Trainer Ramzi maakt aardbeving in Marokko van dichtbij mee: 'Het verdriet is zo groot'

"Het moment dat ik ging slapen, voelde ik het bed heel hard bewegen en daarna het hele hotel. Ik ben naar buiten gerend." Adil Ramzi, voormalig trainer van Jong PSV en nu bij de Marokkaanse topclub Wydad AC, maakt de aardbeving van dichtbij mee, vertelt hij in Langs de Lijn. Hij woont vanwege zijn werk in kuststad Casablanca, maar zijn familie komt uit Marrakech, een stad ten noorden van het epicentrum.

"Mijn directe familie, dus mijn vader, moeder, broer en zus, zijn gelukkig oké. Maar mijn tante en haar kinderen zijn overleden. Dat raakt me heel erg. Zij woonden in een dorp buiten Marrakech, waar de huizen oud zijn of niet stevig genoeg."

Marokko werd in de nacht van vrijdag op zaterdag getroffen door een aardbeving met een kracht van 6.8 op de schaal van Richter, de zwaarste in meer dan zestig jaar voor het Afrikaanse land. Veel gebouwen in en rondom Marrakech zijn ingestort en straten zijn bedolven onder het puin.

Het raakt hem dat er al meer dan tweeduizend doden zijn en dat mensen niet terug kunnen of durven naar hun huizen. En ook de paniek die hij bij oudere mensen ziet: "Mensen zijn overleden, huizen zijn kapot. Het verdriet is zo groot. Dit gun je niemand."

Op amateurbeelden die op sociale media rondgaan is het moment te zien dat de aardbeving plaatsvond:

Zaterdagochtend heeft Ramzi via de groepsapp van zijn voetbalteam de training geannuleerd en zich ontfermd over zijn spelers en staf. "Iedereen was 's nachts naar buiten gegaan, één speler keerde pas om 11 uur 's ochtends terug naar huis, omdat hij bang was. Dan ga je niet trainen."

Ramzi vindt dat het nu de tijd is om op te staan. "Rijke mensen moeten hun verantwoordelijkheid nemen." Hoe hij dat zelf doet? "We hebben net als het nationale elftal besloten om bloed te doneren en maandag gaan we kijken wat we financieel kunnen doen."

Als er dan iets positiefs te zien is bij deze ramp, dan is het volgens Ramzi de saamhorigheid. "Op dit soort momenten voel je weer de liefde tussen de mensen, ook van buiten Marokko. Dat merk ik aan alle berichten die ik krijg. We moeten er nu voor elkaar zijn. dat is het beste wat je kunt doen."