Ferrand-Prévot doet WK als voorproefje: 'Niet verbaasd als ze meedoet om winst'
Bij het zien van Pauline Ferrand-Prévot op de startlijst van het WK in Zürich, de eerste deelname van de kleine 'grande dame' van het Franse wielrennen sinds 2017, wrijft Annemiek van Vleuten even over haar kuit.
Daarop prijkt een litteken dat ze overhield aan het WK van 2014 in Ponferrada. Een litteken van Ferrand-Prévot. Maar, eerlijk, het was Van Vleutens eigen schuld.
Tien jaar geleden reden Van Vleuten en Ferrand-Prévot samen op het wereldkampioenschap in het Spaanse Ponferrada. In de slotfase van de ploegentijdrit - toen nog een strijd tussen merkenteams - reed Van Vleuten de longen uit haar lijf op kop.
"Koos Moerenhout, onze ploegleider bij Rabo-Liv, zei door het oortje dat we kans maakten op het goud. Dan neem je net wat meer risico. Ik besloot om in de beugel van mijn tijdritstuur te blijven op een rotonde. Ik ging misschien wel iets te hard. En toen stonden daar ineens die hekken."
Tijdens de verkenning hadden de hekken nog op de stoep gestaan, nu stonden ze op de weg. Van Vleuten vloog er vol in en nam Anna van der Breggen en Ferrand-Prévot mee in haar val.
Versuft stond Van Vleuten op, maar haar ploeggenoten bleven liggen. Van der Breggen was er het ergste aan toe en werd met een gebroken heup afgevoerd naar het ziekenhuis. Ook voor Van Vleuten had de val grote gevolgen.
"Pauline viel over mij heen en daarbij kwam haar versnellingsapparaat tegen mijn kuit. Die wond hebben ze in het ziekenhuis in Spanje gehecht. Dat was een slecht idee. De wond ging ontsteken en ik heb zelfs bloedvergiftiging opgelopen. Het litteken is nog altijd zichtbaar."
'Niemand wist dat ze dat kon'
"Ik voelde me vreselijk schuldig, natuurlijk", vertelt Van Vleuten. "Maar ik zal nooit vergeten hoe mijn kamergenootje Pauline (Ferrand-Prévot, die zelf gekneusde ribben overhield aan de val, red.) mij geruststelde. Ze was gewoon heel lief voor me."
Eenmaal thuis in Wageningen - gebracht door ploegleider Moerenhout - keek Van Vleuten met een langzaam ontstekende wond in haar kuit en gemengde gevoelens op de televisie naar de wegwedstrijd.
"Marianne Vos leek de sprint te gaan winnen. Maar toen was daar opeens Pauline. Niemand wist dat ze dat ook kon."
"We wisten allemaal dat zij speciaal was", vertelt Roxane Knetemann, die net als Ferrand-Prévot in 2012 bij Rabo-Liv kwam. "Een jaar eerder reed ze in de Waalse Pijl al met de besten mee. Maar je merkte ook wel dat er ontzettend veel druk op haar lag. Er waren niet veel goede Franse rensters toen. Ze droeg de last van de hele natie."
"Ik kende Pauline als het meisje met de paardenstaart", weet Van Vleuten nog. "Een supertalent. Bij de eerste teammeeting kwam ze niet opdagen. Niemand wist waar ze was. Toen dachten we wel even dat we met een prinsesje te maken hadden. Maar Pauline was juist heel lief en verlegen. En je kon ontzettend met haar lachen, ook sprak ze amper Engels. Ja, eigenlijk lag ze meteen heel goed in de groep."
Ook Marianne Vos, die komend seizoen herenigd wordt met Ferrand-Prévot bij Visma-Lease a Bike, keek daags voor het WK in Zürich terug op de periode dat Ferrand-Prévot als jonkie in haar ploeg reed:
Maar het toptalent was ook kwetsbaar. "Bij ons in de ploeg - en in het hele vrouwenwielrennen - heerste in die jaren gewoon een eetprobleem", aldus Knetemann. "Daar kreeg Pauline ook mee te maken. De ene maand kon ze opeens heel mager zijn, dan weer wat voller en dan weer supermager. Ik weet nog dat we daar gesprekken over hebben gevoerd."
In 2014 volgde de doorbraak Ferrand-Prévot. Of eigenlijk veel meer dan dat. Ze won de Waalse Pijl, werd tweede in de Giro en werd wereldkampioen op de weg en op de mountainbike. En in januari 2015 won ze ook het WK veldrijden.
Maar met de regenboogtrui om haar schouders lukte vervolgens bijna niets meer. "De druk op Pauline was altijd immens, vanuit haar thuisfront, vanuit Frankrijk en misschien ook wel een beetje vanuit zichzelf", weet Knetemann. "Maar het lukte dus niet om te schitteren in die regenboogtrui. En ook de Olympische Spelen in Rio de Janeiro in 2016, waar ze op de weg en zeker in het mountainbiken favoriet was, werden een fiasco."
Zwart gat
Het was een kantelpunt. "Daarna is ze beter voor zichzelf gaan zorgen", denkt Knetemann. "Ze is zich vooral gaan richten op het mountainbiken om daarmee een beetje in de luwte het plezier terug te vinden. Ook daar was ze de beste. Tot de Spelen van Tokio, toen werd het weer niks."
Het Nederlandse publiek herinnert zich de olympische mountainbikewedstrijd in Parijs vooral door de pech van Puck Pieterse. Maar voor Ferrand-Prévot was het de inlossing van een levenslange missie.
Haar volgende doel is het winnen van de Tour de France Femmes, een wedstrijd die ze nog niet eerder reed. Een doel dat ze bij de ploeg van haar vriend Dylan van Baarle, Visma-Lease a Bike, binnen drie jaar hoopt te verwezenlijken.
Bliksemafleiders
Net als in haar jonge jaren zal Ferrand-Prévot samen met Vos in de meeste koersen kopvrouw zijn. Vos kijkt ernaar uit. "Als jong meisje was ze al een echte winnaar", vertelde Vos daags voor het WK. "En dat is ze nog steeds."
"Haar status is natuurlijk wel veranderd", weet Knetemann. "Pauline is een van de grootste sportvrouwen van Frankrijk. Stiekem vindt ze het ook wel fijn om Marianne als bliksemafleider te hebben. En andersom ook, denk ik."
De echte terugkeer naar de weg begint pas in januari, maar op eigen verzoek start Ferrand-Prévot vandaag al bij het WK in Zürich. "Het zou me niet verbazen als ze gewoon meedoet om de winst", denkt Van Vleuten. "Maar eigenlijk gun ik haar dat ze nog een keer zonder druk mag koersen. Ze hoeft niets. Alles mag. Ook winnen."
