Vlák langs de muur in spannendste uurtje van Formule 1: 'Waanzinnig angstaanjagend'
Gescheurde doeken aan de vangrail zijn het kapotgereden bewijs van de magie van Monaco. Achter die sponsordoeken is het staal nog heel, maar de Formule 1-coureurs zoeken continu de grens van de baan op. Op jacht naar die ene perfecte ronde.
Tot de limiet, erop en soms erover. Met als hoogtepunt de kwalificatie van vanmiddag voor de grand prix van morgen.
"Vrijdag stond er nog niet echt iets op het spel, dan overheerst vooral het waanzinnige gevoel dat je hier weer mag rijden", zegt RB-coureur Daniel Ricciardo.
"Na een paar rondjes ga je versnellen en begin je te bouwen aan het vertrouwen. Dat moet allemaal leiden tot die superronde op zaterdag."
Hoogmis
Want nog meer dan de race op zondag is de ontknoping van de kwalificatie, als pole position op het spel staat in Q3, de hoogmis aan de Côte d'Azur: 3,3 kilometer lang passen en meten.
Vorig jaar greep Max Verstappen pole position na een ronde waar Ricciardo nog steeds van smult. "Max pakte pole, nadat hij de muur, denk ik, wel drie keer had geraakt. Hij verdiende het, want niemand was bereid zover te gaan."
Esteban Ocon (Alpine) verraste met ook een geweldige ronde, goed voor de vierde plek op de startgrid en uiteindelijk een derde plaats in de race. "Ik heb de muur toen twee keer geraakt", zegt hij, alsof het hem nog steeds verbaast.
Het is waanzinnig angstaanjagend. Prachtig, te gek én intens.
Geen circuit op de Formule 1-kalender is zo smal als het stratencircuit van Monaco. Op sommige stukken passen er nauwelijks twee auto's naast elkaar.
"Normaal gesproken bepaalt de kwalificatie 80 procent van je weekeinde, hier is dat denk ik 99 procent", zegt Ocon. "Het is zo'n gaaf gevoel als je in de auto alle eindjes aan elkaar kunt knopen in je ronde. Daar is niets mee te vergelijken."
'Je rijdt tegen jezelf'
Er is geen coureur te vinden die niet vol bewondering of ontzag over de kwalificatie van Monaco praat. "Je bent je hier niet met je rivalen aan het vergelijken, maar met jezelf", zegt Williams-rijder Alex Albon.
"Hoeveel risico durf je te nemen? Dit is het enige circuit waar je aan het einde van je ronde voelt dat je echt álles hebt gegeven. Dat maakt Monaco uniek."
Ook Lando Norris (McLaren), de laatste weken de grootste uitdager van Verstappen, kent het gevoel dat hoort bij de kwalificatie in Monaco. "De auto die hier pole pakt, is niet per se veruit de snelste auto, maar wordt bestuurd door diegene die het dichtst bij de muur is gekomen."
'Een gevoel van awesomeness'
Hoe langer Ricciardo doorpraat over dat uurtje op de zaterdagmiddag in Monaco, hoe groter de twinkeling in zijn ogen wordt.
"Het is waanzinnig angstaanjagend. Prachtig, te gek én intens. Daarom is de kwalificatie zo machtig mooi. Als je die ene ronde neerzet, geeft dat een ongelofelijk gevoel van awesomeness."
Ricciardo heeft de Grand Prix van Monaco van alle kanten meegemaakt. Hij won de race in 2018, twee jaar nadat hij naast de winst had gegrepen door een mislukte pitstop terwijl hij aan de leiding reed. Als McLaren-coureur reed hij in de achterhoede, vorig jaar had de Australiër zelfs helemaal geen F1-zitje.
Ricciardo: "Ik was hier een jaar geleden als supporter (en testrijder van Red Bull, red.) en bekeek de kwalificatie vanaf het dak van de pitstraat. Dan zie je de laatste sector en de chicane langs het zwembad."
"Je kon zien dat Verstappen één was met zijn auto, dat vertrouwen zie je eraan af. Zelfs op het rechte stuk scheerde hij zonder angst rakelings langs de muur."
"Ik heb ervan genoten die rondes als toeschouwer mee te maken. Ik voelde me natuurlijk veel minder gestrest dan de jongens daar beneden, maar ik was ook jaloers. Het gevoel om hier de limiet op te zoeken, er is maar weinig in het leven wat daarbij in de buurt komt."
