Bijna-dove volleyballer Smith staat op vierde Spelen: 'Gaaf om inspiratiebron te zijn'
Anne van Eijk
Volgt de Olympische Spelen in Parijs
Anne van Eijk
Volgt de Olympische Spelen in Parijs
Voor de vierde keer aan de Olympische Spelen meedoen is niet voor iedereen weggelegd, maar het verhaal van de Amerikaanse volleyballer David Smith is nog net iets bijzonderder.
De 39-jarige Smith werd namelijk bijna-doof geboren. "Voor iedereen zijn de Spelen natuurlijk bijzonder, maar mijn gehoorbeperking maakt het wel extra speciaal, ja. Ik heb er hard voor moeten werken."
Smith, die in de Poolse competitie speelt, won in 2016 in Rio olympisch brons met de Amerikaanse volleyballers en is ook in Parijs weer van de partij.
Alles is mogelijk
Als kind hoorde Smith met beide oren slechts tien tot twintig procent. Toch stuurden zijn ouders hem niet naar een dovenschool, maar naar het reguliere onderwijs. Mede daardoor groeide de 2,03 meter lange volleyballer op met het idee dat alles mogelijk was, ook voor hem.
"Bij mij gaat het misschien allemaal net wat anders en is het net wat ingewikkelder om iets te bereiken", erkent Smith. "Maar als je ergens echt een passie voor heb, is er altijd een manier het te laten lukken."
Het is heel gaaf een inspiratiebron te kunnen zijn voor de jongere generatie.
En die passie ligt bij Smith bij volleybal, waar hij min of meer toevallig mee in aanraking kwam. Tijdens zijn middelbareschoolperiode werd hij aangemoedigd de sport te proberen en al snel raakte hij gepassioneerd.
"Ik merkte dat ik in deze sport ondanks mijn gehoorbeperking goed mee kon komen", vertelt Smith na de met 3-2 gewonnen wedstrijd tegen Duitsland, waarbij hij dinsdag als reserve moest toekijken.
Zelfvertrouwen
Het gaf de volleyballer zelfvertrouwen dat hij niet onderdeed voor zijn leeftijdsgenoten zonder gehoorbeperking. En dat terwijl in de volleybalsport communicatie van groot belang is. "Het was iets waar ik goed in was en dat gaf me een boost. En het was voor mij een manier om te integreren in de horende wereld. Sporten was mijn manier om binnen te komen."
Smith schopte het via universiteitsteams tot de Amerikaanse selectie, waar hij in 2009 debuteerde.
"Ik kan in het veld, ondanks mijn beperking, op meerdere manieren goed communiceren", legt hij uit. "Maar dat is wel een jarenlang leerproces geweest."
Smith, die in beide oren een gehoorapparaat draagt en daardoor net wat beter kan horen en praten dan zonder, observeert bijvoorbeeld alles heel goed. "Met liplezen, handgebaren en het lezen van lichaamstaal kom ik een heel eind."
Smith vertelt daar wel bij dat het in een lawaaiige hal, en dat is de olympische hal in Parijs zeker, nog net wat lastiger is voor hem. "Maar uiteindelijk zijn we allemaal topatleten, dus vinden we echt wel een manier om ermee om te gaan."
Rolmodel
De 39-jarige routinier is langs de kant behoorlijk aanwezig. Met gebaren en bewegingen geeft hij aanwijzingen aan de zes in het veld. Met succes, want de Amerikanen slepen na een zinderende wedstrijd de zege uit het vuur. Hoewel hij nu niet in actie kwam, verwacht hij dit toernooi nog zeker belangrijk te gaan zijn voor het team met al zijn ervaring.
Maar ook al is zijn bijdrage in het veld tot nu toe beperkt, Smith is de laatste jaren wel uitgegroeid tot rolmodel voor doven en slechthorenden.
"Gehoorverlies wordt vaak als een handicap gezien. Maar ik wil aantonen dat je niet moet kijken naar de dingen die je niet kan, maar naar de dingen die je wel kan. Het is heel gaaf een inspiratiebron te kunnen zijn voor de jongere generatie."