Transfersommen in het vrouwenvoetbal: 'Langzaam worden we volwassen'

• Jiske van Haga

  Redacteur NOS Sport

Met 150.000 euro werd Jackie Groenen donderdag de duurste Nederlandse transfer ooit in het vrouwenvoetbal. "Een record!' werd er geroepen. Een Nederlands record dan, want wie een blik werpt op het buitenland ziet dat die 150.000 euro lang niet in de buurt komt van het record wereldwijd.

Deze zomer verkaste de Britse Keira Walsh voor een bedrag van 400.000 euro van Manchester City naar FC Barcelona. Vergeleken met het mannenvoetbal zijn het geen duizelingwekkende bedragen, toch zijn de transfersommen een impuls voor het vrouwenvoetbal.

Barcelona wilde ver gaan voor Roord

Het had niet veel gescheeld of Jill Roord had het Nederlandse transferrecord in handen gehad. Barcelona stond op het punt om diep in de buidel te tasten voor de Nederlandse middenvelder.

"We waren voor Jill Roord (VfL Wolfsburg) ook in gesprek met FC Barcelona en dan praten we over dezelfde orde van grootte als bij Walsh", zegt Leoni Blokhuis van managementbureau FlowSports. Wolfsburg hield een vertrek van Roord uiteindelijk tegen.

Hoe uitzonderlijk zijn de genoemde transfersommen in het vrouwenvoetbal? "Als de nood hoog is, worden de prijzen opgedreven", concludeert Blokhuis. En met het uitvallen van stervoetballer Alexia Putellas (zware kniebandblessure) en het vertrek van Lieke Martens (net als Groenen naar PSG) is de nood daar bij de Spaanse landskampioen en verliezend Champions League-finalist.

Blokhuis maakt een uitstapje naar het mannenvoetbal. "Kijk naar Antony. Is hij echt 100 miljoen waard? Als iemand die speler dusdanig graag wil, dan bepaalt de markt of hij dat waard is of niet."

Meeste speelsters maken transfervrije overstap

Toch ziet Blokhuis wel dat het vrouwenvoetbal zich op transfergebied aan het ontwikkelen is. "Als je ziet waar we vandaan komen en waar we stappen in maken, dan is dat bijzonder."

Dat het in het buitenland niet ongewoon is om transfersommen neer te leggen voor spelers, wil niet zeggen dat dat ook om de haverklap gebeurt. "Nog altijd loopt het gros van de speelsters transfervrij de deur uit", stelt Blokhuis.

Vooral in Nederland zijn transfervrije overgangen nog de orde van de dag. Recordkampioen FC Twente droeg onlangs voor het eerst een bedrag af aan een andere Nederlandse club voor een speelster, zegt René Roord.

De technisch manager van de vrouwen van FC Twente en tevens vader van Jill Roord geeft toe dat het om een klein bedrag gaat. Maar toch. "Het gaat om nog geen vijfduizend euro. Het is minimaal, maar wel een begin. Vijf tot tien jaar geleden was dit ondenkbaar."

Oren klapperen

Ondertussen ziet Roord hoe zijn dochter in onderhandeling met Barcelona het over - voor het vrouwenvoetbal - duizelingwekkende bedragen heeft. "Als je dat voorstel leest, staan je oren te klapperen", blikt Roord terug op het aanbod van de Catalaanse club. "Dat verdient echt geen mannelijke speler van FC Twente."

Ook al gaat het in de eredivisie vrouwen om luttele bedragen (vergeleken met de soms hoge transfersommen in het buitenland), de trend is gezet, constateert Roord. "Ik denk dat het in de toekomst nog meer zal groeien en ik vermoed ook binnen Nederland."

Dat de Nederlandse competitie zich ontwikkelt, kan ook Lucienne Reichardt, manager vrouwenvoetbal bij de KNVB, beamen. Dit seizoen zijn er twee clubs toegetreden tot de hoogste divisie: Fortuna Sittard en Telstar.

Volgend seizoen komt daar nog een twaalfde club bij. FC Utrecht doet een gooi naar die plek, de club kondigde onlangs aan een vrouwenploeg op te zetten. Een seizoen later (2024-2025) hoopt de voetbalbond, met de komst van de eerste divisie, ook een promotie-/degradatieregeling te kunnen implementeren.

Zomaar even een vrouwenploeg starten omdat dat er nu eenmaal bij hoort en dan mee willen doen in de eredivisie, dat zit er niet meer in. "Sinds dit jaar werken we met licentie-eisen voor clubs. Dat houdt in dat we clubs vragen naar de infrastructuur en de plek van de vrouwenploeg binnen de club."

Reichardt: "Nu is het aantal verplichte speelsters dat een contract moet hebben met 55,5 procent van het minimumloon nog maar twee. Dat worden er volgend jaar vier."

Een absolute eis die daar in een later stadium bijkomt is dat clubs straks onder een BVO (betaald voetbal organisatie) moeten vallen, stelt de manager vrouwenvoetbal. "Nu zijn er nog clubs die onder een stichting vallen, maar voor nieuwe clubs wordt dat een harde eis."

Opleidingsvergoedingen

De KNVB is ondertussen de mogelijkheid van opleidingsvergoedingen aan het onderzoeken. "We willen weten hoe zich dat zou kunnen ontwikkelen in het vrouwenvoetbal. We merken ook in Nederland dat we wel op die manier moeten reageren", aldus Reichardt.

De manager vrouwenvoetbal benadrukt dat het allemaal nog in een onderzoeksfase zit. "Als we nu naar een transfer kijken, wat zou dat dan hebben opgeleverd en hoe kunnen we dat in de toekomst zo toepassen dat het voor clubs interessant wordt."

Met de komst van de verschillende licentie-eisen en die opleidingsvergoedingen professionaliseert het vrouwenvoetbal. "Langzaam zijn we volwassen aan het worden. Het is nu voor het 'echie', je ontkomt er niet meer aan", besluit Blokhuis.