Ooit was hij een revolutionair die een einde maakte aan een bloedige dictatuur in Nicaragua. Nu zijn de rollen omgedraaid en heeft de Nicaraguaanse president Daniel Ortega zelf te maken met een volksopstand tegen zijn regime.
Vijf maanden na het begin van de betogingen tegen de president en zijn vrouw, vice-president Rosario Murillo, regeert de angst. De linkse Ortega treedt keihard op tegen betogers die het Midden-Amerikaanse land platlegden.
Niemand weet precies hoeveel doden er al zijn gevallen. Minder dan tweehonderd, beweert de president. Bijna vijfhonderd, zegt een Nicaraguaanse mensenrechtenorganisatie. Ortega wijt die doden overigens niet aan zijn eigen troepenmacht. Volgens hem zijn gewapende bendes, de oppositie en de Amerikaanse inlichtingendienst CIA verantwoordelijk.
Niet te verslaan
Nu de barricades zijn verdwenen, wordt de ene na de andere tegenstander van Ortega opgepakt. Maar de studenten blijven protesteren. Edwin Carcache is een van de studentenleiders die de protestbeweging levend houden. Hij is overal bij, bedekt nooit zijn gezicht en geeft interviews. Dat is gevaarlijk in het Nicaragua van Daniel Ortega.
"Dat is het zeker. Het regime vervolgt ons allemaal. Iedereen die tegen hen heeft geprotesteerd. Maar we zijn niet bang, we blijven de straat opgaan", zegt hij. "We eisen dat de president onmiddellijk opstapt, dat hij per direct vertrekt. Een verenigd volk is niet te verslaan."
Op het eerste gezicht lijkt het gewone leven in het land weer een beetje op gang te komen. Maar schijn bedriegt. Toeristen komen niet meer. Zo'n 200.000 formele banen gingen al verloren. Ook buitenlandse investeerders blijven weg uit Nicaragua. Bij de machtige werkgeversorganisatie COSEP maken ze zich daar zorgen over.
"De cijfers laten dat zien en die zijn allesbehalve bemoedigend", zegt José Adán Aguerri, voorzitter van COSEP. "We hadden voor dit jaar een groei verwacht van meer dan 4,5 procent. Maar alles is veranderd sinds 18 april. Nu is er geen enkele economische zekerheid en geen vertrouwen meer. Dat winnen we ook niet terug zolang er geen politieke oplossing komt."
Coupplegers
Een politieke oplossing betekent praten met de regering. In de eerste weken van de opstand gebeurde dat ook, onder toezicht van de Katholieke Kerk. President Ortega en zijn vrouw en vice-president Murillo, kwamen persoonlijk opdagen voor de start van de 'Nationale Dialoog'.
Maar de gesprekken liepen op niets uit. Ortega was boos over het voorstel om vervroegde verkiezingen uit te schrijven. Hij gaf de bisschoppen de schuld, zegt kardinaal Leopoldo José Brenes, hoofd van de Katholieke Kerk in het land. "Het was niet een project van de bisschoppen, die vervroegde verkiezingen. We gaven alleen de boodschap door", zegt de kardinaal.
Dat is niet zoals de president het ziet. Ortega noemt de bisschoppen nu 'coupplegers'. Zelfs de kardinaal en zijn hulpbisschop werden doelwit van regeringsaanhangers. "Iemand wilde de hulpbisschop met een mes steken. Hij beschermde zich met zijn arm en kreeg een steekwond. Andere priesters werden geslagen", vertelt Kardinaal Brenes.
Niemand is nog veilig in Nicaragua. Zeker Carcache niet, de studentenleider die ondanks alles gewoon bleef protesteren tegen het regime. "De politie intimideert ons, zoals gebruikelijk, door hun wapens op ons te richten. Ze willen hun ideeën met kogels in onze hoofden krijgen. Dat laten we niet gebeuren, Nicaragua is niet bang."
Carache gelooft in dialoog. "Omdat ik weet dat het de enige vreedzame oplossing is voor dit conflict. Ik geloof er in, maar ik denk niet dat deze regering daar echt toe bereid is."
