Zenuwslopende 1.000 meter was de ultieme test voor Nuis

Een valse start in de laatste rit en een dreigende botsing op de kruising: de gouden race van Kjeld Nuis op de 1.000 meter in Pyeongchang was een ware beproeving voor de zenuwen. Ook voor Nuis zelf.

"Het was zenuwslopend. Bij de tweede start stond ik echt te bibberen. Een poeprace was het. Maar dat maakt niet uit", sprak Nuis in Studio Sportwinter met zijn tweede gouden medaille om de nek.

Het hoofd van Nuis zat voor de start vol met gedachten, maar die veegde hij weg om "in de race te gaan". En toen stond hij klaar voor de start.

"Het leek wel of Erben Wennemars voor mij gestart was, want iemand had zijn schaats echt tot in het beton in het ijs geramd. Ik zette mijn schaats in het ijs en dacht: ooh, dit is niet goed, ik sta niet goed."

Nuis stond met zijn schaats net over de lijn, waarop de Noorse starter hem terugschoot. De zenuwen gierden door zijn keel. "Ik dacht alleen: die tweede start moet net als die eerste. Niet denken aan die valse start. Godzijdank stond ik bij de tweede gewoon lekker."

Problemen op de kruising

De opening was goed, de tweede binnenbocht naar eigen zeggen slecht, en op de kruising met zijn tegenstander Mika Poutala dreigden er opnieuw problemen. De Fin gaf Nuis echter voorrang. "Wat een sportman ben je dan. Ik ben hem er echt dankbaar voor. Hij had er uit de bocht ook meteen voor kunnen rammen. Ik had meer snelheid, dus dat was een clash geworden."

Zo was zijn olympische 1.000 meter de optimale test voor Nuis, die het - tot twee jaar geleden - vaak op beslissende momenten liet afweten. Maar niet deze keer. "Na de finish heeft Jac Orie echt mijn schouders blauw geslagen. Weet je wel hoe ontzettend knap dit is, zei hij", lacht Nuis.

Neurotisch

Jill de Robles, sinds 2014 de vriendin van Nuis, maakte van dichtbij mee hoe moeilijk de schaatser het zich in het verleden maakte. "Na de Olympische Spelen van 2014, die hij miste, merkte ik dat hij overal neurotisch van was. Dan belde bij voor een race dat hij zich niet lekker voelde en kon hij daar best wel vast in gaan zitten."

"Ook met alles schoon houden, handen wassen, daar kon hij erg in doorslaan. Ik ben wat dat betreft nuchter en vond het allemaal best wel onzin. Daarover hebben we veel met elkaar gesproken en daar is hij veel mee bezig geweest. Als ik nu zie hoe hij ermee omgaat, dat ik had ik niet durven dromen."

Bij het zien van de beelden van zijn juichende vriendin op de tribune, hield Nuis het in de studio dan ook niet droog.