Al vier vermiste viskotters gevonden: steeds meer antwoorden voor nabestaanden

Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten heeft in het eerste jaar van haar bestaan vier verloren vissersboten teruggevonden. "Een waanzinnig succes", zegt voorzitter Cees Meeldijk, die op verzoek van families op zoek gaat naar verdwenen viskotters.

De zeebodem herbergt veel verhalen van viskotters die nooit meer terugkeerden, zoals de UK58. Een Urker viskotter die 58 jaar geleden, met vijf bemanningsleden aan boord, verdween op zee. Nabestaanden blijven vaak met veel vragen achter. Maar sinds het ontstaan van Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten kunnen steeds meer families rekenen op antwoorden.

Na de UK154, HD108 en TX26 was de UK58 vorige week alweer de vierde vermissing die de stichting op wist te lossen. De viskotter is door wrakduikers op zo'n vier uur varen ten noordwesten van Terschelling geïdentificeerd. En dat is voor voorzitter Meeldijk heel bijzonder, zegt hij tegen NH Nieuws.

'Speld in hooiberg'

Er komt veel werk bij kijken om een gezonken viskotter in de Noordzee te kunnen vinden. De zee is niet alleen immens groot, er liggen wel duizenden wrakken op de bodem. "Je bent op zoek naar een speld in een hooiberg en de truc is om die hooiberg zo klein mogelijk te maken."

De stichting is soms wel maanden bezig om genoeg informatie te vinden die leidt naar een mogelijke positie van een wrak. "Je gaat informatie verzamelen bij de families, de visserijgemeenschap en bij instanties. Je gaat de archieven in, praat met lokale historici en hebt natuurlijk wrakduikers nodig die het potentiële wrak onderzoeken", vertelt Meeldijk.

Het geheim voor dit succes is volgens hem simpel: "Samenwerken. Iedereen wil helpen. Ik noem het maar puzzelstukjes. Iedereen draagt bij met een puzzelstukje en daardoor lossen we de puzzel steeds verder op. We doen het samen en dat is heel mooi."

In het geval van de UK58 kwam de gouden tip die leidde naar het wrak uit het Nationaal Archief in Den Haag. "Daar vonden wij een positie die schipper Jacob Rasch van de UK58 net voor de ramp had doorgegeven aan een andere visser."

Een punt zetten

Uit een scan van de zeebodem bleek dat vlak bij deze positie een nog onbekend wrak lag dat qua lengte overeenkwam met dat van de UK58. Wrakduikers van Wrakduikteam Zeester zijn naar het wrak gegaan en maakten onderwaterbeelden. Door die te vergelijken met foto's en bouwtekeningen van een nabestaande heeft Cees kunnen vaststellen dat het de UK58 is.

Meeldijk weet inmiddels dat het brengen van het verlossende nieuws veel emoties bij nabestaanden oproept. Dat bleek afgelopen week opnieuw het geval toen de families van de bemanningsleden van de UK58 werden geïnformeerd. Een zus van een bemanningslid zei: "Dat vraagteken dat je altijd had, is nu een punt geworden."