Na acht maanden onderhandelen werden de Democraten en Republikeinen in het Amerikaanse Congres het maandag eens over een nieuw coronasteunpakket. Maar president Donald Trump weigert nu zijn handtekening onder het akkoord te zetten. Hij vindt dat er te veel afspraken in het pakket zitten die niets met corona te maken hebben en dat Amerikanen veel meer geld moeten krijgen dan het afgesproken "belachelijk lage" bedrag van 600 dollar per persoon.
In het nieuwe pakket zijn inderdaad allerlei regelingen opgenomen om beide partijen tevreden te stellen. Van een belastingaftrek voor bootbezitters tot nieuwe nationale musea over Latino-Amerikanen en vrouwengeschiedenis. Maar veruit het belangrijkst voor de meeste Amerikanen zijn de eenmalige 600 dollar die iedereen krijgt en de 300 dollar per week voor werklozen. De bedragen zijn de helft van wat Amerikanen in het voorjaar kregen, maar toen zat het hele land dan ook op slot.
Trump eist nu 2000 dollar handje contactje per persoon, een bedrag dat de Democraten wel zien zitten maar Trumps eigen Republikeinen veel te hoog vinden. Als de president en de congresleden het niet eens worden, verliezen meer dan twaalf miljoen werklozen de dag na Kerst hun uitkering. Ze dreigen dan hun huur-, gas- en elektriciteitsrekeningen niet meer te kunnen betalen en aan te moeten kloppen bij de voedselbank.
'Mensen lijden honger'
De nood is dus hoog en dat is voelbaar door de hele Verenigde Staten. In het noorden van Michigan groeiden de afgelopen weken de rijen voor de voedselbanken gestaag. "We zien mensen die we nog nooit gezien hebben en mensen die we al heel lang niet gezien hebben", zegt Jean Beethem van de voedselbank van een kerk in de plaats Cheboygan. "Mensen lijden honger."
Een van de vaste vrijwilligers bij de voedselbank is de 46-jarige David Martin. Hij is een van de zogenoemde werkende armen. Hij heeft een parttime baan, maar het inkomen is niet genoeg om van rond te komen. Daarom heeft hij een aanvullende uitkering. Die dreigt hij op Tweede Kerstdag te verliezen, door het aflopen van het eerste steunpakket. "En dat terwijl de pandemie er nog steeds is. Ik maak me zorgen dat het geen prioriteit meer heeft nu er een vaccin is. Mensen lijden nog steeds. Dag in dag uit."
Uit het laatste bevolkingsonderzoek van het censusbureau blijkt dat meer dan 27 procent van de Amerikanen regelmatig voedsel tekort komt. 85 procent zegt hun rekeningen regelmatig niet te kunnen betalen.
Volgens professor Luke Shaefer van de Universiteit van Michigan heeft het Congres in het voorjaar een voor Amerikaanse begrippen revolutionair sociaal vangnet opgezet. Mensen die voorheen nooit een uitkering konden krijgen, kregen die nu wel. "Denk aan bouwvakkers, schoonmaaksters, freelancer; iedereen zonder standaard arbeidscontract kon een uitkering krijgen. Maar die dreigen straks weer buiten de boot te vallen."
De hoogleraar armoedebestrijding pleit voor een meer permanente vorm van welvaartsvoorziening. Om te beginnen met een kinderbijslag zodat gezinnen in ieder geval altijd een vangnet hebben.
De gemeenschap heeft ons overeind gehouden, niet de overheid.
Maar lang niet alle Amerikanen in zwaar weer, zitten te wachten op zulke permanente steun. Todd Anderson bijvoorbeeld. Anderhalve week geleden stopte zijn werkloosheidsuitkering, die hij sinds het begin van de zomer kreeg omdat hij zijn baan als landschapsarchitect verloor. Tot die tijd leefde hij het leven; hij had een mooi huis, kocht iedere twee jaar een nieuwe auto en reisde veel.
Nu moet Todd ieder dubbeltje omdraaien. Ook omdat zijn vrouw hem verliet en hem de zorg voor hun vier kinderen toevertrouwde. Aan zijn keukentafel in Mackinaw City zit hij gebogen over zijn rekeningen. "Nadat ik m'n baan verloor had ik alleen nog een blokhutje in de bossen over, waar ik een zomerhuisje van had willen maken maken om te verhuren. Het leek er dus op dat vier kinderen, de hond en ik de winter zouden moeten doorbrengen in een niet-geïsoleerd blokhutje. Gelukkig schoot de gemeenschap te hulp."
Een lokale politieman verhuurt nu zijn tweede huis aan het gezin Anderson. "De gemeenschap heeft ons overeind gehouden, niet de overheid. Dat nieuwe stimuleringspakket waar ze het nu over hebben? Volgens mij kom ik daar niet eens voor in aanmerking", zegt Todd, terwijl hij zijn kinderen dik aankleedt om de frisse buitenlucht op te zoeken voor een hike.
De Andersons wonen nu op drie kwartier rijden van de grens met Canada, waar iedereen die door de pandemie zijn baan verliest recht heeft op een uitkering van 2000 dollar per maand. Maar het eergevoel van de Amerikaan staat Todd niet toe daar jaloers op te zijn.
"Nee, ik wil zo snel mogelijk weer op eigen benen staan. Wij hebben deze situatie niet gecreëerd, het leven overkomt je soms gewoon."