Drie limieten voor OS-marathon: 'Onwerkelijk, ongelofelijk, niet normaal'
Het was een bizarre race voor ze in Valencia. Bart van Nunen en Frank Futselaar deden zondagmorgen in de Spaanse stad een geslaagde poging de limiet voor de Olympische Spelen in Tokio te lopen, maar vanzelf ging het niet.
Van Nunen kwam na zeventien kilometer zwaar ten val, herstelde zich en bleef tot zijn eigen verbazing met 2.10.16 ruim onder de vereiste 2.11.30. Futselaar moest over Van Nunen springen bij diens val, liep daarbij een pijnlijke knie op en moest in de slotfase alles uit zijn lijf persen om precies aan de 2.11.30 te voldoen.
Limiet Deelstra, onderzoek in ziekenhuis
Minuten na de twee Nederlandse mannen, volgde Andrea Deelstra hun voorbeeld door met 2.28.28 welgeteld twee seconden onder de vereiste 2.28.30 te lopen. Deelstra kreeg na de race vermoedelijk een allergische reactie en werd voor onderzoek naar het ziekenhuis gebracht. "Inmiddels gaat het weer goed", liet ze later in de middag weten.
"Heel onwerkelijk", stelde Van Nunen een tijdje na de finish in Valencia vast. "Ik had niet verwacht dat ik het zou halen. Eerst ging ik hard onderuit en moest ik zien terug te keren in mijn groep. Daarna ben ik nog wat opgeschoven, maar vanaf 25 kilometer kwam ik helemaal alleen te lopen."
"Ik dacht: dit gaat 'm niet worden. Ik had acht kilometer met wind tegen, dat maakte het ook niet gemakkelijker", keek de pupil van trainster Grete Koens terug op zijn geslaagde race.
'Kan niet waar zijn'
Van Nunen verpulverde zijn persoonlijk record (2.13.09) met bijna drie minuten. "Toen ik alleen kwam te lopen, ben ik niet meer met tijden bezig geweest. Ik wist dat mijn vorm goed was en dat ik een buffer had, maar ik heb het niet zien aankomen dat ik het zou redden. Toen ik 80 meter voor de finish de klok op 2.10 zag springen, dacht ik: dit kan niet waar zijn."
Bekijk hieronder een samenvatting van de marathon in Valencia
Het was echter geen droom. Van Nunen: "Toen ik een jaar of tien was, zei ik tegen mijn vader dat ik ooit naar de Olympische Spelen zou gaan. Daar dromen meer kinderen van. Maar nu de kans groot is dat ik ga, voelt dat heel onwerkelijk. Ik ben ook heel blij voor Frank. We zijn collega's en helpen elkaar. Alleen in de eindfase is het ieder voor zich."
Ultieme sprint
"Niet normaal", jubelde Futselaar na de finish over zijn prestatie. Hij maakte het heel erg spannend. "Op de seconde precies. Dat geloof je niet."
De laatste 100 meter ging hij heel diep met een sprint. "Er zat nog een haakse bocht in op weg naar de finish. Ik sprintte, voor zover je daar nog van kon spreken. De klok stopte op 2.11.29, dat werd officieel 2.11.30. De ontlading was enorm."
Ook hij dook minuten onder zijn persoonlijk record, dat op 2.14.06 stond. "Dit geeft ongelofelijk veel voldoening. Met dank aan heel veel sponsoren."
"Ik ben in 2017 aan een project begonnen, toen ik nog geen marathon had gelopen. Veel bedrijven hebben me gesteund, vertrouwen in me gesteld"', aldus de pupil van trainer Titus Fierkens, die eerder dit jaar in Londen nog een vergeefse poging waagde om Tokio te halen.
Gesteund door zijn vriendin en vader volbracht hij zijn missie in Valencia wel. Het begin verliep moeizaam. "Ik moest bij de val van Bart over hem heen springen. Onze knieën raakten elkaar hard daarbij, erg pijnlijk. Op 800 meter van de streep zag ik dat ik nog 2,5 minuut had. Dat wordt erg krap, dacht ik toen. Dan is dit geweldig."
Nageeye
Dat beiden onder de olympische limiet doken, betekent nog niet dat ze volgend jaar zeker aan de start staan in Tokio. Andere Nederlandse atleten hebben aangegeven in het voorjaar nog een kwalificatiepoging te ondernemen. En Nederland mag maximaal drie atleten op de marathon afvaardigen. Abdi Nageeye lijkt zeker. Hij liep al 2.06.17, het huidige Nederlandse record. In Valencia kwam Nageeye uit op 2.07.09.
Futselaar: "Ik heb de limiet in de pocket, maar de strijd is nog niet gestreden. Ik hoop dat die andere atleten ook een eerlijke kans zoals Bart en ik krijgen. Dat gun ik hen ook. Wij mochten hier starten en hebben onze kans gegrepen."
Huis verkocht
Andrea Deelstra, die in 2016 al de olympische marathon in Rio de Janeiro liep, had het zondag zwaar in de slotfase. Uiteindelijk bleef de 35-jarige atlete, die haar huis verkocht om financiële ruimte te creëren om Tokio te halen, dus twee seconden onder de limiet.
"Genoeg dus", zei Deelstra uit het ziekenhuis in Valencia over haar minieme marge. "Ik heb het de hele race koud gehad. Ik kreeg last van kramp in een voet en mijn bovenbeen. Mijn tweede helft van de marathon was een stuk minder. In de slotfase wist ik dat het kantje boord zou worden, maar aan mijn kilometertijden kon ik zien dat ik het kon halen. Ik moest alleen mijn ritme vasthouden."
En de ontlading kwam na de finish. "Zeker. Ik heb loon naar werken gekregen. Ik heb er veel in geïnvesteerd", aldus een emotionele atlete die eerst nog dacht niet naar Tokio te gaan in 2020. Maar de Spelen werden zoals bekend een jaar verplaatst.
"Ik had al een plan voor de olympische marathon dit jaar. Dat halen we nu weer uit de kast."