"Een kleine smeerlap van IS heeft mijn moeder en mijn zusje vermoord. Mijn zusje droeg een rok en dat mocht niet." Asma is tien jaar oud. We spreken haar in een overvol vluchtelingenkamp aan de zuidkant van Mosul.
Ze wist uiteindelijk, na meerdere pogingen, te ontsnappen aan het deel van de stad waar IS nog steeds de baas is. Maar op de vlucht betaalde haar familie een hoge prijs.
Een kindsoldaat van IS schoot haar moeder neer, nadat eerder ook haar zusje was gedood. "Ik vroeg: heb jij mijn moeder vermoord? Toen schoot hij mij in de arm." Nu heeft Asma alleen haar vader nog.
Wreedheden
De strijders van IS staan bekend om hun wreedheden, zowel tijdens hun bewind als nu, tijdens het beleg van Mosul. IS laat onschuldige burgers niet gaan, ze willen dat zij een menselijk schild vormen tegen de beschietingen. Wie vlucht, wordt neergeschoten.
Dat overkwam ook het gezin van een man die we spreken in de bus vlak bij het vluchtelingenkamp. "We wilden vluchten. Mijn dochter werd geraakt door een sluipschutter. Ze werd in haar hoofd geraakt en was op slag dood. Ik droeg haar in mijn armen en was mijn leven niet zeker."
De man kon pas later terug naar de plek waar hij het lichaam van zijn dochter uiteindelijk moest achterlaten. "Gisteren ging ik terug om haar te begraven. Alles wat ik nog van haar heb, is haar identiteitskaart. Kijkt u maar. Ze was geboren in 2000."
Hij valt even stil. "Ik ben alles kwijt, ik heb niets meer. Was ik maar dood en niet mijn dochter."
Executies
Al tijdens het bewind van IS in Mosul werd duidelijk dat de burgers keihard werden aangepakt. Een bewoner op straat in West-Mosul vertelt over de verstikkende regels die IS oplegde. "De executies gebeurden om onbenullige redenen. Bijvoorbeeld als iemand een simkaart had van een mobiele telefoon, dan werd hij geëxecuteerd."
Al tien dagen roept ze 's nachts om haar moeder.
Ook de 10-jarige Asma is woedend over de wreedheid van IS. Ze mocht zelfs niet om haar moeder rouwen, vertelt ze terwijl ze frummelt aan het verband om haar bovenarm. "Ze verboden ons te huilen. Ze zeiden: als jullie huilen, gaan we je vader en jullie allemaal doden."
Dan wordt het Asma te veel. Haar vader ontfermt zich over haar. "Nu begint ze te huilen. Ze huilt al tien dagen lang. Al tien dagen roept ze 's nachts om haar moeder."
