Van de Zandschulp nog in Parijs: 'Als het aan mij lag, was ik al thuis geweest'

Vier dagen na zijn emotionele interview op Roland Garros verscheen Botic van de Zandschulp vandaag 'gewoon' weer op de baan in Parijs. De 28-jarige tennisser die maandag openhartig vertelde geen plezier te hebben in wedstrijden en te denken aan stoppen, dubbelde samen met Robin Haase.

"Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog hier ben voor Robin. Als het aan mij had gelegen, was ik al thuis geweest", zei Van de Zandschulp. "Maar ik vind dat ik dat niet kan maken tegenover Robin."

Hij speelde wel, want "het is ook Robin z'n carrière". Zonder Van de Zandschulp had de 37-jarige Haase, alleen nog als dubbelaar actief, helemaal niet in actie kunnen komen in Parijs. De Nederlanders wonnen in de eerste ronde eenvoudig van het Franse duo Alexandre Müller en Luca Sanchez: 6-2, 6-4.

In de vier dagen na zijn uitschakeling in de eerste ronde van het enkelspel (in drie sets tegen Fabio Fognini), is er volgens Van de Zandschulp "niet zo heel veel" veranderd. "Natuurlijk heb ik erover nagedacht. Maar ik maak eerst hier de dubbel af, en dan kijken we daarna wel verder."

'Geen onbekend terrein'

Na Roland Garros wacht de mentale zoektocht. De gedachte aan stoppen is serieus, bevestigde hij vrijdag nog maar eens. Van de Zandschulp weet nog niet hoe hij met zijn twijfels verder moet. "Het is niet de eerste keer dat ik erover nagedacht heb. Misschien zei ik het maandag in de emotie, maar het is voor mij geen onbekend terrein."

Het is hem in ieder geval duidelijk dat hij het probleem niet in zijn eentje op kan lossen. En ook niet met coach Peter Lucassen, die vurig hoopt zijn pupil het plezier terug te kunnen geven. Gespecialiseerde hulp van buitenaf is nodig.

"Op sommige vlakken heb je iemand anders nodig", aldus Van de Zandschulp. "Ik denk dat dat zeker op dit vlak het geval is. Iemand waar je mee kan praten. Misschien een totaal onbekend iemand, tegen wie je echt kan zeggen wat je denkt."

Rustpauze?

Of Van de Zandschulp snel op een volgend toernooi verschijnt, weet hij zelf ook nog niet. Hij twijfelt of een rustpauze kan helpen. "Het is een bepaald gevoel dat ik heb tijdens wedstrijden", wees hij op de kern van het probleem: geen plezier meer hebben op de tennisbaan, wedstrijden zijn een lijdensweg geworden.

"Aan de andere kant denk ik, de enige manier om dat te veranderen, is wedstrijden spelen. De single die ik hier heb gespeeld (tegen Fognini) is de allerergste wedstrijd die ik ooit heb gespeeld. Qua gevoel op de baan. Het maakt helemaal niet uit of ik win of verlies. Het is puur hoe je je voelt op de baan, en dat dat anders moet bij mij."

"Hoe ga je dat vinden? Het is niet zo dat ik trainingen en alles eromheen ook niet met plezier doe. Dus de enige manier om dat te veranderen, is misschien wel juist wedstrijden spelen."

Maar wat in ieder geval duidelijk is voor Van de Zandschulp: "Als mijn gevoel blijft zoals het de laatste wedstrijd was, wordt het voor mij onmogelijk om te tennissen."