Superster Bellingham was als 16-jarige al volksheld in Birmingham: 'Maakte ons kapot'
De zaligverklaring van Jude Bellingham is een kwestie van tijd, als die niet al heeft plaatsgevonden. De superster van Real Madrid, vanavond basisspeler voor Engeland op het EK tegen Servië, is pas 20 jaar. Maar in de hoofden van de Engelsen is hij het aardse allang ontstegen.
Zijn debuutseizoen als prof lijkt alweer een eeuwigheid geleden. En zowat vergeten. Maar niet in Birmingham, verre van.
Voordat Bellingham zich bij Real en daarvoor Borussia Dortmund aan de wereld liet zien, knokte de 16-jarige in 2019 met jeugdliefde Birmingham City tegen degradatie uit het Championship, het tweede niveau in Engeland.
In kletsnatte vechtwedstrijden tegen clubs als Millwall en Stoke City werd de tiener in 44 duels volwassen.
De Nederlander Maikel Kieftenbeld (33), oud-speler van Birmingham City en nu actief bij FC Emmen, ziet Bellingham nog zo het trainingsveld op lopen.
Binnen de club klonk al langer geroezemoes over een megatalent uit de eigen jeugd. "Het ging in onze kleedkamer rond dat alle Engelse topclubs hem wilden."
Jonkies die meetrainden, dat zagen ze in het eerste wel vaker. Maar dit niet. De jeugdige Jude bleek beter dan de vertelde verhalen.
"Hij was ontzettend technisch. Kappen, draaien. Niet te beroerd om te tackelen. Een superatleet. Bij hem klopte het hele plaatje."
Nadat Bellingham een week had meegetraind met het eerste en terugkeerde naar zijn jeugdteam, vingen ze in de kleedkamer van het eerste iets op.
"Wij kregen te horen dat hij bij zijn vrienden van onder-16 had verteld: die gasten bij het eerste, die kunnen er helemaal niets van. Ik loop ze gewoon voorbij." Kieftenbeld grinnikt: "En dat was ook zo."
Vooral in de potjes vier-tegen-vier maakte hij ons als 16-jarige helemaal kapot.
Toch lieten de volwassen profs zich dat niet flikken. "Met een paar jongens zeiden we: laten we hem aanpakken. Dat probeerden we de volgende training, maar die jongen kreeg je niet te pakken."
"Vooral in de potjes vier-tegen-vier maakte hij ons als 16-jarige helemaal kapot. En als je 'm een tikkie gaf? Dan stond hij weer op, gaf hij je een hand en ging hij door. Na de training liep hij het veld af en stond zijn vader hem op te wachten, omdat hij naar school moest. Hij mocht nog niet autorijden."
Het waren Bellinghams begindagen bij het eerste elftal van de club waar hij als jochie leerde voetballen. In de stad waar hij opgroeide bovendien, met moeder Denise, vader Mark en jongere broertje Jobe, nu 18 en speler van Sunderland. Een hecht gezin.
Muurschildering
Vechtend tegen degradatie won Bellingham dat seizoen de harten van de fans. De club had hem al verkocht aan Dortmund toen Birmingham drie duels voor het einde nog niet veilig was. "Totdat we veilig zijn, blijf ik spelen", zei de 16-jarige loyaal. Birmingham bleef erin.
Nooit meer zal iemand voetballen met zijn rugnummer 22, besloot de club na Bellinghams vertrek naar Duitsland. Buiten het stadion verscheen de volksheld groot op een muurschildering.
Kieftenbeld herinnert zich de gekte. "Iedereen zat te wachten tot de motor zou opblazen, maar dat gebeurde niet. Hij werd alleen maar beter. Wat ik toen knap vond: er zat een goede kop op. Mentaal was hij heel sterk. Hij was heel snel heel volwassen."
Bellingham blijft voor de Engelsen toch een klein mysterie: als 16-jarige zijn thuisland verlaten, doorbreken in het Ruhrgebied en dan kiezen voor Madrid, terwijl Engelse topclubs ook in de rij stonden.
"Ik nam een onbekend pad voor Engelse spelers. De kansen die ik ergens anders in Europa kreeg, had ik misschien niet in het Engelse voetbal gekregen. In het buitenland voetballen is zeker een goed idee voor een hoop jonge Engelse spelers."
'No-brainer'
Wat zou de Engelse voetbalfan hem graag wekelijks in de prestigieuze Premier League zien. Maar toen Real Madrid zich meldde in 2023, was de keuze volgens Bellingham een "no-brainer".
Na een wonderseizoen, met winst van de Champions League, de Spaanse landstitel, 23 doelpunten en 13 assists in 42 wedstrijden, de verkiezing tot speler van het jaar in La Liga en de uitverkiezing tot Golden Boy, heeft Bellingham ook de harten van de Madrid-fans veroverd.
In stadion Bernabéu kent iedereen zijn karakteristieke celebration: met open armen. De Spanjaarden zingen zijn Beatles-lijflied 'Hey Jude' hard mee. En het krioelt van de shirts met 'Bellingham 5' achterop, een nummer dat geen toeval is. Thuis droeg vader Mark vroeger vaak een Real-shirt met 'Zidane 5'.
Bellingham kreeg dat specifieke shirt cadeau van zijn vader toen hij tekende in Spanje. "De cirkel is rond."
Kieftenbeld ziet in de Bellingham bij Real nog precies de speler naast wie hij op het middenveld liep in Birmingham. "Makkelijk passeren. Altijd richting de goal voetballen. Tackelen. Zonder zenuwen. Echt knap."
"Je zag 'm in wedstrijden doen wat hij ook deed in trainingen. Je denkt dat je 'm hebt en dan frommelt hij zich op een of andere manier overal weer uit. Hij is net elastiek."
'Goed ventje'
Met het nationale team krijgt Bellingham nu, vier jaar nadat hij zich onsterfelijk maakte in Birmingham, de kans om zich in heel Engeland definitief tot heilige te laten verklaren.
Wat er ook gebeurt, Kieftenbeld weet dat Bellingham zijn oude club niet zal vergeten. "Hij weet heel goed waar hij vandaan komt. Oud-teamgenoten stuurt hij nog steeds shirtjes op. Het is gewoon een goed ventje."
