Na 72 keer de laatste Groots met een zachte G: 'Sowieso huilen'

• Moïra van Sas

  redacteur Online

Nog één keer tranen lachen, donder en bliksem en meters bier. Vanavond valt het doek definitief voor de Groots met een zachte G-concerten van Guus Meeuwis. Na zeventien edities in achttien jaar sluit de zanger de finalereeks af in 'zijn' stadion, het Philips Stadion in Eindhoven.

Meeuwis heeft er na vanavond 72 concerten op zitten in Eindhoven, een record. Begin juni kreeg hij een certificaat van het Guinness Book of Records voor de "meeste massaal bezochte concerten door een soloartiest in één stadion". De concertreeks trok sinds 2006 in totaal 2,5 miljoen bezoekers.

'De laatste keer wil je echt vooraan staan'

Het concert is deze woensdagavond, zoals vrijwel elke avond, uitverkocht. Dat betekent dat ruim 35.000 bezoekers live meezingen met de hits van de Tilburgse zanger.

Volgens Meeuwis is het tijd voor iets nieuws, zei hij vlak voor de start van zijn laatste concert:

In de loop van de tropische middag wordt het steeds drukker rondom het Philips Stadion. Guus Meeuwis heeft altijd een grote groep trouwe fans gehad; veel van hen zijn er vandaag bij. Wij spraken voor het concert met een aantal van hen.

Eline (36), Marianne (52) en Pim (24) zijn, zoals ze zelf zeggen, van de harde kern Meeuwis-fans. "Ik mis bijna nooit een concert", zegt Marianne. "Van de 72 Groots-concerten was ik er bij ongeveer zestig. En natuurlijk altijd in de Golden Circle. Ik ga niet op de tribune zitten."

De weken van de concerten nemen ze vrij en uren voordat de deuren van het stadion opengaan, zitten ze al op hun campingstoel voor de ingang. "Ik was er om 09.00 uur vanmorgen", zegt Eline. "Het is toch de laatste keer, dan wil je echt vooraan staan."

Marianne kan niet zonder de muziek van de zanger, vertelt ze. "Zijn muziek roept veel emoties bij me op. Elk nummer past bij een bepaald moment in mijn leven en hij raakt mij echt als hij zingt." Ze bereidt zich voor op een emotionele avond. "Ik ga sowieso huilen. Ik huil altijd al bij bepaalde nummers, maar dat het nu de laatste keer is, is extra emotioneel."

Ze moet even nadenken, maar Joyce Mewis (48) - what's in a name - is er toch ook al zeker zestig keer bij geweest. "De nummers raken mij echt."

"Ze is echt mega-fan", vult haar man aan. "Ze heeft alle cd's, alle merchandise. Echt álles koopt ze." Joyce beaamt dat. "En ik luister nooit naar iets anders dan Guus Meeuwis."

Het draait bij Joyce niet alleen om het concert. "De contacten die je hier opdoet zijn heel bijzonder. Het is een vaste groep en je ziet elkaar elk jaar meerdere keren. Je deelt dezelfde passie, dat schept een band. Dat Groots nu klaar is vind ik moeilijk. Ik was er elk jaar en dat valt nu weg, dat is zwaar."

Nog één keer mag ze en ze is van plan te genieten. "Vanavond ga ik alles bewust in me opnemen. Dit wil ik voor altijd onthouden."

Met z'n achten zijn ze, Mariëlle (56) en haar vriendinnen. Elk jaar stappen ze in Boskant op de fiets, om na vijftien kilometer weer af te stappen bij het Philips Stadion. "Het is inmiddels traditie. In 2006 waren we met z'n vieren, die groep werd groter en groter. Dit jaar gaan we nog één keer, met de harde kern."

De magie van de concertreeks omschrijft ze in één woord: verbindend. "Het is elk jaar weer een groot feest. Vooral als je op het veld staat, zoals wij."

Dat Guus Meeuwis na bijna twintig jaar stopt met Groots vindt ze overigens prima. "Ik vond en vind het altijd echt leuk, maar het is ook oké dat het na vanavond klaar is."

Nieuwe uitdaging

Groots bleef overigens niet binnen de Nederlandse grenzen. Guus trad ook duizenden kilometers hiervandaan op: in 2013 op Curaçao en in 2022 in de Webster Hall in New York. Vooral Nederlandse fans kochten een kaartje; er werd dan ook niet in het Engels gezongen.

Meeuwis stopt met de concerten om nieuwe dingen te kunnen doen, zei hij eerder. "Ik voel dat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging."

Helemaal weg is Meeuwis niet als het slotakkoord geklonken heeft: bij de hoofdingang van het gebouw staat vanaf nu een standbeeld van de artiest. De sculptuur is een kleine jongen met een bal onder zijn voet. Achterop het shirt staat de naam Guus, met rugnummer 17 ter ere van datzelfde aantal edities van concerten in het stadion.