De veel bekroonde en veelbesproken film Moonlight is genomineerd voor acht Oscars, waaronder die voor Beste Film. Sinds de Academy de afgelopen twee jaar veel kritiek over zich heen kreeg omdat de nominaties steevast 'witter dan wit' waren, valt dit jaar wellicht de 'zwarte film' van regisseur Barry Jenkins in de prijzen.
"This is pretty cool! Dit is boven al mijn verwachtingen", zegt een dolblije, uitzinnige Jenkins tegen Nieuwsuur. Vier jaar lang werkte hij aan Moonlight, dat gebaseerd is op het theaterstuk In Moonlight Black Boys Look Blue.
Identiteit
De film, die eerder al een Golden Globe won in de categorie beste dramafilm, speelt zich af in een ruige buurt van het turbulente Miami en volgt drie periodes uit het leven van de Afro-Amerikaanse tienerjongen Chiron, gespeeld door acteur Ashton Sanders.
Hij groeit op in een achterstandswijk te midden van drugdealers en met een moeder die verslaafd is aan crack. Hij merkt al jong dat hij ‘anders’ is en worstelt met zijn identiteit, mannelijkheid, seksuele geaardheid en zijn plaats in de wereld.
Ook Jenkins groeide - net als hoofdpersoon Chiron - op in een achterbuurt van Miami. Met een alleenstaande moeder aan de drugs en weinig kans op een succesvol leven. "Ik dacht nooit dat ik een moeilijke jeugd had, totdat ik bij anderen over de vloer kwam. In mooie huizen - waar wel een vader woonde - en waar de kinderen volop kansen hadden."
Begrip
Behalve dat de acteurs, net als Jenkins, allemaal zwart zijn, is dat niet waar het volgens de regisseur in de film om gaat. "Het schetsen van de moeilijke achtergrond in Miami helpt kijkers begrip te krijgen voor de worsteling waar de hoofdpersoon mee te maken krijgt."
"Het is een universele film, voor iedereen."
Een speciale rol is in de film weggelegd voor de muziek. "Bij zwarte gezichten verwachten mensen meteen hiphop-muziek. Maar dat leidt alleen maar af. Ik heb juist gekozen voor prachtige muziek, gemaakt door een bekroond orkest. Dat maakt dat je deze film anders bekijkt."
De Nederlandse première van Moonlight, is morgen op het International Film Festival Rotterdam (IFFR) in het Black Rebels-programma, met films van zwarte filmmakers.
"Voor mij is het de eerste film die een Amerikaanse onderklasse laat zien waarin zwarte mensen menselijk zijn. De film is politiek gezien van groot belang", zegt Tessa Boerman, samensteller van het Black Rebels-programma. "Ik was erg onder de indruk en heb echt gehuild."
