Pieterse van voorjaarsklassiekers naar EK mountainbike: 'Heb leren pokeren'
Oude Kwaremont. Taaienberg. Paterberg. Steenbeekdries.
Natuurlijk had veldrijder en mountainbiker Puck Pieterse wel eens van die beruchte Vlaamse hellingen gehoord. Maar er ook daadwerkelijk tegenop knallen, nee, dat had ze nog nooit gedaan.
In haar hoedanigheid van wegrenner maakte ze dit voorjaar voor het eerst kennis met die fikse kuitenbijters. In de Vlaamse voorjaarsklassiekers eindigde ze steevast bij de beste tien.
Of die ervaringen op de kasseien haar vanmiddag helpen om in de heuvels rond het Roemeense Cheili Gradistei haar Europese titel op de mountainbike te prolongeren? Laat Pieterse het zo zeggen: "Ik heb in ieder geval een grotere motor gekregen. En leren pokeren in de laatste kilometers van de koers."
Als ze haar klassieke voorjaar op de weg een rapportcijfer moet geven, komt ze uit op een 8. "Het ging naar mijn idee best goed. Geen gekke fouten gemaakt. Niet gevallen. Heel gebleven. Veel opgestoken, zeg maar."
"Voor mijn start in de Omloop Het Nieuwsblad had ik, buiten de Koppenberg, nog nooit van mijn leven een Vlaamse heuvel opgereden. Dat zijn echt momenten die je meeneemt. Hoe meer klassieke wedstrijden je rijdt, hoe beter je de koers leert lezen. Bovendien: wanneer je in de finale nog voorop rijdt en dan nog een keertje extra gas moet geven, word je daar echt sterker van."
EK mountainbike
Het zijn ervaringen die haar moeten helpen op het EK mountainbike. Eerder deze week greep ze zilver op de korte uitgave, niet haar grootste specialiteit, achter wereldkampioene Pauline Ferrand-Prévot uit Frankrijk.
Geef haar maar de langere - olympische - afstand, daar is het anderhalf uur volle bak rijden. "Ik hoop dat het vanaf nu in het laatste deel van die wedstrijd nog beter is gesteld met mijn explosiviteit."
"Mountainbiken is een kwestie van korte inspanningen leveren en na iedere bocht opnieuw aanzetten. Tijdens die klassiekers heb ik veel korte klimmetjes gereden. Daar hoop ik nu profijt van te hebben."
Gedurende haar klassieke campagne was een belangrijke rol weggelegd voor Michel Cornelisse, ploegleider bij Fenix-Deceuninck. Na wedstrijden reden de twee vanuit België soms samen in de auto terug richting Nederland. "Als we samen terugkeken op de koers, viel het bijna geen seconde stil. Ook uit zulke gesprekken haal ik heel veel informatie."
Ze is de Mathieu van der Poel van het vrouwenwielrennen.
Hoe goed het haar ook beviel tijdens de klassiekers, zeker dit jaar is ze vooral mountainbiker. De kans op het behalen van onvergankelijke olympische roem op dat onderdeel is volgens Cornelisse groot. Althans, onder één voorwaarde: "Puck moet gewoon Puck blijven."
Dat zal niet al te moeilijk zijn, schat Pieterse in. Hoe ze zichzelf blijft nu steeds meer ogen op haar gericht zijn? Oprecht verbaasd: "Gewoon. Door te blijven doen wat ik nu doe."
Van der Poel
Op haar 22ste is ze volgens Cornelisse al een fenomeen. De Amsterdammer windt er geen doekjes om. "Ze is de Mathieu van der Poel van het vrouwenwielrennen."
De renster moet erom glimlachen. "Ik hoor dat wel vaker. Ach, mensen proberen nu eenmaal graag een vergelijking te maken."
"Ik vind het een leuk compliment, eigenlijk. Al hecht ik er ook weer niet al te veel waarde aan. Als ik ook maar de helft ga presteren van wat hij allemaal heeft laten zien, dan knijp ik aan het einde van mijn loopbaan in mijn handen."
Te nuchter
Bijna verontschuldigend: "Misschien ben ik gewoon te nuchter om onder de indruk te zijn van zo'n vergelijking. Je kunt er niet zoveel mee, hè? Ik ga er in ieder geval niet harder door fietsen."
Waar Van der Poel zich de voorbije twee jaar meer is gaan specialiseren op de weg, probeert alleskunner Pieterse het veldrijden, mountainbiken en wegwielrennen zo lang mogelijk te combineren.
Ze spiegelt zich daarbij graag aan een andere succesvolle wegrenner. "Tom Pidcock won in 2021 een etappe in Tour de France en werd daarna olympisch kampioen mountainbike. Het is best mogelijk dat ik in 2025 een groter programma op de weg rijd. Maar zolang ik plezier haal uit het mountainbiken, blijf ik dat erbij doen."
Olympische medaille?
Pieterse liet de eerste Wereldbeker, in het Braziliaanse Mairiporã, schieten ten faveure van de Europese titelstrijd. Op de beelden die vanuit Brazilië tot haar kwamen, zag ze met name de Amerikaanse rijdsters goed presteren.
Het maakt haar kansen op de Spelen er overigens niet minder om, meent ze. Pieterse hoopt in Parijs te slagen waar 'MvdP' zijn droom drie jaar geleden in Tokio door een onachtzaamheid zag vervliegen.
"Op basis van het vorige seizoen durf ik te zeggen dat ik komende zomer voor een olympische medaille ga."
