de term 'grote vier' zeer gangbaar was. Ook omdat die overwinningen onder meer in (grote) finales tot stand kwamen.
Murray tegen de 'grote drie'
Duels | Titels | Mondiale #1 | |
Novak Djokovic | 11-25 | 98 | 428 weken |
Roger Federer | 11-14 | 103 | 310 weken |
Rafael Nadal | 7-17 | 92 | 209 weken |
Andy Murray | - | 46 | 41 weken |
De jeugd van Murray kende een zwarte rand. Hij overleefde op 13 maart 1996 als 8-jarige jongen een schietpartij in het Schotse Dunblane toen een man in een klaslokaal zestien kinderen en een leraar vermoordde.
De jonge Andy en zijn broer Jamie waren toen elders in het schoolgebouw en moesten met klasgenoten onder tafels schuilen.
Later bleek dat hij en zijn broer voorheen weleens in de auto bij de schutter hadden gezeten, toen die de jonge Murrays een lift had aangeboden. Het was voor de twee een traumatische ervaring.
Schietpartij van Dunblane
De ingrijpende gebeurtenis betekende voor Murray het begin van een zware periode, waarin hij tennis vooral als een vlucht zag om alle negatieve gevoelens te vergeten.
Hij sprak nooit over het incident, totdat hij er aan het begin van zijn tennisloopbaan steeds meer vragen over kreeg. "Zodra je ouder wordt, realiseer je alles pas", zei hij in 2013 in een emotioneel interview met de BBC. "Ik wilde er voorheen nooit iets over weten, totdat ik zelf dingen ging uitzoeken. Het was heel confronterend."
Murray wist in 2012 na het winnen van zijn eerste olympische titel (in Londen) en grandslamtitel (US Open) direct wat hem te doen stond: dit vieren met de inwoners in Dunblane. En zo geschiedde.
Het hele dorp liep uit om Murray op die dag te eren en te bedanken. Hij had ongeveer anderhalf uur uitgetrokken voor de ceremonie, maar bleef uiteindelijk vijf uur om alle handen van iedereen te kunnen schudden die daar behoefte aan had.
Het was zijn manier om het dorp iets positiefs te geven na de tragedie uit 1996.
Murray geldt ook als een voorvechter van gelijke rechten voor vrouwen en mannen. Hij liet zich gedurende zijn loopbaan dikwijls kritisch uit over het ontbreken van dezelfde beloningen voor mannen en vrouwen (afgezien van de grandslamtoernooien, waar dit wel het geval is).
Hij werd in 2014 ook de eerste toptennisser die een vrouw als coach aanstelde. Dat was de Française Amélie Mauresmo.
Toekomst Britse tennis
Murray weet dat hij geen leegte achterlaat in het Britse tennis. De Britten hebben namelijk met Jack Draper (28ste), Cameron Norrie (42ste) en Daniel Evans (60ste) drie mannelijke tennissers in de mondiale top honderd.
Draper, de grootste belofte in het Britse mannentennis, nam dinsdag na zijn overwinning nog even de tijd om Murray te bedanken op het centre court voor diens imposante tennisloopbaan.
"Zonder hem had ik hier niet gestaan. Wat een fantastische gozer is hij, zo grappig en oprecht. Een uniek persoon."
Murray neemt overigens nog niet definitief afscheid van zijn tennisloopbaan. Hij hoopt nog in het dubbelspel in actie te komen bij de Olympische Spelen in Parijs.