De Vries loopt bronzen medaille mis: wat overkomt me nou?

Drie shorttrackvrouwen komen nauwelijks nog bij van het lachen als ze zichzelf terugzien. Op de bank van Studio Sportwinter zitten Suzanne Schulting, Yara van Kerkhof en Lara van Ruijven die nog altijd stralen na het behalen van brons op de aflossing. Jorien ter Mors ontbreekt, zij zit nog bij de dopingcontrole.

Aan de overkant van de tafel lacht Rianne de Vries voorzichtig mee, maar echt vrolijk is ze niet. De Vries kwam in de series noch in de B-finale in actie. Het gevolg? Ze krijgt geen bronzen medaille.

Droom in duigen

"Ik heb zeker een dubbel gevoel", zegt De Vries met trillende stem. "Natuurlijk ben ik ontzettend blij, want het was onze droom. Maar mijn droom viel een half jaar geleden in duigen, toen ik mijn enkel brak."

"Ik heb keihard gewerkt om hier te staan, het is heel zuur dat ik niet gereden heb. Dat ik geen medaille mag ophalen, is het lastigste."

De Vries werd voor de tweede keer in haar carrière geselecteerd voor de Olympische Spelen. Maar net als in Sotsji mag ze in Pyeongchang alleen toekijken.

Vier jaar geleden zei ik tegen mezelf: 'de knop moet om, ik ga keihard werken en ervoor zorgen dat ik niet weer langs de kant sta'."

"Maar ja, ik sta er weer naast en denk: 'wat overkomt me nou, waarom overkomt het me weer?' Dat is heel lastig, maar ik voel de blijdschap wel."

'We geven een knuffel en zijn trots'

De andere vrouwen proberen De Vries te steunen. Van Kerkhof: "We geven haar een knuffel en zijn ontzettend trots. Maar het is heel moeilijk."

"Ze heeft zich heel knap opgewerkt na de breuk en rijdt zelfs sneller dan vorig jaar. Ik denk dat niemand haar dat nadoet. Maar ja, dan is het extra zuur dat ze er nu naast staat."

Het contrast is groot met de andere kant van de studio, waar Schulting, Van Kerkhof en Van Ruijven met volle teugen genieten van de sensationele medaille. Want na het missen van de A-finale was de kans op eremetaal klein. Maar een kleine kans, is ook een kans, wisten de vrouwen.

"Een medaille zat wel in ons hoofd. Daarom wilden we die B-finale winnen, dan zouden we nog een kans op brons hebben." Daarvoor moesten twee landen uit de A-finale gediskwalificeerd worden. Dat komt niet vaak voor, maar uitgerekend in de olympische finale liep zowel Canada als China tegen een penalty aan.

'Hotseknotsebegoniarit'

Oud-shorttracker en NOS-analist Cees Juffermans was natuurlijk blij met de medaille voor Nederland, maar genoot als liefhebber van de sport niet van de relayfinales. "Eerlijk gezegd was dit niet de finale die ik wilde zien. Ik wil een mooie rit zonder geduw en gebeuk."

"Je kon uittekenen dat er een penalty zou komen, dat gebeurt in een relayfinale bijna altijd. Maar dit was een hotseknotsebegoniarit."

Toch erkent Juffermans dat de Nederlandse vrouwen niks gestolen hebben. "De penalty's voor China en Canada waren terecht en ze winnen de B-finale gewoon in een wereldrecord."