Zusjes De Jong tellen af: Michelle dansend, voor Antoinette geen polonaise

Het is te hopen dat de appartementen in het olympisch dorp een beetje goed geïsoleerd zijn. Anders hebben de buren van Michelle de Jong een lange twee weken voor de boeg. De Jong is met haar twee teamgenotes Femke Kok en Ireen Wüst naar Peking afgereisd met het plan om er in elk geval wat gezelligs van te maken in hun tijdelijke onderkomen, blijkt in de NOS Olympische podcast.

"Ik heb een Nintendo Switch mee, dus we kunnen Just Dance doen", vertelt ze. "Op die manier kunnen we ons wel vermaken. Of ik er goed in ben? Ik word wel beter. Mijn favoriete nummer is Chacarron. Dat is echt leuk om op te dansen."

Zenuwen eruit dansen

In dat plan van aanpak wordt ook meteen het grootste verschil met dat van haar zus Antoinette duidelijk. Die zegt op haar beurt: "Toen Michelle een Switch kocht, dacht ik: ik doe dat ook. Dan heb je in elk geval iets te doen. Totdat ze vertelde dat ze Just Dance had gekocht, toen dacht ik: ik doe dit niet voor andere wedstrijden, dus waarom zou ik dat nu wel doen?"

Michelle: "Het is wel lekker om zo de zenuwen eruit te dansen."

Michelle rijdt in Peking als olympisch debutante de 500 meter, Antoinette komt op haar derde Olympische Spelen voor maar één ding: die gouden medaille. Ze komt vier keer in actie en op bijna alle afstanden hoort ze bij de favorieten voor een medaille. Waar ze in 2014 in Sotsji niet meedeed om de prijzen, kwam ze na Pyeongchang thuis met twee medailles. Nu gaan de zussen De Jong dus voor het eerst samen naar het grootste sporttoernooi ter wereld.

De zussen schelen vier jaar. Dat lijkt nu niets, maar vroeger was dat anders. Zo wist de nu 22-jarige Michelle lange tijd niet dat Antoinette in haar jeugd gepest werd. Antoinette: "Ik was nooit goed genoeg. Ik had rood haar. Ik was niet de knapste van de klas. Ik was lelijk. Ik was een vuurtoren. Iedereen met rood haar weet wel wat er dan tegen je geroepen wordt."

Haar geverfd

Ze vervolgt "Het is makkelijk om te zeggen: die rooie, die kleine, die dikke. Maar kinderen realiseren zich niet hoe dat aankomt bij iemand anders. Ik zie de berichten weleens voorbij komen: dat kinderen niet meer op deze wereld willen zijn, juist door dat soort dingen."

"In groep acht heb ik mijn haar geverfd omdat ik bang was dat op de middelbare school mensen mij nog steeds niet zouden accepteren omdat ik rood haar had. Die acceptatie, dat ik goed genoeg ben, kwam pas veel later. Sinds vijf of vier jaar heb ik mijn haar weer zoals ik het nu heb."

Antoinette hield dus lang haar mond, ook tegen haar familie. Michelle: "Drie jaar geleden vertelde Antoinette in een interview met het blad Helden heel open over dat ze vroeger gepest werd. Ik heb dat een soort van gemist. Het voelde best pijnlijk dat ik haar niet heb kunnen helpen."

Antoinette de Jong is vaak kritisch op zichzelf, hard ook als het gaat om eigen presteren. En ze houdt gewoon heel erg van winnen. Michelle: "Als ze thuis een spelletje wint, lacht ze je uit. Dan wordt verliezen nog minder leuk. Als zij wint, dan is ze echt vervelend. Als ik win, ben ik gewoon heel erg blij, maar blijf wat rustiger."

Antoinette: "Ik bijt mezelf ergens in vast en dan ga ik drie keer kapot, maar ik ben wel competitief. Michelle is dat ook, maar op een rustigere manier. Als het bij mij niet meer lukt, dan is het vechten tot de max. Ik zou dat rustigere ook wel eens willen hebben. Maar ik ben ook heel erg blij met de persoon die ik nu ben."