Pyeongchang na de Winterspelen: appartementen en trainingscentra

• Marieke de Vries

  correspondent China

"Zie je die Franse en Italiaanse vlaggen daar? Daar in die hoek heb ik een appartement gekocht." Cho Seon-jung wijst naar een van de hoge appartementencomplexen van het olympisch dorp in Gangneung. "Ik ben er zo trots op." Nu wonen de sporters er nog, maar in oktober krijgt Seon-jung de sleutel (nadat er eerst grondig is schoongemaakt en reparatiewerkzaamheden zijn uitgevoerd).

Twee jaar geleden waren dit nog aardappelvelden. Makelaar Kim Young-suk was de eerste die zich vestigde tegenover wat toen nog een bouwplaats was. Nu moet ze potentiële kopers afwijzen: "Alles is 100 procent verkocht. Wie nu nog een appartement wil kopen moet ver boven de vraagprijs van 130.000 euro tot 200.000 euro bieden."

Alles staat in de laatste dagen van de Olympische Winterspelen al in het teken van vooruitkijken. De kopers van de appartementen zijn in gedachten hun huizen al aan het inrichten en in Pyeongchang denkt de gouverneur na over hoe het verder moet met de dertien olympische locaties. "We wilden de stadions eigenlijk weer afbreken, maar na het succes van de Spelen willen we ze toch liever behouden en er nieuwe bestemmingen aan geven", zegt gouverneur Sim Tae-gook.

Daarbij is geld natuurlijk een bepalende factor. Pyeongchang is geen rijk gebied. De Winterspelen konden er alleen gehouden worden met financiële steun van de landelijke overheid. Zo'n 13 miljard euro heeft het festijn gekost. Een schijntje in vergelijking met de 50 miljard euro van Sotsji, maar aanzienlijk voor een land dat kampt met economische en binnenlandse politieke problemen.

Maar de gouverneur ziet mogelijkheden om het 'olympisch erfgoed' een goede plek in zijn gemeenschap te geven. Met hulp uit allerlei hoeken. Zo zijn een aantal olympische pistes in particulier bezit. Die kunnen verder privé worden geëxploiteerd.

Het stadion voor het curling, de sport die de afgelopen twee weken in Korea razend populair werd door de succesvolle deelname van 'de knoflookmeisjes' (het Koreaanse curlingteam) wordt overgenomen door de Universiteit van Gangneung om nieuwe curlingtalenten op te leiden.

Wat er met de Oval, het gebouw waar de Nederlandse schaatssuccessen werden behaald, gaat gebeuren is nog niet helemaal zeker. Het stond op de lijst voor de sloop, maar lokale ondernemers hadden al de gekste suggesties ingediend.

De gouverneur zegt een voorbeeld te nemen aan Nederland. "Nederland onderhoudt zijn schaatsstadions heel goed, daarom is Nederland heel sterk in speedskating. We willen ook goede snelle schaatsers trainen, zelfs beter dan de Nederlandse schaatsers. Dus wij gaan daar plannen voor maken."

Plannen zijn er nog niet

Maar plannen om internationale schaatswedstrijden te organiseren zijn er nog niet, geeft hij toe. Ook is er nog geen contact met de internationale schaatsbond om over mogelijke trainingsfaciliteiten te praten. Toch kijkt Sim Tae-gook optimistisch vooruit: "Over vier jaar zijn de Winterspelen in Peking, dus de internationale sporters kunnen hier komen trainen. Koreaanse sporters kunnen het ook gebruiken als trainingscentrum."

Ook Cho Seon-jung kan niet wachten tot de Spelen voorbij zijn en haar nieuwe leven in haar nieuwe flat kan beginnen. Als ze probeert dichter bij het olympisch dorp te komen wordt ze resoluut door een bewaker tegengehouden en de deur van de witte beveiligingstent uitgezet. "Maar mijn huis is hier", zegt ze nog. Zonder resultaat.