Merlier wint achttiende Giro-etappe, voor de tweede keer de beste in massasprint
Tim Merlier heeft de achttiende etappe van de Giro d'Italia gewonnen. De renner van Soudal Quick-Step was na 178 kilometer de beste in de massasprint.
Voor de 31-jarige Merlier is het de tweede ritzege van deze Giro. Ook in de tweede etappe was de Belg de beste in de massasprint. Jonathan Milan eindigde als tweede, Kaden Groves kwam als derde over de finish.
De roze leiderstrui blijft in handen van Tadej Pogacar, die met een voorsprong van bijna acht minuten aan de rit was begonnen. Alleen rampspoed lijkt de eindzege nog in de weg te kunnen zitten voor de oppermachtige Sloveen.
Drie dagen afzien
Na drie dagen afzien in de bergen was de vrijwel vlakke rit van Fiera di Primiero naar Padova een verademing voor de renners. Een kans voor de sprinters bovendien, met name voor favoriet Jonathan Milan. De 23-jarige renner van Lidl-Trek won deze Giro al drie sprintetappes.
Maar Milan positioneerde zich in de slotfase niet goed en zat in de bochtige slotkilometer opgesloten in de massasprint. Hij kwam nog knap dichtbij, maar raakte zijn sprinttrein in de laatste bochten kwijt en kwam als tweede over de eindstreep.
Bij het bereiken van de enige gecategoriseerde klim van de dag, de Lamon, was het wachten op de eerste aanval van de middag. De eerste vluchtgroep werd halverwege de klim gevormd en bestond uit Mirco Maestri, Mikkel Honoré, Andrea Pietrobon en Filippo Fiorelli.
Subklassement
Bij de afdaling breidde het viertal de voorsprong uit naar 2,5 minuut. De vluchters wisten dat het niet haalbaar was om de resterende 150 kilometer op kop te rijden en focusten zich op de subklassementen voor de tussensprints.
De voorsprong nam gestaag af tot veertig seconden en even leek het peloton de kopgroep zelfs te vroeg in te rekenen. Het was nog honderd kilometer tot de streep, en de kopgroep zo vroeg bijhalen zou nieuwe aanvallen hebben aangemoedigd. Dat wilden de sprintploegen voorkomen.
Het waren Michael Valgren en Edoardo Affini die kort na elkaar toch een poging waagden. Alleen de poging van Affini slaagde, die zich in rap tempo bij de kopgroep voegde.
Bekijk hier de krachtige demarrage van Affini:
De geslaagde aanval van Affini kwam duidelijk als een verrassing voor de sprintploegen in het peloton, die reageerden door het tempo op te voeren om de Italiaan niet te veel ruimte te geven.
Bochtige slotfase
Met de finale in zicht werd de kopgroep bijgehaald. De sprinttreintjes waren inmiddels gevormd: een vereiste voor de bochtige slotfase, met op minder dan een kilometer voor de streep een scherpe bocht naar links en een scherpe bocht naar rechts.
Na die laatste bocht zou het sprintgeweld pas echt losbarsten. Wie op dat moment niet in de voorste treintjes zat, had eigenlijk al geen kans meer op de zege.
Dat overkwam Milan, die als een van de favorieten voor de zege gold. De Italiaan verloor zijn sprinttrein uit het oog en moest de zege, ondanks een knappe comeback, aan Merlier laten.