'Kleine BN'er' Telgenkamp deed 'lekker stoer met gouden hockeymedaille' op Bonaire
"Het is wel weer even wennen", geeft Duco Telgenkamp toe. Iets meer dan een maand geleden besliste de 22-jarige hockeyer de olympische finale. Duizenden fans waren erbij, miljoenen mensen zagen het op tv. Maar vanaf vandaag maakt hij zijn doelpunten weer voor hooguit vijfhonderd toeschouwers.
Telgenkamp is spits van Kampong, een topclub in Nederland, regerend landskampioen zelfs. Maar spelen in de top van de hoofdklasse is heel wat anders dan uitkomen op de Olympische Spelen, weet Telgenkamp nu.
"Dat was echt intens. We waren in de aanloop naar en tijdens de Spelen dag in, dag uit met hockey bezig. Na zo'n periode van stress en hoogspanning, is dit wel weer even wennen. Ik voel me bijna leeg, gewoon. Maar het komt wel weer."
Ik kreeg denk ik wel tienduizenden berichten, waarvan de helft in het Duits. Daar stonden de gekste dingen in.
Op het strand van Bonaire kwam het drukke hoofd van Telgenkamp wat tot rust na de hectische Parijse weken met die tumultueuze ontknoping. Even weg van het hockey, was de bedoeling. Dat lukte niet helemaal. Hij werd om de haverklap aangesproken.
"Ik voelde me wel even een kleine BN'er. Toch grappig om mee te maken", zegt Telgenkamp, die wel genoot van die status. "Lekker stoer doen met die gouden medaille."
Die bekendheid verwierf Telgenkamp niet alleen met zijn winnende shoot-out in de finale, maar veel meer nog door zijn manier van juichen meteen daarna. Hij legde de Duitse keeper het zwijgen op met een vingertje op zijn mond en een tik tegen de helm.
Het leverde de Oranje-international een stortvloed aan berichten op. "Ik denk wel tienduizenden, waarvan de helft in het Duits. Ik heb er een paar geopend, daar stonden de gekste dingen in. Maar heel eerlijk: dat kan me aan mijn reet roesten."
Die bewuste actie was overigens niet alleen een reactie op een krantenartikel waarin de Duitse keeper Jean-Paul Danneberg volgens enkele Nederlandse internationals wat te hoog van de toren had geblazen. Telgenkamp had het om meer redenen op Danneberg gemunt.
"Hij lachte me recht in mijn gezicht uit toen ik tijdens de wedstrijd een kans had gemist. En hij had ook nare gebaartjes richting onze spelers die hun shoot-outs misten. Toen dacht ik: als ik scoor, ben jij de mijne. Hij probeerde een stoere jongen te zijn, dan probeer ik het ook."
Wel excuses, geen spijt
Direct na de finale bood Telgenkamp publiekelijk zijn excuses aan. "Ik heb ook gezegd dat ik er spijt van heb. Dat is wel een groot woord, want dat zou betekenen dat ik zou willen dat ik het kon terugdraaien. Ik denk dat het vooral een goede les voor me is geweest. Dat je een betere winnaar kan zijn."
Met Danneberg heeft Telgenkamp inmiddels afgesproken om binnenkort eens samen een kopje koffie te gaan drinken. "Tussen ons is het allang prima. Hij heeft zijn excuses aangeboden voor zijn acties, ik voor die van mij."
Het bewuste moment tijdens de Spelen:
Telgenkamp sloot na een lange vakantie pas deze week aan bij de trainingen van Kampong, maar zegt volledig klaar te zijn voor de seizoenstart. "Rustig opbouwen? Dat kan ik niet. En ik ben hartstikke fit hoor, ik heb veel gebokst tijdens mijn vakantie."
En dus speelt hij vanmiddag tegen Klein Zwitserland, gevolgd door een uitwedstrijd tegen HDM komende donderdag. In decors die in alles anders zullen zijn dan die in Parijs.
"Dat is ook maf. Ik heb in een soort droom geleefd, maar sta nu weer met beide voetjes op aarde. Even schakelen misschien, maar ook leuk. Want wat is er nou mooier dan met vrienden op het veld achter een balletje aan rennen?"
