Territoriale twisten in de Zuid-Chinese Zee, militaire missies in Afrika, bemiddelen tussen de Verenigde Staten en Noord-Korea: China mengt zich steeds nadrukkelijker op het internationale vlak. Dat is relatief nieuw, maar onmiskenbaar een trend van de laatste jaren: China claimt zijn plek op het wereldtoneel.
In de jaren dat China uitgroeide tot een wereldeconomie bleef het land altijd bescheiden op het politieke vlak. Het paste bij de politiek van toenmalige president Deng Xiaoping, erop gericht om de Chinezen te bevrijden van armoede, zegt Martin Jacques, schrijver van het boek: 'Als China de wereld regeert'.
"De agenda van de huidige president Xi Jinping omvat veel meer: China moet een politieke macht worden, een culturele macht, militaire macht een speler op het wereldtoneel. En dat is precies wat we hebben gezien."
Grote speler
De Chinezen kregen volgens Jacques ook alle ruimte, vooral vanwege de financiële crisis en de keuze van de huidige Amerikaanse regering om zich terug te trekken uit de wereld. "China stapte in dat vacuüm en werd niet alleen een grote speler op het wereldtoneel, maar zelfs een leider."
Volgens Jacques denkt het Westen in verouderde termen over China. "Ik denk dat het Westen daardoor helaas steeds minder belangrijk wordt en steeds meer gemarginaliseerd. Want het zal niet langer het centrum zijn waar alles gebeurt."
Twee gezichten
De Chinese hoogleraar Geopolitiek Shen Dingli ziet ook dat China een nieuw pad bewandelt door Xi Jinping. "In vier jaar tijd heeft hij dingen gedaan waar vorige Chinese leiders geen ambitie voor hadden of zelfs niet eens over hebben nagedacht."
China heeft twee gezichten, zegt Shen. Enerzijds wil het land vreedzaam zijn, bijvoorbeeld in haar omgang met andere landen. "Anderzijds vindt China het tijd worden om Taiwan terug in te nemen. Xi denkt waarschijnlijk: we hebben ons nu lang genoeg gedeisd gehouden. Nu hebben we genoeg geld, ambitie en spierballen om het ook echt te doen."
Xi Jinping denkt waarschijnlijk: we hebben ons lang genoeg gedeisd gehouden.
Met het overnemen met Taiwan streeft China naar meer eenheid, zegt Shen. "De inname mag dan turbulentie en geweld veroorzaken, maar met eenheid in het achterhoofd vinden ze dat geoorloofd. Dus eerst vereniging, dan permanente vrede."
Taiwan overnemen heeft volgens Shen ook invloed op hoe andere landen naar China zullen kijken. "Die zullen zich dan afvragen: wat is China machtig, wat zou dat land nog meer kunnen doen?"
