In een half jaar van de puinhopen in Syrië naar het podium van het Nationale Ballet. De Syrische danser Ahmad Joudeh kreeg het afgelopen jaar de kans de oorlog in zijn land te verruilen voor een nieuw leven in Amsterdam.
Na het zien van een Nieuwsuur-reportage over Ahmed besloot het Nationaal Ballet hem via het Dance for Peace Fund naar Nederland te halen. Hij is inmiddels begonnen als student aan een vierjarige opleiding aan de Nationale Balletacademie en woont met andere dansers in een appartement in Amsterdam.
Hij kan het zelfs nauwelijks bevatten, ook al is hij altijd in zijn droom blijven geloven. Van jongs af aan wilde hij al een danser worden, maar zijn vader verbood het hem. Die was allesbehalve blij met Ahmad's keuze voor de dans. "Hij verwondde mijn benen. Hij wilde niet dat ik danser werd."
Toch bleef Ahmad dansen. Hij volgde een dansopleiding in Damascus en gaf balletles aan kinderen. Zijn moeder heeft hem daarin altijd gesteund.
"Zij steunde mij. Hij was tegen. Dat was een probleem dat maar bleef groeien. Toen zijn ze gescheiden. Hij accepteerde mij niet als familielid omdat ik danser was." Ahmad had na de scheiding geen contact meer met zijn vader.
Je bent nu een ster. Ik buig diep voor je.
Maar nadat Ahmad's vader, zelf inmiddels ook gevlucht uit Syrië, de reportage over Ahmad zag, belde hij zijn zoon huilend op. "In het begin was ik ertegen, maar je hebt jezelf bewezen. Je hebt het heel ver geschopt. Je hebt je eigen weg gekozen. Je bent nu een ster. Ik buig diep voor je."
Ahmad besloot hem op te zoeken in een asielzoekerscentrum in Berlijn. "We zijn al elf jaar geen vader en zoon, maar ik breek nu de muur tussen ons af."
Nieuwsuur reisde met Ahmad mee en filmde de hereniging met zijn vader.
