Over drie jaar verhuizen de mariniers van Doorn naar Vlissingen. Althans, dat is in 2012 zo afgesproken. Maar de mariniers zien die verhuizing naar het zuiden helemaal niet zitten. Maar liefst 85 procent wil niet naar Vlissingen, zo blijkt uit onderzoek. Ze zeggen nog liever hun baan op.
En dat baart de militaire vakbond (VBM) zorgen. Zeker gezien de al verhoogde uitstroom onder mariniers. "Van mariniers die al zijn vertrokken horen we dat de verhuizing de reden erachter is. Hun partners spelen daarin ook een rol. Die hebben hun eigen baan en leven in Doorn", zegt voorzitter Jean Debie.
Zonder de rest van het gezin naar Vlissingen verhuizen, is voor velen ook geen optie. "Die horen van hun vrouw: je bent als marinier al 160 dagen per jaar van huis. Als je dan in in het land bent, willen we je wel graag thuis hebben. Dit is echt een serieus probleem."
Het is maar anderhalf uur rijden
Carla Schönknecht, VVD-gedeputeerde in Zeeland, begrijpt wel dat mensen de verhuizing lastig vinden. "Aan Zeeland de taak om te zorgen dat iedereen zich welkom voelt. Ik zou willen zeggen: kom vooral kijken hoe mooi en goed het hier is. En daarbij is Vlissingen-Doorn ook maar anderhalf uur rijden."
Schönknecht is een van de lokale bestuurders die zich hard maakt voor de komst van de mariniers. De provincie Zeeland en de gemeente Vlissingen hebben er ook al een flinke smak geld aan uitgegeven. "De voorbereidingen hebben tot nu toe 14 miljoen euro gekost. En daarnaast is er ook al heel veel werk en uren in gestoken."
Zo zijn er bijvoorbeeld woningen gesloopt en is er een bedrijf verplaatst. Ook een camping wordt nog verplaatst om ruimte te maken voor de Michiel Adriaanszoon de Ruyterkazerne, zoals de officiële naam luidt. De kazerne gaat honderden miljoenen kosten en het militaire terrein strekt zich uit over 70 hectare grond.
Ze zijn echt van harte welkom
Ook Zeeuwse bedrijven zien de mariniers graag komen: acht Zeeuwse organisaties wezen de mariniers op 36.000 vacatures in onder meer de gezondheidszorg, industrie en horeca. Ze heetten de mariniers in maart alvast welkom in een advertentie in enkele grote dagbladen.
"Die advertentie heeft veel losgemaakt, maar we menen het echt. Mariniers en hun partners zijn van harte welkom", zegt Mirjam van Zuilen van het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis. "Er zijn hier banen, maar ook goede scholen, cultuur en horeca. Zeeland is absoluut geen achtergebleven gebied."
Volgens haar kunnen partners van mariniers die in de zorg werken zo in het ziekenhuis in Vlissingen aan de slag. "We hebben heel veel mensen nodig hier. We kunnen tientallen mensen direct plaatsten: verpleegkundigen, operatieassistenten, laboranten."
Vakbondsvoorzitter Debie ziet dat niet als "steekhoudende argumenten om mensen naar Zeeland te krijgen". "Partners bepalen zelf waar ze gaan werken, en dat lijkt me ook terecht."
Goede scholen, cultuur, horeca. Zeeland is absoluut geen achtergebleven gebied.
De mariniers proberen hard aan de noodrem te trekken. Eind maart werd een petitie tegen de verhuizing binnen enkele dagen bijna negenduizend keer ondertekend. Inmiddels staat de teller boven de twaalfduizend. Maar het is de vraag of de verhuizing nog ongedaan kan worden gemaakt.
Volgens staatssecretaris van Defensie Barbara Visser is het "point of no return" al bereikt. Terugdraaien van de verhuizing betekent dat Zeeland en Vlissingen de gemaakte kosten gaan verhalen op Defensie. Daarnaast heeft Defensie zelf ook al geld uitgegeven. In totaal gaat het om tientallen miljoenen euro's.
Wel erkent de staatssecretaris dat er inderdaad sprake is van een "ongeplande uitstroom van militairen". Het ministerie gaat in kaart te brengen wat de belangrijkste redenen zijn voor die hoge uitstroom.
