WK veldrijden zonder Van der Poel: 'Hij zal netflixen, misschien een boekje lezen'

Het zal even wennen zijn. Om zondag naar een wereldkampioenschap veldrijden te kijken zonder Mathieu van der Poel. De laatste keer dat het überhaupt voorkwam, was in 2011.

De reden is bekend: zijn rug moet rusten.

De 27-jarige alleskunner slijt zijn dagen met vooral niet te veel doen. "Hij mag ook niet veel", zegt vader Adrie. "Hij ligt vooral op de bank. Een beetje netflixen, misschien een boekje lezen. Het doet hem zeer dat hij zijn trui niet kan verdedigen."

Geen Van der Poels

Of de viervoudig wereldkampioen - naast de laatste drie edities was hij ook in 2015 de beste - wel gaat kijken zondag, is de vraag. Voor senior is het dat overigens ook. Hij kijkt of het hem uitkomt. Want ook hij vliegt niet naar de Verenigde Staten.

Het wordt een WK veldrijden zonder ook maar één Van der Poel, want ook broer David is niet van de partij in Fayetteville.

Richard Groenendaal, de wereldkampioen van 2000, kan het zich niet heugen. "Ik ben er zelf voor het eerst sinds 1988 niet live bij, want ik testte positief op het coronavirus. Maar ik kan me niet herinneren dat Adrie er ooit een keer niet was."

Groenendaal, die tijdens de races enkele pupillen van zijn team (onder wie Eli Iserbyt) zou bijstaan, is niet de enige die zijn ticket op het laatste moment moest annuleren vanwege de Europese besmettingshaarden.

Zo verschijnt de Nederlandse vrouwenploeg zonder Denise Betsema en Annemarie Worst aan de start en is bij België Quinten Hermans er niet bij.

Zwelling in rug

Bij al het corona-nieuws zal Van der Poel junior zijn schouders ophalen. Zelfs trainen mag hij niet. Op 13 januari werd bekend dat hij ook een knieoperatie heeft ondergaan. Het was het goede moment ervoor, omdat hij toch, naar het zich laat aanzien, een paar maanden uit de roulatie is.

Allemaal vanwege die zwelling in een tussenwervelschijf in zijn rug.

Van der Poel senior zoekt de oorzaak van die kwaal in valpartijen. Niet alleen die in Tokio vorige zomer, door het befaamde plankje dat ontbrak tijdens de olympische mountainbikewedstrijd, maar ook alle voorgaande valpartijen. Als ervaringsdeskundige kan hij het weten.

"Als je renner bent, is het altijd zo dat als je niets breekt, je gewoon weer opstapt en doorgaat. Maar laten we wel wezen: het is ongezond als je met zestig kilometer per uur tegen de grond kwakt en daarna nog doorfietst. Op een gegeven moment houdt het op."

Wrang is dat ook zijn andere zoon, David, momenteel niet kan veldrijden. Ook hij zit thuis met rugklachten. "Bij David is het een ontsteking. Er is een scan gemaakt in september 2020. Daar hebben ze onlangs nog eens naar gekeken omdat hij last bleef houden, en daaruit kwam dat ook hij moet rusten."

Dat het een familiekwaal is, gaat senior te ver. "Het klopt dat we allemaal last van onze rug hebben. Ik heb dat ook. Alleen is het bij ons allemaal iets anders. Bij Matje komt het door valpartijen; hij heeft een zwelling. Bij David is het een ontsteking. En het blijkt dat ik een vergroeiing in mijn rug heb."

Bekijk hieronder de video van begin januari waarin teammanager Philip Roodhooft vertelt over de blessure van Mathieu van der Poel.

"Tijdens mijn carrière moest ik een keer afstappen in de Tour door mijn rug", aldus Van der Poel senior. "Ik heb er nog wel eens last van als ik een verkeerde, onverwachte beweging moet maken. Maar dat is verder geen probleem: ik weet ervan en ik weet wat ik moet doen."

Adrie heeft naast valpartijen nog een theorie voor de rugklachten, die hij ook bij andere profs waarneemt: in het veldrijden wordt het parcours steeds zwaarder gemaakt, waardoor de rug zwaarder wordt belast.

25 keer omhoog

"Als je schuin een helling oploopt of op fietst, dan is dat heel erg zwaar voor een rug. Vergelijk het maar eens met lopen op het strand. Dan is het met de parcoursen van tegenwoordig ook nog eens zo dat er van bochtje naar bochtje wordt gereden. En ook nog bergop, bergaf en weer bergop. Soms moet een bergje wel 25 keer omhoog worden gefietst."

"Daar komt bij", vervolgt Van der Poel, "dat er veel meer 'stille bochten' worden aangelegd."

Daarmee bedoelt Van der Poel dat renners volledig tot stilstand komen, om dan weer op te moeten trekken. "Dat is aantrekkelijk voor de sponsoren, want de renners staan even stil en de camera dus ook en dan komen de sponsoren beter in beeld."

Oproep

Hij vindt het de spuigaten uitlopen en sprak erover met enkele vakgenoten. "Ik had het er bijvoorbeeld over met Gerben de Knegt, Sven Vanthourenhout en Steve Chainel, de bondscoaches van Nederland, België en Frankrijk. Zij delen die mening. Het moet door de commissie veldrijden worden besproken. Hopelijk komt er verandering in."

In recente veldritten ziet Van der Poel dat op de meer traditionele parcoursen, met minder bochten en bergjes, veel meer spanning in de wedstrijd blijft. "Kijk naar Hoogerheide, Besançon, Rucphen. Dat waren voor de huidige begrippen atypische crossen."

"Er zaten vlakke stukken van 150 meter of langer in, waarop je nog kon inhalen of versnellen. Die crossen waren veel spannender; tot het laatst wist je niet wie er ging winnen."

Ook in Fayetteville, waar dit weekend de regenboogtruien worden verdeeld, ziet Van der Poel een traditioneel parcours. Wie zijn zoon gaat opvolgen? "Ik heb zondag gekeken naar de wedstrijd in Hoogerheide en ik zag een goede Pidcock en een goede Iserbyt. Maar wie mij het meest is opgevallen, is Toon Aerts."

"Hij werd op een paar seconden vijfde, nadat hij op een flinke achterstand was gekomen in het begin. Hij was veruit de sterkste man in koers. Maar ook Lars van der Haar heeft een goede wedstrijd gereden. Als hij over balken kan springen, had hij Iserbyt erop kunnen leggen in de sprint."

Maanden

Wanneer zoon Mathieu weer op de wedstrijdfiets terugkeert, kan Van der Poel niet zeggen. "De ploeg bekijkt het rustig. Ze willen er bewust geen datum op plakken. Er is hem aangeraden om helemaal niets te doen en dat doet hij nu. Voordat hij weer helemaal op niveau is, ben je toch al gauw twee of drie maanden verder."